1Anak ko ingatan mo ang aking mga salita, at impukin mo sa iyo ang aking mga utos.
1Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
2Ingatan mo ang aking mga utos at mabuhay ka; at ang aking kautusan na parang itim ng iyong mata.
2Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
3Itali mo sa iyong mga daliri; ikintal mo sa iyong puso.
3Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
4Sabihin mo sa karunungan, Ikaw ay aking kapatid na babae; at tawagin mong iyong kamaganak na babae ang unawa:
4Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
5Upang kanilang maingatan ka sa babaing masama; sa babaing di kilala na nagtatabil ng kaniyang mga salita.
5Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
6Sapagka't sa dungawan ng aking bahay tumitingin ako sa aking solihia;
6Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
7At ako'y tumingin sa mga musmos, ako'y nagmasid sa mga may kabataan, sa may kabataang walang bait,
7En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
8Na dumaraan sa lansangan na malapit sa kaniyang sulok, at siya'y yumaon sa daan na patungo sa kaniyang bahay;
8Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
9Sa pagtatakip silim, sa kinagabihan ng araw, sa kalahatian ng gabi, at sa kadiliman.
9In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
10At, narito, doo'y nasalubong niya ang isang babae na nakagayak ng tila isang patutot, at tuso sa puso.
10En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
11Siya'y madaldal at matigas ang ulo; ang kaniyang mga paa ay hindi nagsisitahan sa kaniyang bahay:
11Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
12Ngayo'y nasa mga lansangan siya, mamaya'y nasa mga luwal na dako siya, at nagaabang sa bawa't sulok,
12Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
13Sa gayo'y hinahawakan niya siya at hinahagkan siya, at may mukhang walang hiya na nagsasabi siya sa kaniya:
13En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
14Mga hain na mga handog tungkol sa kapayapaan ay sa akin; sa araw na ito ay tinupad ko ang aking mga panata.
14Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
15Kaya't lumabas ako upang salubungin ka, hinanap kong masikap ang iyong mukha, at nasumpungan kita.
15Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
16Aking inilatag ang aking higaan na may mga coltsong may burda, na yari sa guhitguhit na kayong lana sa Egipto.
16Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
17At aking pinabanguhan ang aking higaan ng mira, mga oleo, at sinamomo.
17Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
18Parito ka, tayo'y magpakasiya sa pagsisintahan hanggang sa kinaumagahan; magpakasaya tayo sa mga pagsisintahan.
18Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
19Sapagka't ang lalake ay wala sa bahay, siya'y naglakbay sa malayo:
19Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
20Siya'y nagdala ng supot ng salapi; siya'y uuwi sa bahay sa kabilugan ng buwan.
20Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
21Kaniyang pinasusuko siya ng karamihan ng kaniyang mga matamis na salita, hinihila niya siya ng katabilan ng kaniyang mga labi.
21Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
22Pagdaka ay sumusunod siya sa kaniya, gaya ng toro na naparoroon sa patayan, O gaya ng sa mga tanikala sa sawayan sa mangmang;
22Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
23Hanggang sa lagpasan ng isang palaso ang kaniyang atay; gaya ng ibong nagmamadali sa bitag, at hindi nakakaalam na yao'y sa kaniyang buhay.
23Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
24Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at makinig kayo ng mga salita ng aking bibig.
24Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
25Huwag humilig ang iyong puso sa kaniyang mga lakad, huwag kang lumiko sa kaniyang mga landas.
25Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
26Sapagka't kaniyang inihiga ang maraming may sugat: Oo, lahat niyang pinatay ay isang makapangyarihang hukbo.
26Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
27Ang kaniyang bahay ay daang patungo sa Sheol. Pababa sa mga silid ng kamatayan.
27Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.