1Anak ko ingatan mo ang aking mga salita, at impukin mo sa iyo ang aking mga utos.
1Mu poeg, hoia mu sõnu ja pane mu käsud enesele tallele!
2Ingatan mo ang aking mga utos at mabuhay ka; at ang aking kautusan na parang itim ng iyong mata.
2Pea mu käske, et sa jääksid elama, hoia mu õpetust kui oma silmatera!
3Itali mo sa iyong mga daliri; ikintal mo sa iyong puso.
3Seo need enesele sõrmede ümber, kirjuta need oma südamelauale!
4Sabihin mo sa karunungan, Ikaw ay aking kapatid na babae; at tawagin mong iyong kamaganak na babae ang unawa:
4Ütle tarkusele: 'Sa oled mu õde!' ja hüüa arukust sugulaseks,
5Upang kanilang maingatan ka sa babaing masama; sa babaing di kilala na nagtatabil ng kaniyang mga salita.
5et see hoiaks sind võõra naise eest, võõramaa naise eest, kes räägib libedaid sõnu.
6Sapagka't sa dungawan ng aking bahay tumitingin ako sa aking solihia;
6Sest oma koja aknast, aknaavast ma vaatasin
7At ako'y tumingin sa mga musmos, ako'y nagmasid sa mga may kabataan, sa may kabataang walang bait,
7ja nägin kogenematute seas, märkasin poiste hulgas arutut noormeest:
8Na dumaraan sa lansangan na malapit sa kaniyang sulok, at siya'y yumaon sa daan na patungo sa kaniyang bahay;
8ta käis mööda tänavat kuni selle nurgani ja sammus siis naise koja poole,
9Sa pagtatakip silim, sa kinagabihan ng araw, sa kalahatian ng gabi, at sa kadiliman.
9videvikus, kui päev jõudis õhtule, südaööl ja pimedas.
10At, narito, doo'y nasalubong niya ang isang babae na nakagayak ng tila isang patutot, at tuso sa puso.
10Ja vaata, naine tuli temale vastu, hooraehtes ja kavala südamega.
11Siya'y madaldal at matigas ang ulo; ang kaniyang mga paa ay hindi nagsisitahan sa kaniyang bahay:
11Ta oli rahutu ja isemeelne, ta jalad ei püsinud kodus:
12Ngayo'y nasa mga lansangan siya, mamaya'y nasa mga luwal na dako siya, at nagaabang sa bawa't sulok,
12mõnikord oli ta tänaval, mõnikord turgudel, ja ta varitses iga nurga juures.
13Sa gayo'y hinahawakan niya siya at hinahagkan siya, at may mukhang walang hiya na nagsasabi siya sa kaniya:
13Ta haaras temast kinni, suudles teda ja ütles temale häbitu näoga:
14Mga hain na mga handog tungkol sa kapayapaan ay sa akin; sa araw na ito ay tinupad ko ang aking mga panata.
14'Ma pidin viima tänuohvreid ja ma tasusin täna oma tõotused.
15Kaya't lumabas ako upang salubungin ka, hinanap kong masikap ang iyong mukha, at nasumpungan kita.
15Seepärast ma tulin välja sulle vastu, sind otsima, ja ma leidsin su.
16Aking inilatag ang aking higaan na may mga coltsong may burda, na yari sa guhitguhit na kayong lana sa Egipto.
16Ma katsin oma voodi vaipadega, kirju Egiptuse lõuendiga.
17At aking pinabanguhan ang aking higaan ng mira, mga oleo, at sinamomo.
17Ma riputasin voodisse mürri, aaloed ja kaneeli.
18Parito ka, tayo'y magpakasiya sa pagsisintahan hanggang sa kinaumagahan; magpakasaya tayo sa mga pagsisintahan.
18Tule, joobume kallistustest hommikuni, tundkem rõõmu armastusest!
19Sapagka't ang lalake ay wala sa bahay, siya'y naglakbay sa malayo:
19Sest mu mees ei ole kodus, ta läks pikale teekonnale.
20Siya'y nagdala ng supot ng salapi; siya'y uuwi sa bahay sa kabilugan ng buwan.
20Ta võttis rahakukru kaasa, ta tuleb koju alles täiskuu ajaks.'
21Kaniyang pinasusuko siya ng karamihan ng kaniyang mga matamis na salita, hinihila niya siya ng katabilan ng kaniyang mga labi.
21Ta võrgutas teda paljude meelitussõnadega, ahvatles oma libedate huultega.
22Pagdaka ay sumusunod siya sa kaniya, gaya ng toro na naparoroon sa patayan, O gaya ng sa mga tanikala sa sawayan sa mangmang;
22Äkitselt läks mees temale järele, nagu härg, keda viiakse tappa, otsekui jalarauad meeletu karistuseks,
23Hanggang sa lagpasan ng isang palaso ang kaniyang atay; gaya ng ibong nagmamadali sa bitag, at hindi nakakaalam na yao'y sa kaniyang buhay.
23nagu lind, kes tõttab võrku ega tea, et see maksab tema hinge, kuni nool lõhestab ta maksa.
24Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at makinig kayo ng mga salita ng aking bibig.
24Ja nüüd, pojad, kuulge mind, ja pange tähele mu suu sõnu!
25Huwag humilig ang iyong puso sa kaniyang mga lakad, huwag kang lumiko sa kaniyang mga landas.
25Ärgu pöördugu su süda tema teedele, ära eksi tema radadele!
26Sapagka't kaniyang inihiga ang maraming may sugat: Oo, lahat niyang pinatay ay isang makapangyarihang hukbo.
26Sest palju on mahalööduid, keda tema on viinud langusele, rohkesti on neid, keda tema on tapnud.
27Ang kaniyang bahay ay daang patungo sa Sheol. Pababa sa mga silid ng kamatayan.
27Tema koda on põrgutee - see viib alla surma kambritesse.