¹Dinidinig ng pantas na anak ang turo ng kaniyang ama: nguni't hindi dinidinig ng mangduduwahagi ang saway.

¹A wise son [heareth] his father's instruction; but a scorner heareth not rebuke.

²Ang tao ay kakain ng mabuti ayon sa bunga ng kaniyang bibig: nguni't ang magdaraya ay kakain ng karahasan,

²A man shall eat good by the fruit of his mouth; but the soul of the treacherous, violence.

³Siyang nagiingat ng kaniyang bibig, nagiingat ng kaniyang buhay: nguni't siyang nagbubukang maluwang ng kaniyang mga labi ay magkakaroon ng kapahamakan.

³He that guardeth his mouth keepeth his soul; destruction shall be to him that openeth wide his lips.

⁴Ang tamad ay nagnanasa, at walang anoman: nguni't ang kaluluwa ng masipag ay tataba.

⁴A sluggard's soul desireth and hath nothing; but the soul of the diligent shall be made fat.

⁵Ang matuwid ay nagtatanim sa pagsisinungaling: nguni't ang masama ay kasuklamsuklam, at napapahiya.

⁵A righteous [man] hateth lying; but the wicked maketh himself odious and cometh to shame.

⁶Bumabantay ang katuwiran sa matuwid na lakad; nguni't inilulugmok ng kasamaan ang makasalanan.

⁶Righteousness preserveth him that is perfect in the way; but wickedness overthroweth the sinner.

⁷May nagpapakayaman, gayon ma'y walang anoman: may nagpapakadukha, gayon ma'y may malaking kayamanan.

⁷There is that feigneth himself rich, and hath nothing; there is that maketh himself poor, and hath great wealth.

⁸Ang katubusan sa buhay ng tao ay siyang kaniyang mga kayamanan: nguni't ang dukha ay hindi nakikinig sa banta.

⁸The ransom of a man's life is his riches; but the indigent heareth not rebuke.

⁹Ang ilaw ng matuwid ay nagagalak: nguni't ang ilawan ng masama ay papatayin.

⁹The light of the righteous rejoiceth; but the lamp of the wicked shall be put out.

¹⁰Sa kapalaluan, ang dumarating ay pagtatalo lamang: nguni't ang karunungan ay nangasa nangaturuang maigi.

¹⁰By pride there only cometh contention; but with the well-advised is wisdom.

¹¹Ang kayamanang tinangkilik sa walang kabuluhan ay huhupa: nguni't siyang nagpipisan sa paggawa ay mararagdagan.

¹¹Wealth [gotten] by vanity diminisheth; but he that gathereth by manual-labour shall increase [it].

¹²Ang pagasa na nagluluwat ay nagpapasakit ng puso: nguni't pagka ang nasa ay dumarating ay punong kahoy ng buhay.

¹²Hope deferred maketh the heart sick; but the desire [that] cometh to pass is a tree of life.

¹³Sinomang humamak sa salita ay nagdadala ng kapahamakan sa sarili: nguni't siyang natatakot sa utos ay gagantihin.

¹³Whoso despiseth the word shall be held by it; but he that feareth the commandment shall be rewarded.

¹⁴Ang kautusan ng pantas ay bukal ng buhay, upang lumayo sa mga silo ng kamatayan.

¹⁴The teaching of the wise [man] is a fountain of life, to turn away from the snares of death.

¹⁵Ang mabuting kaunawaan ay nagbibigay lingap: nguni't ang lakad ng mananalangsang ay mahirap.

¹⁵Good understanding procureth favour; but the way of the treacherous is hard.

¹⁶Bawa't mabait na tao ay gumagawang may kaalaman: nguni't ang mangmang ay nagkakalat ng kamangmangan.

¹⁶Every prudent [man] acteth with knowledge; but the foolish layeth open [his] folly.

¹⁷Ang masamang sugo ay nahuhulog sa kasamaan: nguni't ang tapat na sugo ay kagalingan.

¹⁷A wicked messenger falleth into evil; but a faithful ambassador is health.

¹⁸Karalitaan at kahihiyan ang tatamuhin ng nagtatakuwil ng saway: nguni't siyang nakikinig ng saway ay magkakapuri.

¹⁸Poverty and shame shall be [to] him that refuseth instruction; but he that regardeth reproof shall be honoured.

¹⁹Ang nasa na natupad ay matamis sa kaluluwa: nguni't kasuklamsuklam sa mga mangmang na humiwalay sa kasamaan.

¹⁹The desire accomplished is sweet to the soul; but it is abomination to the foolish to depart from evil.

²⁰Lumalakad ka na kasama ng mga pantas na tao, at ikaw ay magiging pantas; nguni't ang kasama ng mga mangmang ay mapapariwara.

²⁰He that walketh with wise [men] becometh wise; but a companion of the foolish will be depraved.

²¹Ang kasamaan ay humahabol sa mga makasalanan; nguni't ang matuwid ay gagantihan ng mabuti.

²¹Evil pursueth sinners; but to the righteous good shall be repaid.

²²Ang mabuti ay nagiiwan ng mana sa mga anak ng kaniyang mga anak; at ang kayamanan ng makasalanan ay nalalagay na ukol sa matuwid.

²²A good man leaveth an inheritance to his children's children; but the wealth of the sinner is laid up for the righteous [man].

²³Maraming pagkain ang nasa pagsasaka ng dukha: nguni't may napapahamak dahil sa kawalan ng kaganapan.

²³Much food is in the tillage of the poor; but there is that is lost for want of judgment.

²⁴Siyang naguurong ng kaniyang pamalo ay napopoot sa kaniyang anak: nguni't siyang umiibig ay nagpaparusang maminsan-minsan.

²⁴He that spareth his rod hateth his son; but he that loveth him chasteneth him betimes.

²⁵Ang matuwid ay kumakain hanggang sa kabusugan ng kaniyang kaluluwa; nguni't ang tiyan ng masama ay mangangailangan.

²⁵The righteous eateth to the satisfying of his soul; but the belly of the wicked shall want.