¹Huwag kang mapayapa, Oh Dios na aking kapurihan;

¹{To the chief Musician. Of David. A Psalm.} O God of my praise, be not silent:

²Sapagka't ang bibig ng masama at ang bibig ng magdaraya ay ibinuka nila laban sa akin: sila'y nangagsalita sa akin na may sinungaling na dila.

²For the mouth of the wicked [man] and the mouth of deceit are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue,

³Kanilang kinulong ako sa palibot ng mga salitang pagtatanim, at nagsilaban sa akin ng walang kadahilanan.

³And with words of hatred have they encompassed me; and they fight against me without a cause.

⁴Sa kabayaran ng aking pagibig ay mga kaaway ko sila: nguni't ako'y tumatalaga sa dalangin.

⁴For my love they are mine adversaries; but I [give myself unto] prayer.

⁵At iginanti nila sa akin ay kasamaan sa mabuti, at pagtatanim sa pagibig ko.

⁵And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.

⁶Lagyan mo ng masamang tao siya: at tumayo nawa ang isang kaaway sa kaniyang kanan.

⁶Set a wicked [man] over him, and let [the] adversary stand at his right hand;

⁷Pagka siya'y nahatulan, lumabas nawa siyang salarin; at maging kasalanan nawa ang kaniyang dalangin.

⁷When he shall be judged, let him go out guilty, and let his prayer become sin;

⁸Maging kaunti nawa ang kaniyang mga kaarawan; at kunin nawa ng iba ang kaniyang katungkulan.

⁸Let his days be few, let another take his office;

⁹Maulila nawa ang kaniyang mga anak, at mabao ang kaniyang asawa.

⁹Let his sons be fatherless, and his wife a widow;

¹⁰Magsilaboy nawa ang kaniyang mga anak, at mangagpalimos; at hanapin nila ang kanilang pagkain sa kanilang mga dakong guho.

¹⁰Let his sons be vagabonds and beg, and let them seek [their bread] far from their desolate places;

¹¹Kunin nawa ng manglulupig ang lahat niyang tinatangkilik; at samsamin ng mga taga ibang lupa ang kaniyang mga gawa.

¹¹Let the usurer cast the net over all that he hath, and let strangers despoil his labour;

¹²Mawalan nawa ng maawa sa kaniya; at mawalan din ng maawa sa kaniyang mga anak na ulila.

¹²Let there be none to extend kindness unto him, neither let there be any to favour his fatherless children;

¹³Mahiwalay nawa ang kaniyang kaapuapuhan; sa lahing darating ay mapawi ang kaniyang pangalan.

¹³Let his posterity be cut off; in the generation following let their name be blotted out:

¹⁴Maalaala nawa ng Panginoon ang kasamaan ng kaniyang mga magulang; at huwag mapawi ang kasalanan ng kaniyang ina,

¹⁴Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah, and let not the sin of his mother be blotted out;

¹⁵Mangalagay nawa silang lagi sa harap ng Panginoon, upang ihiwalay niya ang alaala sa kanila sa lupa.

¹⁵Let them be before Jehovah continually, that he may cut off the memory of them from the earth:

¹⁶Sapagka't hindi niya naalaalang magpakita ng kaawaan, kundi hinabol ang dukha at mapagkailangan, at ang may bagbag na puso, upang patayin.

¹⁶Because he remembered not to shew kindness, but persecuted the afflicted and needy man, and the broken in heart, to slay him.

¹⁷Oo, kaniyang inibig ang sumpa, at dumating sa kaniya; at hindi siya nalulugod sa pagpapala, at malayo sa kaniya.

¹⁷And he loved cursing; so let it come unto him. And he delighted not in blessing; and let it be far from him.

¹⁸Nagsusuot naman siya ng sumpa na parang kaniyang damit, at nasok sa kaniyang mga loob na bahagi na parang tubig, at parang langis sa kaniyang mga buto.

¹⁸And he clothed himself with cursing like his vestment; so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones;

¹⁹Sa kaniya'y maging gaya nawa ng balabal na ibinabalabal, at gaya ng bigkis na ibinibigkis na lagi.

¹⁹Let it be unto him as a garment with which he covereth himself, and for a girdle wherewith he is constantly girded.

²⁰Ito ang kagantihan sa aking mga kaaway na mula sa Panginoon, at sa kanilang nangagsasalita ng kasamaan laban sa aking kaluluwa.

²⁰Let this be the reward of mine adversaries from Jehovah, and of them that speak evil against my soul.

²¹Nguni't gumawa kang kasama ko, Oh Dios na Panginoon, alang-alang sa iyong pangalan: sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti, iligtas mo ako,

²¹But do *thou* for me, Jehovah, Lord, for thy name's sake; because thy loving-kindness is good, deliver me:

²²Sapagka't ako'y dukha at mapagkailangan, at ang aking puso ay nasaktan sa loob ko.

²²For I am afflicted and needy, and my heart is wounded within me.

²³Ako'y yumayaong gaya ng lilim pagka kumikiling: ako'y itinataas at ibinababa ng hangin na parang balang.

²³I am gone like a shadow when it lengtheneth; I am tossed about like the locust;

²⁴Ang aking mga tuhod ay mahina sa pagaayuno, at ang aking laman ay nagkukulang ng katabaan.

²⁴My knees are failing through fasting, and my flesh hath lost its fatness;

²⁵Ako nama'y naging kadustaan sa kanila: pagka kanilang nakikita ako, kanilang pinagagalawgalaw ang kanilang ulo.

²⁵And I am become a reproach unto them; [when] they look upon me they shake their heads.

²⁶Tulungan mo ako, Oh Panginoon kong Dios; Oh iligtas mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob:

²⁶Help me, Jehovah my God; save me according to thy loving-kindness:

²⁷Upang kanilang maalaman na ito'y iyong kamay; na ikaw, Panginoon, ang may gawa.

²⁷That they may know that this is thy hand; that *thou*, Jehovah, hast done it.

²⁸Sumumpa sila, nguni't magpapala ka: pagka sila'y nagsibangon, sila'y mangapapahiya, nguni't ang iyong lingkod ay magagalak.

²⁸Let *them* curse, but bless *thou*; when they rise up, let them be ashamed, and let thy servant rejoice.

²⁹Manamit ng kasiraang puri ang mga kaaway ko, at matakpan sila ng kanilang sariling kahihiyan na parang balabal.

²⁹Let mine adversaries be clothed with confusion, and let them cover themselves with their shame as with a mantle.

³⁰Ako'y magpapasalamat ng marami ng aking bibig sa Panginoon; Oo, aking pupurihin siya sa gitna ng karamihan.

³⁰I will greatly celebrate Jehovah with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.

³¹Sapagka't siya'y tatayo sa kanan ng mapagkailangan, upang iligtas sa kanilang nagsisihatol ng kaniyang kaluluwa.

³¹For he standeth at the right hand of the needy, to save him from those that judge his soul.