¹Pagkaraan nga ng dalawang araw ay kapistahan ng paskua at ng mga tinapay na walang lebadura: at pinagsisikapan ng mga pangulong saserdote at ng mga eskriba kung paanong siya'y huhulihin sa pamamagitan ng daya, at siya'y maipapatay.

¹Now the passover and the [feast of] unleavened bread was after two days. And the chief priests and the scribes were seeking how they might seize him by subtlety and kill him.

²Sapagka't sinasabi nila, Huwag sa kapistahan, baka magkagulo ang bayan.

²For they said, Not in the feast, lest perhaps there be a tumult of the people.

³At samantalang siya'y nasa Betania sa bahay ni Simon na ketongin, samantalang siya'y nakaupo sa pagkain, ay dumating ang isang babae na may dalang isang sisidlang alabastro na puno ng unguentong nardo na totoong mahalaga; at binasag niya ang sisidlan, at ibinuhos sa kaniyang ulo.

³And when he was in Bethany, in the house of Simon the leper, as he lay at table, there came a woman having an alabaster flask of ointment of pure nard, very costly; and having broken the alabaster flask, she poured it out upon his head.

⁴Datapuwa't may ilan na nangagalit sa kanilang sarili, na nagsipagsabi, Ano ang layon ng pagaaksayang ito ng unguento?

⁴And there were some indignant in themselves, and saying, Why has this waste been made of the ointment?

⁵Sapagka't ang unguentong ito'y maipagbibili ng mahigit sa tatlong daang denario, at maibibigay sa mga dukha. At inupasalaan nila ang babae.

⁵for this ointment could have been sold for more than three hundred denarii and given to the poor. And they spoke very angrily at her.

⁶Datapuwa't sinabi ni Jesus, Pabayaan ninyo siya; bakit ninyo siya binabagabag? mabuting gawa ang ginawa niya sa akin.

⁶But Jesus said, Let her alone; why do ye trouble her? she has wrought a good work as to me;

⁷Sapagka't laging nasa inyo ang mga dukha, at kung kailan man ibigin ninyo ay mangyayaring magawan ninyo sila ng magaling: datapuwa't ako'y hindi laging nasa inyo.

⁷for ye have the poor always with you, and whenever ye would ye can do them good; but me ye have not always.

⁸Ginawa niya ang kaniyang nakaya; nagpauna na siya na pahiran ang katawan ko sa paglilibing sa akin.

⁸What *she* could she has done. She has beforehand anointed my body for the burial.

⁹At katotohanang sinasabi ko sa inyo, Saan man ipangaral ang evangelio sa buong sanglibutan, ay sasaysayin din ang ginawa ng babaing ito sa pagaalaala sa kaniya.

⁹And verily I say unto you, Wheresoever these glad tidings may be preached in the whole world, what this [woman] has done shall be also spoken of for a memorial of her.

¹⁰At si Judas Iscariote, na isa sa labingdalawa, ay naparoon sa mga pangulong saserdote, upang maipagkanulo niya siya sa kanila.

¹⁰And Judas Iscariote, one of the twelve, went away to the chief priests that he might deliver him up to them;

¹¹At sila, pagkarinig nila nito, ay nangatuwa, at nagsipangakong siya'y bibigyan ng salapi. At pinagsikapan niya kung paanong siya ay kaniyang maipagkakanulo sa kapanahunan.

¹¹and they, when they heard it, rejoiced, and promised him to give money. And he sought how he could opportunely deliver him up.

¹²At nang unang araw ng mga tinapay na walang lebadura, nang kanilang inihahain ang kordero ng paskua, ay sinabi sa kaniya, ng kaniyang mga alagad, Saan mo ibig kaming magsiparoon at ipaghanda ka upang makakain ng kordero ng paskua?

¹²And the first day of unleavened bread, when they slew the passover, his disciples say to him, Where wilt thou that we go and prepare, that thou mayest eat the passover?

¹³At sinugo ang dalawa sa kaniyang mga alagad, at sa kanila'y sinabi, Magsiparoon kayo sa bayan, at doo'y masasalubong ninyo ang isang lalake na may dalang isang bangang tubig: sundan ninyo siya;

¹³And he sends two of his disciples, and says to them, Go into the city, and a man shall meet you carrying a pitcher of water; follow him.

¹⁴At saan man siya pumasok, ay sabihin ninyo sa puno ng sangbahayan, Sinasabi ng Guro, Saan naroon ang aking tuluyan, na makakanan ko ng kordero ng paskua na kasalo ng aking mga alagad?

¹⁴And wheresoever he enters, say to the master of the house, The Teacher says, Where is my guest-chamber where I may eat the passover with my disciples?

¹⁵At ituturo niya sa inyo ang isang malaking silid sa itaas na nagagayakan at handa na: at ipaghanda ninyo roon tayo.

¹⁵and *he* will shew you a large upper room furnished ready. There make ready for us.

¹⁶At nagsiyaon ang mga alagad, at nagsipasok sa bayan, at nasumpungan ang ayon sa sinabi niya sa kanila: at inihanda nila ang kordero ng paskua.

¹⁶And his disciples went away and came into the city, and found as he had said to them; and they made ready the passover.

¹⁷At nang gumabi na ay naparoon siyang kasama ang labingdalawa.

¹⁷And when evening was come, he comes with the twelve.

¹⁸At samantalang sila'y nangakaupo na at nagsisikain, ay sinabi ni Jesus, Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang isa sa inyo na kasalo kong kumakain, ay ipagkakanulo ako.

¹⁸And as they lay at table and were eating, Jesus said, Verily I say to you, One of you shall deliver me up; he who is eating with me.

¹⁹Sila'y nagpasimulang nangamanglaw, at isaisang nagsabi sa kaniya, Ako baga?

¹⁹And they began to be grieved, and to say to him, one by one, Is it *I*? [and another, Is it *I*?]

²⁰At sinabi niya sa kanila, Isa nga sa labingdalawa, yaong sumabay sa aking sumawsaw sa pinggan.

²⁰But he answered and said to them, One of the twelve, he who dips with me in the dish.

²¹Sapagka't papanaw ang Anak ng tao, ayon sa nasusulat tungkol sa kaniya: datapuwa't sa aba niyaong taong nagkakanulo sa Anak ng tao! mabuti pa sa taong yaon ang hindi na siya ipinanganak.

²¹The Son of man goes indeed as it is written concerning him, but woe to that man by whom the Son of man is delivered up; [it were] good for that man if he had not been born.

²²At samantalang sila'y nagsisikain, ay dumampot siya ng tinapay, at nang kaniyang mapagpala, ay kaniyang pinagputolputol, at ibinigay sa kanila, at sinabi, Inyong kunin: ito ang aking katawan.

²²And as they were eating, Jesus, having taken bread, when he had blessed, broke [it], and gave [it] to them, and said, Take [this]: this is my body.

²³At siya'y dumampot ng isang saro, at nang siya'y makapagpasalamat, ay ibinigay niya sa kanila: at doo'y nagsiinom silang lahat.

²³And having taken [the] cup, when he had given thanks, he gave [it] to them, and they all drank out of it.

²⁴At sinabi niya sa kanila, Ito'y ang aking dugo ng tipan, na nabubuhos dahil sa marami.

²⁴And he said to them, This is my blood, that of the [new] covenant, that shed for many.

²⁵Katotohanang sinasabi ko sa inyo, na hindi na ako iinom ng bunga ng ubas, hanggang sa araw na yaon na inumin kong panibago sa kaharian ng Dios.

²⁵Verily I say to you, I will no more drink at all of the fruit of the vine, until that day when I drink it new in the kingdom of God.

²⁶At pagkaawit nila ng isang imno, ay nagsiparoon sila sa bundok ng mga Olivo.

²⁶And having sung a hymn, they went out to the mount of Olives.

²⁷At sinabi sa kanila ni Jesus, Kayong lahat ay mangatitisod: sapagka't nasusulat, Sasaktan ko ang pastor, at mangangalat ang mga tupa.

²⁷And Jesus says to them, All ye shall be offended, for it is written, I will smite the shepherd, and the sheep shall be scattered abroad.

²⁸Gayon ma'y pagkapagbangon ko, ay mauuna ako sa inyo sa Galilea.

²⁸But after I am risen, I will go before you into Galilee.

²⁹Datapuwa't sinabi sa kaniya ni Pedro, Bagama't mangatitisod ang lahat, nguni't ako'y hindi.

²⁹But Peter said to him, Even if all should be offended, yet not *I*.

³⁰At sinabi sa kaniya ni Jesus, Katotohanang sinasabi ko sa iyo, na ngayon, sa gabi ring ito, bago tumilaok ang manok ng makalawa, ay ikakaila mo akong makaitlo.

³⁰And Jesus says to him, Verily I say to thee, that thou to-day, in this night, before [the] cock shall crow twice, thou shalt thrice deny me.

³¹Datapuwa't lalo nang nagmatigas siya na sinabi, Kahima't kailangang mamatay akong kasama mo, ay hindi kita ikakaila. At sinabi rin naman ng lahat ang gayon din.

³¹But he said [so much] exceedingly the more, If I should have to die with thee, I will in no wise deny thee. And likewise said they all too.

³²At nagsirating sila sa isang dako na tinatawag na Getsemani: at sinabi niya sa kaniyang mga alagad, Magsiupo kayo rito, samantalang ako'y nananalangin.

³²And they come to a place of which the name [is] Gethsemane, and he says to his disciples, Sit here while I shall pray.

³³At kaniyang isinama si Pedro at si Santiago at si Juan, at nagpasimulang nagtakang totoo, at namanglaw na mainam.

³³And he takes with him Peter and James and John, and he began to be amazed and oppressed in spirit.

³⁴At sinabi niya sa kanila, Namamanglaw na lubha ang aking kaluluwa, hanggang sa kamatayan: mangatira kayo rito, at mangagpuyat.

³⁴And he says to them, My soul is full of grief even unto death; abide here and watch.

³⁵At lumakad siya sa dako pa roon, at nagpatirapa sa lupa, at idinalangin na, kung mangyayari, ay makalampas sa kaniya ang oras.

³⁵And, going forward a little, he fell upon the earth; and he prayed that, if it were possible, the hour might pass away from him.

³⁶At kaniyang sinabi, Abba, Ama, may pangyayari sa iyo ang lahat ng mga bagay; ilayo mo sa akin ang sarong ito: gayon ma'y hindi ang ayon sa ibig ko, kundi ang ayon sa ibig mo.

³⁶And he said, Abba, Father, all things are possible to thee: take away this cup from me; but not what *I* will, but what *thou* [wilt].

³⁷At siya'y lumapit, at naratnang sila'y nangatutulog, at sinabi kay Pedro, Simon, natutulog ka baga? hindi ka makapagpuyat ng isang oras?

³⁷And he comes and finds them sleeping. And he says to Peter, Simon, dost thou sleep? Hast thou not been able to watch one hour?

³⁸Kayo'y mangagpuyat at magsipanalangin, upang huwag kayong magsipasok sa tukso: ang espiritu sa katotohanan ay may ibig, datapuwa't mahina ang laman.

³⁸Watch and pray, that ye enter not into temptation. The spirit indeed [is] willing, but the flesh weak.

³⁹At muli siyang umalis, at nanalangin, na sinabi ang gayon ding mga salita.

³⁹And going away, he prayed again, saying the same thing.

⁴⁰At muli siyang nagbalik, at naratnang sila'y nangatutulog, sapagka't nangabibigatang totoo ang kanilang mga mata; at wala silang maalamang sa kaniya'y isagot.

⁴⁰And returning, he found them again sleeping, for their eyes were heavy; and they knew not what they should answer him.

⁴¹At lumapit siyang bilang ikatlo, at sinabi sa kanila, Mangatulog na kayo, at mangagpahinga: sukat na; dumating na ang oras; narito, ang Anak ng tao ay ipagkakanulo sa mga kamay ng mga makasalanan.

⁴¹And he comes the third time and says to them, Sleep on now, and take your rest. It is enough; the hour is come; behold, the Son of man is delivered up into the hands of sinners.

⁴²Magsitindig kayo, hayo na tayo: narito, malapit na ang nagkakanulo sa akin.

⁴²Arise, let us go; behold, he that delivers me up has drawn nigh.

⁴³At pagdaka, samantalang nagsasalita pa siya, ay dumating si Judas, na isa sa labingdalawa, at kasama niya ang isang karamihang may mga tabak at mga panghampas, na mula sa mga pangulong saserdote at sa mga eskriba at sa matatanda.

⁴³And immediately, while he was yet speaking, Judas comes up, [being] one of the twelve, and with him a great crowd, with swords and sticks, from the chief priests and the scribes and the elders.

⁴⁴Ang nagkanulo nga sa kaniya ay nagbigay sa kanila ng isang hudyat, na sinasabi, Ang aking hagkan, ay yaon nga; hulihin ninyo siya, at dalhin ninyo siyang maingat.

⁴⁴Now he that delivered him up had given them a sign between them, saying, Whomsoever I shall kiss, that is he; seize him, and lead [him] away safely.

⁴⁵At nang dumating siya, pagdaka'y lumapit siya sa kaniya, at nagsabi, Rabi; at siya'y hinagkan.

⁴⁵And being come, straightway coming up to him, he says, Rabbi, Rabbi; and he covered him with kisses.

⁴⁶At siya'y sinunggaban nila, at siya'y kanilang dinakip.

⁴⁶And they laid their hands upon him and seized him.

⁴⁷Datapuwa't isa sa nangaroon ay nagbunot ng kaniyang tabak, at sinugatan ang alipin ng dakilang saserdote, at tinigpas ang kaniyang tainga.

⁴⁷But a certain one of those who stood by, having drawn his sword, struck the bondman of the high priest, and took off his ear.

⁴⁸At sumagot si Jesus at sinabi sa kanila, Kayo baga'y nagsilabas, na parang laban sa isang tulisan, na may mga tabak at mga panghampas upang dakpin ako?

⁴⁸And Jesus answering said to them, Are ye come out as against a robber, with swords and sticks to take me?

⁴⁹Araw-araw ay kasama ninyo ako sa templo, na nagtuturo at hindi ninyo ako hinuli: nguni't nangyari ito upang matupad ang mga kasulatan.

⁴⁹I was daily with you teaching in the temple, and ye did not seize me; but [it is] that the scriptures may be fulfilled.

⁵⁰At iniwan siya ng lahat, at nagsitakas.

⁵⁰And all left him and fled.

⁵¹At sinundan siya ng isang binata, na nababalot ng isang kumot ang katawan niyang hubo't hubad: at hinawakan nila siya;

⁵¹And a certain young man followed him with a linen cloth cast about his naked [body]; and [the young men] seize him;

⁵²Datapuwa't kaniyang binitiwan ang kumot, at tumakas na hubo't hubad.

⁵²but he, leaving the linen cloth behind [him], fled from them naked.

⁵³At dinala nila si Jesus sa dakilang saserdote: at nangagpipisan sa kaniya ang lahat ng mga pangulong saserdote at ang matatanda at ang mga eskriba.

⁵³And they led away Jesus to the high priest. And there come together to him all the chief priests and the elders and the scribes.

⁵⁴At si Pedro ay sumunod sa kaniya sa malayo, hanggang sa loob ng looban ng dakilang saserdote; at nakiumpok siya sa mga punong kawal, at nagpapainit sa ningas ng apoy.

⁵⁴And Peter followed him at a distance, till [he was] within the court of the high priest's palace; and he was sitting with the officers and warming himself in the light [of the fire].

⁵⁵Ang mga pangulong saserdote nga at ang buong Sanedrin ay nagsisihanap ng patotoo laban kay Jesus upang siya'y ipapatay; at hindi nangasumpungan.

⁵⁵And the chief priests and the whole sanhedrim sought testimony against Jesus to cause him to be put to death, and did not find [any].

⁵⁶Sapagka't marami ang nagsisaksi ng kasinungalingan laban sa kaniya, at ang kanilang mga patotoo ay hindi nangagkatugma.

⁵⁶For many bore false witness against him, and their testimony did not agree.

⁵⁷At nagsipagtindig ang ilan, at nagsisaksi ng kasinungalingan laban sa kaniya, na sinasabi,

⁵⁷And certain persons rose up and bore false witness against him, saying,

⁵⁸Narinig naming sinabi niya, Aking igigiba ang templong ito na gawa ng mga kamay, at sa loob ng tatlong araw ay itatayo ko ang ibang hindi gawa ng mga kamay.

⁵⁸*We* heard him saying, *I* will destroy this temple which is made with hands, and in the course of three days I will build another not made with hands.

⁵⁹At kahit sa papagayon man ay hindi rin nangagkatugma ang patotoo nila.

⁵⁹And neither thus did their testimony agree.

⁶⁰At nagtindig sa gitna ang dakilang saserdote, at tinanong si Jesus na sinabi, Hindi ka sumasagot ng anoman? ano ang sinasaksihan ng mga ito laban sa iyo?

⁶⁰And the high priest, rising up before them all, asked Jesus, saying, Answerest thou nothing? What do these testify against thee?

⁶¹Datapuwa't siya'y hindi umiimik, at walang isinagot. Tinanong siyang muli ng dakilang saserdote, at sinabi sa kaniya, Ikaw baga ang Cristo, ang Anak ng Mapalad?

⁶¹But he was silent, and answered nothing. Again the high priest asked him, and says to him, *Thou* art the Christ, the Son of the Blessed?

⁶²At sinabi ni Jesus, Ako nga; at makikita ninyo ang Anak ng tao na nakaupo sa kanan ng Makapangyarihan, at pumaparito na nasa mga alapaap ng langit.

⁶²And Jesus said, *I* am, and ye shall see the Son of man sitting at the right hand of power, and coming with the clouds of heaven.

⁶³At hinapak ng dakilang saserdote ang kaniyang mga damit, at nagsabi, Ano pang kailangan natin ng mga saksi?

⁶³And the high priest, having rent his clothes, says, What need have we any more of witnesses?

⁶⁴Narinig ninyo ang kapusungan: ano sa akala ninyo? At hinatulan nilang lahat na siya'y dapat mamatay.

⁶⁴Ye have heard the blasphemy; what think ye? And they all condemned him to be guilty of death.

⁶⁵At pinasimulang luraan siya ng ilan, at tinakpan ang kaniyang mukha, at siya'y pinagsusuntok, at sa kaniya'y kanilang sinasabi, Hulaan mo: at siya'y pinagsusuntok ng mga punong kawal.

⁶⁵And some began to spit upon him, and cover up his face, and buffet him, and say to him, Prophesy; and the officers struck him with the palms of their hands.

⁶⁶At samantalang nasa ibaba si Pedro, sa looban, ay lumapit ang isa sa mga alilang babae ng dakilang saserdote;

⁶⁶And Peter being below in the palace-court, there comes one of the maids of the high priest,

⁶⁷At pagkakita niya kay Pedro na nagpapainit, ay tinitigan niya siya, at sinabi, Ikaw man ay kasama rin ng Nazareno, na si Jesus.

⁶⁷and seeing Peter warming himself, having looked at him, says, And *thou* wast with the Nazarene, Jesus.

⁶⁸Datapuwa't siya'y kumaila, na sinasabi, Hindi ko nalalaman, ni nauunawa man ang sinasabi mo: at lumabas siya sa portiko; at tumilaok ang manok.

⁶⁸But he denied, saying, I know not nor understand what thou sayest. And he went out into the vestibule; and a cock crew.

⁶⁹At nakita siya ng alilang babae, at nagpasimulang magsabing muli sa nangaroroon, Ito ay isa sa kanila.

⁶⁹And the maid, seeing him, again began to say to those that stood by, This is [one] of them.

⁷⁰Datapuwa't muling ikinaila niya. At hindi nalaon, at ang nangaroon ay nangagsabing muli kay Pedro. Sa katotohanang ikaw ay isa sa kanila; sapagka't ikaw ay Galileo.

⁷⁰And he again denied. And again, after a little, those that stood by said to Peter, Truly thou art [one] of them, for also thou art a Galilean.

⁷¹Datapuwa't siya'y nagpasimulang manungayaw, at manumpa, Hindi ko nakikilala ang taong ito na inyong sinasabi.

⁷¹But he began to curse and to swear, I know not this man of whom ye speak.

⁷²At pagdaka, bilang pangalawa'y tumilaok ang manok. At naalaala ni Pedro ang salitang sinabi ni Jesus sa kaniya, Bago tumilaok ang manok ng makalawa, ay ikakaila mo akong makaitlo. At nang maisip niya ito, ay tumangis siya.

⁷²And the second time a cock crew. And Peter remembered the word that Jesus said to him, Before [the] cock crow twice, thou shalt deny me thrice; and when he thought thereon he wept.