¹Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.

¹{To the chief Musician. Of the sons of Korah. An instruction.} O God, with our ears have we heard, our fathers have told us, the work thou wroughtest in their days, in the days of old:

²Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo sila; iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat sila.

²Thou, by thy hand, didst dispossess the nations, but them thou didst plant; thou didst afflict the peoples, but them didst thou cause to spread out.

³Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man sila ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap sila.

³For not by their own sword did they take possession of the land, neither did their own arm save them; but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst delight in them.

⁴Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.

⁴Thou thyself art my king, O God: command deliverance for Jacob.

⁵Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin sila na nagsisibangon laban sa amin.

⁵Through thee will we push down our adversaries; through thy name will we tread them under that rise up against us.

⁶Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.

⁶For I will not put confidence in my bow, neither shall my sword save me.

⁷Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo sila sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.

⁷For thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.

⁸Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)

⁸In God will we boast all the day, and we will praise thy name for ever. Selah.

⁹Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.

⁹But thou hast cast off, and put us to confusion, and dost not go forth with our armies;

¹⁰Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.

¹⁰Thou hast made us to turn back from the adversary, and they that hate us spoil for themselves;

¹¹Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.

¹¹Thou hast given us over like sheep [appointed] for meat, and hast scattered us among the nations;

¹²Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.

¹²Thou hast sold thy people for nought, and hast not increased [thy wealth] by their price;

¹³Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.

¹³Thou makest us a reproach to our neighbours, a mockery and a derision for them that are round about us;

¹⁴Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.

¹⁴Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.

¹⁵Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,

¹⁵All the day my confusion is before me, and the shame of my face hath covered me,

¹⁶Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.

¹⁶Because of the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and the avenger.

¹⁷Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.

¹⁷All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely against thy covenant:

¹⁸Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;

¹⁸Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy path;

¹⁹Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.

¹⁹Though thou hast crushed us in the place of jackals, and covered us with the shadow of death.

²⁰Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;

²⁰If we had forgotten the name of our God, and stretched out our hands to a strange ùgod,

²¹Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

²¹Would not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.

²²Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.

²²But for thy sake are we killed all the day long; we are reckoned as sheep for slaughter.

²³Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.

²³Awake, why sleepest thou, Lord? arise, cast [us] not off for ever.

²⁴Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?

²⁴Wherefore hidest thou thy face, [and] forgettest our affliction and our oppression?

²⁵Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.

²⁵For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.

²⁶Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.

²⁶Rise up for our help, and redeem us for thy loving-kindness' sake.