¹Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.

¹My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are mine.

²Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.

²Are there not mockers around me? and doth [not] mine eye abide in their provocation?

³Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?

³Lay down now [a pledge], be thou surety for me with thyself: who is he that striketh hands with me?

⁴Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.

⁴For thou hast hidden their heart from understanding; therefore thou wilt not exalt [them].

⁵Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.

⁵He that betrayeth friends for a prey -- even the eyes of his children shall fail.

⁶Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.

⁶And he hath made me a proverb of the peoples; and I am become one to be spit on in the face.

⁷Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.

⁷And mine eye is dim by reason of grief, and all my members are as a shadow.

⁸Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.

⁸Upright men [shall be] astonished at this, and the innocent shall be stirred up against the ungodly;

⁹Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.

⁹But the righteous shall hold on his way, and he that hath clean hands shall increase in strength.

¹⁰Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.

¹⁰But as for you all, pray come on again; and I shall not find one wise man among you.

¹¹Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.

¹¹My days are past, my purposes are broken off, the cherished thoughts of my heart.

¹²Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.

¹²They change the night into day; the light [they imagine] near in presence of the darkness.

¹³Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman:

¹³If I wait, Sheol is my house; I spread my bed in the darkness:

¹⁴Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;

¹⁴I cry to the grave, Thou art my father! to the worm, My mother, and my sister!

¹⁵Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?

¹⁵And where is then my hope? yea, my hope, who shall see it?

¹⁶Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok.

¹⁶It shall go down to the bars of Sheol, when [our] rest shall be together in the dust.