1Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
1Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
2Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
2Mia Sinjoro, auxskultu mian vocxon; Viaj oreloj atentu la vocxon de mia petego.
3Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
3Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
4Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
4Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
5Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
5Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
6Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
6Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
7Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
7Izrael fidu la Eternulon; CXar cxe la Eternulo estas favorkoreco Kaj cxe Li estas granda liberigo.
8At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.
8Kaj Li liberigos Izraelon De cxiuj liaj pekoj.