¹Ang mga salita ng haring Lemuel; ang sanggunian na itinuro sa kaniya ng kaniyang ina.

¹Kong Lemuel af Massas Ord; som hans Moder tugtede ham med.

²Ano anak ko? at ano, Oh anak ng aking bahay-bata? At ano, Oh anak ng aking mga panata?

²Hvad, Lemuel, min Søn, min førstefødte, hvad skal jeg sige dig, hvad, mit Moderlivs Søn, hvad, mine Løfters Søn?

³Huwag mong ibigay ang iyong kalakasan sa mga babae, o ang iyo mang mga lakad sa lumilipol ng mga hari.

³Giv ikke din Kraft til Kvinder, din Kærlighed til dem, der ødelægger Konger.

⁴Hindi sa mga hari, Oh Lemuel, hindi sa mga hari ang paginom ng alak; ni sa mga pangulo man, na magsabi, saan nandoon ang matapang na alak?

⁴Det klæder ej Konger, Lemuel, det klæder ej Konger at drikke Vin eller Fyrster at kræve stærke Drikke,

⁵Baka sila'y uminom, at makalimotan ang kautusan, at humamak ng kahatulan sa sinomang nagdadalamhati.

⁵at de ikke skal drikke og glemme Vedtægt og bøje Retten for alle arme.

⁶Bigyan mo ng matapang na inumin siya na handang manaw, at ng alak ang mapanglaw na loob.

⁶Giv den segnende stærke Drikke, og giv den mismodige Vin;

⁷Uminom siya at limutin niya ang kaniyang kahirapan, at huwag nang alalahanin pa ang kaniyang karalitaan.

⁷lad ham drikke og glemme sin Fattigdom, ej mer ihukomme sin Møje.

⁸Bukhin mo ang iyong bibig sa pipi, sa bagay ng lahat ng naiwang walang kandili.

⁸Luk Munden op for den stumme, for alle lidendes Sag;

⁹Bukhin mo ang iyong bibig, humatol ka ng katuwiran, at mangasiwa ka ng kahatulan sa dukha at mapagkailangan.

⁹luk Munden op og døm retfærdigt, skaf den arme og fattige Ret!

¹⁰Isang mabait na babae sinong makakasumpong? Sapagka't ang kaniyang halaga ay higit na makapupo kay sa mga rubi.

¹⁰Hvo finder en duelig Hustru? Hendes Værd står langt over Perlers.

¹¹Ang puso ng kaniyang asawa ay tumitiwala sa kaniya, at siya'y hindi kukulangin ng pakinabang.

¹¹Hendes Husbonds Hjerte stoler på hende, på Vinding skorter det ikke.

¹²Gumagawa siya ng mabuti sa kaniya at hindi kasamaan lahat ng mga kaarawan ng kaniyang buhay.

¹²Hun gør ham godt og intet ondt alle sine Levedage.

¹³Siya'y humahanap ng balahibo ng tupa at lino, at gumagawang kusa ng kaniyang mga kamay.

¹³Hun sørger for Uld og Hør, hun bruger sine Hænder med Lyst.

¹⁴Siya'y parang mga sasakyang dagat ng kalakal; nagdadala siya ng kaniyang pagkain mula sa malayo.

¹⁴Hun er som en Købmands Skibe, sin Føde henter hun langvejs fra.

¹⁵Siya'y bumabangon naman samantalang gabi pa, at nagbibigay ng pagkain sa kaniyang sangbahayan, at ng kanilang gawain sa kaniyang alilang babae.

¹⁵Endnu før Dag står hun op og giver Huset Mad, sine Piger deres tilmålte Del.

¹⁶Kaniyang minamasdan ang bukid at binibili: sa pamamagitan ng kaniyang kamay ay nagtatanim siya ng ubasan.

¹⁶Hun tænker på en Mark og får den, hun planter en Vingård, for hvad hun har tjent.

¹⁷Binibigkisan niya ang kaniyang mga balakang ng kalakasan, at nagpapalakas ng kaniyang mga bisig.

¹⁷Hun bælter sin Hofte med Kraft, lægger Styrke i sine Arme.

¹⁸Kaniyang namamalas na ang kaniyang kalakal ay makikinabang: ang kaniyang ilaw ay hindi namamatay sa gabi.

¹⁸Hun skønner, hendes Husholdning lykkes, hendes Lampe går ikke ud om Natten.

¹⁹Kaniyang itinangan ang kaniyang mga kamay sa panulid, at ang kaniyang mga kamay ay humahawak ng panghabi.

¹⁹Hun rækker sine Hænder mod Rokken, Fingrene tager om Tenen.

²⁰Iginagawad niya ang kaniyang kamay sa dukha: Oo, iniaabot niya ang kaniyang mga kamay sa mapagkailangan.

²⁰Hun rækker sin Hånd til den arme, rækker Armene ud til den fattige.

²¹Hindi niya ikinatatakot ang kaniyang sangbahayan sa niebe; sapagka't ang boo niyang sangbahayan ay nakapanamit ng mapulang mapula.

²¹Af Sne har hun intet at frygte for sit Hus, thi hele hendes Hus er klædt i Skarlagen.

²²Gumagawa siya sa ganang kaniya ng mga unang may burda; ang kaniyang pananamit ay mainam na kayong lino at ng kayong kulay ube.

²²Tæpper laver hun sig, hun er klædt i Byssus og Purpur.

²³Ang kaniyang asawa ay kilala sa mga pintuang-bayan, pagka siya'y nauupo sa kasamahan ng mga matanda ng lupain.

²³Hendes Husbond er kendt i Portene, når han sidder blandt Landets Ældste.

²⁴Gumagawa siya ng mga kasuutang kayong lino at ipinagbibili; at nagbibigay ng mga pamigkis sa mga mangangalakal.

²⁴Hun væver Linned til Salg og sælger Bælter til Kræmmeren.

²⁵Kalakasan at kamahalan ay siyang kaniyang suot. At kaniyang tinatawanan ang panahong darating.

²⁵Klædt i Styrke og Hæder går hun Morgendagen i Møde med Smil.

²⁶Binubuka niya ang kaniyang bibig na may karunungan; at ang kautusan ng kagandahang-loob ay nasa kaniyang dila.

²⁶Hun åbner Munden med Visdom, med mild Vejledning på Tungen.

²⁷Kaniyang tinitignang mabuti ang mga lakad ng kaniyang sangbahayan, at hindi kumakain ng tinapay ng katamaran.

²⁷Hun våger over Husets Gænge og spiser ej Ladheds Brød.

²⁸Nagsisibangon ang kaniyang mga anak, at tinatawag siyang mapalad; gayon din ang kaniyang asawa, at pinupuri siya niya, na sinasabi:

²⁸Hendes Sønner står frem og giver hende Pris, hendes Husbond synger hendes Lov:

²⁹Maraming anak na babae ay nagsisigawang may kabaitan, nguni't ikaw, ay humihigit sa kanilang lahat.

²⁹"Mange duelige Kvinder findes, men du står over dem alle!"

³⁰Ang lingap ay magdaraya, at ang kagandahan ay walang kabuluhan: nguni't ang babae na natatakot sa Panginoon, ay siya'y pupurihin.

³⁰Ynde er Svig og Skønhed Skin; en Kvinde, som frygter HERREN, skal roses.

³¹Bigyan ninyo siya ng bunga ng kaniyang mga kamay; at purihin siya ng kaniyang mga gawa sa mga pintuang-bayan.

³¹Lad hende få sine Hænders Frugt, hendes Gerninger synger hendes Lov i Portene.