¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

¹Maar Job antwoordde en zeide:

²Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?

²Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?

³Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.

³Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.

⁴Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?

⁴Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?

⁵Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.

⁵Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;

⁶Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.

⁶Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;

⁷Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.

⁷Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;

⁸Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.

⁸Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;

⁹Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.

⁹Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;

¹⁰Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.

¹⁰Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.

¹¹Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.

¹¹Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.

¹²Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?

¹²Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?

¹³Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.

¹³God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.

¹⁴Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?

¹⁴Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?

¹⁵Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.

¹⁵Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.

¹⁶Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.

¹⁶Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.

¹⁷Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.

¹⁷Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.

¹⁸Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.

¹⁸Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.

¹⁹Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?

¹⁹Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?

²⁰Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.

²⁰Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.

²¹Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.

²¹Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.

²²Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.

²²Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.

²³Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.

²³Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.

²⁴Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?

²⁴De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?

²⁵Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.

²⁵En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.

²⁶Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.

²⁶Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.

²⁷Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:

²⁷Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;

²⁸Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.

²⁸Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.

²⁹Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?

²⁹Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?

³⁰Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;

³⁰Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;

³¹Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.

³¹Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.

³²Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,

³²Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.

³³Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.

³³Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.

³⁴Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:

³⁴Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;

³⁵Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.

³⁵Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.