¹Si Santiago, na alipin ng Dios at ng Panginoon Jesucristo, ay bumabati sa labingdalawang angkan na nasa Pangangalat.

¹James, bondman of God and of [the] Lord Jesus Christ, to the twelve tribes which [are] in the dispersion, greeting.

²Mga kapatid ko, ariin ninyong buong kagalakan, kung kayo'y mangahulog sa sarisaring tukso;

²Count it all joy, my brethren, when ye fall into various temptations,

³Yamang nalalaman na ang pagsubok sa inyong pananampalataya ay gumagawa ng pagtitiis.

³knowing that the proving of your faith works endurance.

⁴At inyong pabayaan na ang pagtitiis ay magkaroon ng sakdal na gawa, upang kayo'y maging sakdal at ganap, na walang anoman kakulangan.

⁴But let endurance have [its] perfect work, that ye may be perfect and complete, lacking in nothing.

⁵Nguni't kung nagkukulang ng karunungan ang sinoman sa inyo, ay humingi sa Dios, na nagbibigay ng sagana sa lahat at hindi nanunumbat; at ito'y ibibigay sa kaniya.

⁵But if any one of you lack wisdom, let him ask of God, who gives to all freely and reproaches not, and it shall be given to him:

⁶Nguni't humingi siyang may pananampalataya, na walang anomang pagaalinlangan: sapagka't yaong nagaalinlangan ay katulad ng isang alon ng dagat na itinutulak ng hangin at ipinapadpad sa magkabikabila.

⁶but let him ask in faith, nothing doubting. For he that doubts is like a wave of the sea driven by the wind and tossed about;

⁷Sapagka't huwag isipin ng taong yaon na siya'y tatanggap ng anoman bagay sa Panginoon;

⁷for let not that man think that he shall receive anything from the Lord;

⁸Ang taong may dalawang akala, ay walang tiyaga sa lahat ng kaniyang mga paglakad.

⁸[he is] a double-minded man, unstable in all his ways.

⁹Datapuwa't ang kapatid na mababang kapalaran ay magmapuri sa kaniyang mataas na kalagayan:

⁹But let the brother of low degree glory in his elevation,

¹⁰At ang mayaman, dahil sa siya'y pinababa: sapagka't siya'y lilipas na gaya ng bulaklak ng damo.

¹⁰and the rich in his humiliation, because as [the] grass's flower he will pass away.

¹¹Sapagka't sumisikat ang araw na may hanging nakakasunog, at naluluoy ang damo; at nangalalagas ang bulaklak nito, at nawawala ang karikitan ng kaniyang anyo: gayon din naman ang taong mayaman na malalanta sa lahat ng kaniyang mga paglakad.

¹¹For the sun has risen with its burning heat, and has withered the grass, and its flower has fallen, and the comeliness of its look has perished: thus the rich also shall wither in his goings.

¹²Mapalad ang taong nagtitiis ng tukso; sapagka't pagkasubok sa kaniya, siya'y tatanggap ng putong ng buhay, na ipinangako ng Panginoon sa mga nagsisiibig sa kaniya.

¹²Blessed [is the] man who endures temptation; for, having been proved, he shall receive the crown of life, which He has promised to them that love him.

¹³Huwag sabihin ng sinoman pagka siya'y tinutukso, Ako'y tinutukso ng Dios; sapagka't ang Dios ay hindi matutukso sa masamang bagay, at hindi rin naman siya nanunukso sa kanino man:

¹³Let no man, being tempted, say, I am tempted of God. For God cannot be tempted by evil things, and himself tempts no one.

¹⁴Kundi ang bawa't tao ay natutukso, pagka nahihila ng sariling masamang pita at nahihikayat.

¹⁴But every one is tempted, drawn away, and enticed by his own lust;

¹⁵Kung magkagayo'y ang kahalayan, kung maipaglihi ay nanganganak ng kasalanan: at ang kasalanan, pagka malaki na ay namumunga ng kamatayan.

¹⁵then lust, having conceived, gives birth to sin; but sin fully completed brings forth death.

¹⁶Huwag kayong padaya, mga minamahal kong kapatid.

¹⁶Do not err, my beloved brethren.

¹⁷Ang bawa't mabuting kaloob at ang bawa't sakdal na kaloob ay pawang buhat sa itaas, na bumababa mula sa Ama ng mga ilaw, na walang pagbabago, ni kahit anino man ng pagiiba.

¹⁷Every good gift and every perfect gift comes down from above, from the Father of lights, with whom is no variation nor shadow of turning.

¹⁸Sa kaniyang sariling kalooban ay kaniya tayong ipinanganak sa pamamagitan ng salita ng katotohanan, upang tayo'y maging isang uri ng mga pangunahing bunga ng kaniyang mga nilalang.

¹⁸According to his own will begat he us by the word of truth, that we should be a certain first-fruits of *his* creatures.

¹⁹Nalalaman ninyo ito, minamahal kong mga kapatid. Nguni't magmaliksi ang bawa't tao sa pakikinig, magmakupad sa pananalita, magmakupad sa pagkagalit;

¹⁹So that, my beloved brethren, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath;

²⁰Sapagka't ang galit ng tao ay hindi gumagawa ng katuwiran ng Dios.

²⁰for man's wrath does not work God's righteousness.

²¹Kaya't ihiwalay ninyo ang lahat na karumihan at ang pagapaw ng kasamaan, at tanggapin ninyo na may kaamuan ang salitang itinanim, na makapagliligtas ng inyong mga kaluluwa.

²¹Wherefore, laying aside all filthiness and abounding of wickedness, accept with meekness the implanted word, which is able to save your souls.

²²Datapuwa't maging tagatupad kayo ng salita, at huwag tagapakinig lamang, na inyong dinadaya ang inyong sarili.

²²But be ye doers of [the] word and not hearers only, beguiling yourselves.

²³Sapagka't kung ang sinoman ay tagapakinig ng salita at hindi tagatupad, ay katulad siya ng isang tao na tinitingnan ang kaniyang talagang mukha sa salamin:

²³For if any man be a hearer of [the] word and not a doer, *he* is like to a man considering his natural face in a mirror:

²⁴Sapagka't minamasdan niya ang kaniyang sarili, at siya'y umaalis at pagdaka'y kaniyang nalilimutan kung ano siya.

²⁴for he has considered himself and is gone away, and straightway he has forgotten what he was like.

²⁵Nguni't ang nagsisiyasat ng sakdal na kautusan, ang kautusan ng kalayaan, at nananatiling gayon, na hindi tagapakinig na lumilimot, kundi tagatupad na gumagawa, ay pagpapalain ang taong ito sa kaniyang ginagawa.

²⁵But *he* that fixes his view on [the] perfect law, that of liberty, and abides in [it], being not a forgetful hearer but a doer of [the] work, *he* shall be blessed in his doing.

²⁶Kung ang sinoman ay nagiisip na siya'y relihioso samantalang hindi pinipigil ang kaniyang dila, kundi dinadaya ang kaniyang puso, ang relihion ng taong ito ay walang kabuluhan.

²⁶If any one think himself to be religious, not bridling his tongue, but deceiving his heart, this man's religion is vain.

²⁷Ang dalisay na relihion at walang dungis sa harapan ng ating Dios at Ama ay ito, dalawin ang mga ulila at mga babaing bao sa kanilang kapighatian, at pagingatang walang dungis ang kaniyang sarili sa sanglibutan.

²⁷Pure and undefiled religion before God and the Father is this: to visit orphans and widows in their affliction, to keep oneself unspotted from the world.