¹Siyang tumatahan sa lihim na dako ng Kataastaasan. Ay mananatili sa lilim ng Makapangyarihan sa lahat.

¹Kes Kõigekõrgema kaitse all elab ja alati Kõigeväelise varju all viibib,

²Aking sasabihin tungkol sa Panginoon, siya'y aking kanlungan at aking katibayan, ang Dios ko na siyang aking tinitiwalaan.

²see ütleb Issandale: 'Sina oled mu varjupaik ja mu kindel mäelinnus, mu Jumal, kelle peale ma loodan!'

³Sapagka't kaniyang ililigtas ka sa silo ng paninilo, at sa mapamuksang salot.

³Sest tema kisub su välja linnupüüdja paelust, hukkava katku käest.

⁴Kaniyang tatakpan ka ng kaniyang mga bagwis, at sa ilalim ng kaniyang mga pakpak ay manganganlong ka: ang kaniyang katotohanan ay kalasag at baluti.

⁴Oma tiivasulgedega kaitseb ta sind ja tema tiibade all sa leiad varju; tema tõde on kilp ja kaitsevall.

⁵Ikaw ay hindi matatakot sa kakilabutan sa gabi, ni sa pana man na humihilagpos kung araw;

⁵Ei sa siis karda öö hirmu ega noolt, mis päeval lendab,

⁶Dahil sa salot na dumarating sa kadiliman, ni dahil sa paggiba man na sumisira sa katanghaliang tapat.

⁶ei katku, mis rändab pilkases pimedas, ega tõbe, mis laastab lõunaajal.

⁷Isang libo ay mabubuwal sa iyong siping, at sangpung libo sa iyong kanan; nguni't hindi lalapit sa iyo.

⁷Langegu tuhat su kõrvalt ja kümme tuhat su paremalt poolt, sinu külge see ei puutu.

⁸Iyong mamamasdan lamang ng iyong mga mata, at iyong makikita ang ganti sa masama.

⁸Aga sa vaatad oma silmaga ja näed, kuidas kätte makstakse õelatele.

⁹Sapagka't ikaw, Oh Panginoon, ay aking kanlungan! Iyong ginawa ang Kataastaasan na iyong tahanan;

⁹Sest sina, Issand, oled mu varjupaik! Kõigekõrgema oled sina, mu hing, võtnud oma eluasemeks.

¹⁰Walang kasamaang mangyayari sa iyo, ni anomang salot ay lalapit sa iyong tolda.

¹⁰Ei taba õnnetus sind ega lähene häda su telgile.

¹¹Sapagka't siya'y magbibilin sa kaniyang mga anghel tungkol sa iyo, upang ingatan ka sa lahat ng iyong mga lakad.

¹¹Sest tema annab oma inglitele sinu pärast käsu sind hoida kõigil su teedel.

¹²Kanilang dadalhin ka sa kanilang mga kamay, baka matisod ka ng iyong paa sa isang bato.

¹²Kätel nad kannavad sind, et sa oma jalga ei lööks vastu kivi.

¹³Iyong yayapakan ang leon at ang ulupong: ang batang leon at ang ahas ay yuyurakan mo ng iyong mga paa.

¹³Sa astud üle lõvide ja rästikute, noored lõvid ja lohed sa lömastad.

¹⁴Sapagka't kaniyang inilagak ang kaniyang pagibig sa akin, kaya't iniligtas ko siya: aking ilalagay siya sa mataas, sapagka't kaniyang naalaman ang pangalan ko.

¹⁴'Et ta minusse on kiindunud, siis ma päästan tema; ma ülendan tema, sest ta tunneb minu nime.

¹⁵Siya'y tatawag sa akin, at sasagutin ko siya; ako'y sasa kaniya sa kabagabagan: aking ililigtas siya, at pararangalan siya.

¹⁵Ta hüüab mind appi ja ma vastan temale; mina olen ta juures, kui ta on kitsikuses, ma vabastan tema ning teen ta auliseks.

¹⁶Aking bubusugin siya ng mahabang buhay, at ipakikita ko sa kaniya ang aking pagliligtas.

¹⁶Pika eaga ma täidan tema ja annan temale näha oma päästet.'