¹Dinggin mo ang aking dalangin, Oh Dios; at huwag kang magkubli sa aking pananaing.

¹Laulujuhatajale: keelpillil mängida; Taaveti õpetuslaul.

²Pakinggan mo ako, at iyong sagutin ako: ako'y walang katiwasayan sa aking pagdaramdam, at ako'y dumadaing;

²Jumal, pane tähele mu palvet ja ära peida ennast mu anumise eest!

³Dahil sa tinig ng kaaway, dahil sa pagpighati ng masama; sapagka't sila'y naghagis ng kasamaan sa akin, at sa galit ay inuusig nila ako.

³Pane tähele mind ja vasta mulle! Ma ekslen ümber ägades ja jooksen uisapäisa

⁴Ang aking puso ay nagdaramdam na mainam sa loob ko: at ang mga kakilabutan ng kamatayan ay nahulog sa akin.

⁴vaenlase hääle tõttu, õela rõhumise pärast, sest nad veeretavad mu peale nurjatust ja vihas kiusavad nad mind taga.

⁵Katakutan at panginginig ay dumating sa akin, at tinakpan ako ng kakilabutan.

⁵Mu süda vabiseb mu sees ja surma koledused on langenud mu peale.

⁶At aking sinabi, Oh kung ako'y nagkaroon ng mga pakpak na gaya ng kalapati! Lilipad nga ako, at magpapahinga.

⁶Kartus ja värin tulid mu peale ja õudus kattis mind.

⁷Narito, kung magkagayo'y gagala ako sa malayo, ako'y titigil sa ilang. (Selah)

⁷Siis ma ütlesin: Oh oleksid mul tuvi tiivad, ma lendaksin minema ja asuksin kuhugi elama.

⁸Ako'y magmamadaling sisilong mula sa malakas na hangin at bagyo.

⁸Vaata, ma põgeneksin kaugele ja viibiksin kõrbes. Sela.

⁹Ipahamak mo, Oh Panginoon, at guluhin mo ang kanilang wika: sapagka't ako'y nakakita ng pangdadahas at pagaaway sa bayan.

⁹Ma tõttaksin pääsema pakku tuulepöörise, maru eest.

¹⁰Araw at gabi ay nagsisiligid sila sa mga kuta niyaon: kasamaan man at kahirapan ay nangasa gitna rin niyaon.

¹⁰Hävita nad, Issand, sega nende keeled, sest ma näen linnas vägivalda ja riidu!

¹¹Kasamaan ay nasa gitna niyaon; ang pagpighati at pagdaraya ay hindi humihiwalay sa kaniyang mga lansangan.

¹¹Ööd ja päevad nad käivad piki tema müüre, nurjatus ja vaev on ta keskel.

¹²Sapagka't hindi kaaway ang dumuwahagi sa akin; akin nga sanang nabata: ni hindi rin ang nagtatanim sa akin ang nagmamalaki laban sa akin; nagtago nga sana ako sa kaniya:

¹²Kadu on ta keskel ja ta turult ei tagane rõhumine ja pettus.

¹³Kundi ikaw, lalake na kagaya ko, aking kasama at aking kaibigang matalik.

¹³Sest mitte vaenlane ei laima mind, seda ma taluksin; mitte mu vihamees ei suurusta mu vastu, tema eest ma peidaksin ennast,

¹⁴Tayo ay maligayang nagpapayuhang magkasama, tayo'y lumalakad na magkaakbay sa bahay ng Dios.

¹⁴vaid sina, inimene nagu mina, mu sõber ja tuttav,

¹⁵Dumating nawang bigla sa kanila ang kamatayan, mababa nawa silang buhay sa Sheol: sapagka't kasamaan ay nasa kanilang tahanan, sa gitna nila.

¹⁵kellega meil oli armas osadus, Jumala kotta läksime koos rahvahulgaga.

¹⁶Tungkol sa akin, ay tatawag ako sa Dios; at ililigtas ako ng Panginoon.

¹⁶Karaku surm nende kallale, mingu nad elusalt alla surmavalda, sest selge kurjus on nende elamuis, nende põues!

¹⁷Sa hapon at sa umaga, at sa katanghaliang tapat, ako'y dadaing at hihibik: at kaniyang didinggin ang aking tinig.

¹⁷Aga mina hüüan Jumala poole ja Issand aitab mind.

¹⁸Kaniyang tinubos ang aking kaluluwa sa kapayapaan mula sa pagbabaka laban sa akin: Sapagka't sila'y marami na nakikipaglaban sa akin.

¹⁸Õhtul ja hommikul ja lõunaajal ma kurdan ja ägan, ja ta kuuleb mu häält.

¹⁹Didinggin ng Dios, at paghihigantihan sila, siyang tumatahan ng una. (Selah)

¹⁹Ta lunastab mu hinge rahusse kallalekippujaist, sest need on hulgani mu ümber.

²⁰Kaniyang iniunat ang kaniyang mga kamay laban sa gayon na nasa kapayapaan sa kaniya: kaniyang nilapastangan ang kaniyang tipan.

²⁰Jumal kuuleb ja vastab neile, tema, kes istub aujärjel iidsest ajast. Sela. Sest nad ei muuda meelt ega hakka kartma Jumalat.

²¹Ang kaniyang bibig ay malambot na parang mantekilya: nguni't ang kaniyang puso ay pakikidigma: ang kaniyang mga salita ay lalong mabanayad kay sa langis, gayon ma'y mga bunot na tabak.

²¹See mees oli pistnud oma käed nende külge, kes pidasid temaga rahu, ta rikkus oma lepingut.

²²Ilagay mo ang iyong pasan sa Panginoon, at kaniyang aalalayan ka: hindi niya titiising makilos kailan man ang matuwid.

²²Pehmem kui või on tema suu, aga südames ta tuleb kallale; libedamad kui õli on tema sõnad, kuid need on siiski nagu paljastatud mõõgad.

²³Nguni't ikaw, Oh Dios, ibababa mo sila sa hukay ng kapahamakan: mga mabagsik at magdarayang tao ay hindi darating sa kalahati ng kanilang mga kaarawan; nguni't titiwala ako sa iyo.

²³Heida Issanda peale oma koorem, ja tema hoolitseb sinu eest; ta ei lase iialgi kõikuda õiget!

²⁴Jah, sina, Jumal, tõukad nad hukatuse auku; mõrtsukad ja petised ei saa oma elupäevi poolegi peale. Aga mina loodan sinu peale!