¹Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

¹Remember, O Jehovah, what is come upon us; consider, and see our reproach.

²Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

²Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.

³Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

³We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.

⁴Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

⁴Our water have we to drink for money, our wood cometh unto us for a price.

⁵Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

⁵Our pursuers are on our necks: we are weary, we have no rest.

⁶Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

⁶We have given the hand to Egypt, [and] to Asshur, to be satisfied with bread.

⁷Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

⁷Our fathers have sinned, [and] they are not; and we bear their iniquities.

⁸Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

⁸Bondmen rule over us: there is no deliverer out of their hand.

⁹Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

⁹We have to get our bread at the risk of our lives, because of the sword of the wilderness.

¹⁰Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

¹⁰Our skin gloweth like an oven, because of the burning heat of the famine.

¹¹Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

¹¹They have ravished the women in Zion, the maids in the cities of Judah.

¹²Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

¹²Princes were hanged up by their hand; the faces of elders were not honoured.

¹³Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

¹³The young men have borne the mill, and the youths have stumbled under the wood.

¹⁴Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

¹⁴The elders have ceased from the gate, the young men from their music.

¹⁵Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

¹⁵The joy of our heart hath ceased; our dance is turned into mourning.

¹⁶Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

¹⁶The crown is fallen from our head: woe unto us, for we have sinned!

¹⁷Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

¹⁷For this our heart is faint; for these things our eyes have grown dim,

¹⁸Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

¹⁸Because of the mountain of Zion, which is desolate: foxes walk over it.

¹⁹Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

¹⁹Thou, Jehovah, dwellest for ever; thy throne is from generation to generation.

²⁰Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

²⁰Wherefore dost thou forget us for ever, dost thou forsake us so long time?

²¹Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

²¹Turn thou us unto thee, Jehovah, and we shall be turned; renew our days as of old.

²²Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

²²Or is it that thou hast utterly rejected us? Wouldest thou be exceeding wroth against us?