¹Kung paano ang niebe sa taginit, at kung paano ang ulan sa pagaani, gayon ang karangalan ay hindi nababagay sa mangmang.

¹Comme la neige en été, et la pluie pendant la moisson, Ainsi la gloire ne convient pas à un insensé.

²Kung paano ang maya sa kaniyang paggagala, kung paano ang langaylangayan sa kaniyang paglipad, gayon ang sumpa na walang kadahilanan ay hindi tumatalab.

²Comme l'oiseau s'échappe, comme l'hirondelle s'envole, Ainsi la malédiction sans cause n'a point d'effet.

³Ang paghagupit ay sa kabayo, ang paningkaw ay sa asno, at ang pamalo ay sa likod ng mga mangmang.

³Le fouet est pour le cheval, le mors pour l'âne, Et la verge pour le dos des insensés.

⁴Huwag mong sagutin ang mangmang ng ayon sa kaniyang kamangmangan, baka ikaw man ay maging gaya rin niya.

⁴Ne réponds pas à l'insensé selon sa folie, De peur que tu ne lui ressembles toi-même.

⁵Sagutin mo ang mangmang ayon sa kaniyang kamangmangan, baka siya'y maging pantas sa ganang kaniya.

⁵Réponds à l'insensé selon sa folie, Afin qu'il ne se regarde pas comme sage.

⁶Siyang nagsusugo ng pasugo sa pamamagitan ng kamay ng mangmang naghihiwalay ng kaniyang mga paa, at umiinom sa kasiraan.

⁶Il se coupe les pieds, il boit l'injustice, Celui qui donne des messages à un insensé.

⁷Ang mga hita ng pilay ay nabibitin: gayon ang talinghaga sa bibig ng mga mangmang.

⁷Comme les jambes du boiteux sont faibles, Ainsi est une sentence dans la bouche des insensés.

⁸Kung paano ang isa'y nagbabalot ng isang bato sa isang lambanog, gayon ang nagbibigay ng karangalan sa mangmang.

⁸C'est attacher une pierre à la fronde, Que d'accorder des honneurs à un insensé.

⁹Kung paano ang tinik na tumutusok sa kamay ng lango, gayon ang talinghaga sa bibig ng mga mangmang.

⁹Comme une épine qui se dresse dans la main d'un homme ivre, Ainsi est une sentence dans la bouche des insensés.

¹⁰Kung paano ang mamamana sumusugat sa lahat, gayon ang umupa sa mangmang at umuupa sa pagayongayon.

¹⁰Comme un archer qui blesse tout le monde, Ainsi est celui qui prend à gage les insensés et les premiers venus.

¹¹Kung paano ang aso na bumabalik sa kaniyang suka, gayon ang mangmang na umuulit ng kaniyang kamangmangan.

¹¹Comme un chien qui retourne à ce qu'il a vomi, Ainsi est un insensé qui revient à sa folie.

¹²Nakikita mo ba ang taong pantas sa ganang kaniyang sarili. May higit na pagasa sa mangmang kay sa kaniya.

¹²Si tu vois un homme qui se croit sage, Il y a plus à espérer d'un insensé que de lui.

¹³Sinabi ng tamad, may leon sa daan; isang leon ay nasa mga lansangan.

¹³Le paresseux dit: Il y a un lion sur le chemin, Il y a un lion dans les rues!

¹⁴Kung paano ang pintuan ay pumipihit sa kaniyang bisagra, gayon ang tamad sa kaniyang higaan.

¹⁴La porte tourne sur ses gonds, Et le paresseux sur son lit.

¹⁵Idinadampot ng tamad ang kaniyang kamay sa pinggan; napapagod siyang dalhin uli sa kaniyang bibig.

¹⁵Le paresseux plonge sa main dans le plat, Et il trouve pénible de la ramener à sa bouche.

¹⁶Ang tamad ay lalong pantas sa ganang kaniyang sarili kay sa pitong tao na makapagbibigay katuwiran.

¹⁶Le paresseux se croit plus sage Que sept hommes qui répondent avec bon sens.

¹⁷Ang nagdaraan, at nakikialam sa pagaaway na hindi ukol sa kaniya, ay gaya ng humahawak ng aso sa mga tainga.

¹⁷Comme celui qui saisit un chien par les oreilles, Ainsi est un passant qui s'irrite pour une querelle où il n'a que faire.

¹⁸Kung paano ang taong ulol na naghahagis ng mga dupong na apoy, mga pana, at kamatayan;

¹⁸Comme un furieux qui lance des flammes, Des flèches et la mort,

¹⁹Gayon ang tao na nagdadaya sa kaniyang kapuwa, at nagsasabi, hindi ko ba ginagawa sa paglilibang?

¹⁹Ainsi est un homme qui trompe son prochain, Et qui dit: N'était-ce pas pour plaisanter?

²⁰Sapagka't sa kakulangan ng gatong ay namamatay ang apoy: at kung saan walang mapaghatid-dumapit ay tumitigil ang pagkakaalit.

²⁰Faute de bois, le feu s'éteint; Et quand il n'y a point de rapporteur, la querelle s'apaise.

²¹Kung paano ang mga uling sa mga baga, at ang kahoy sa apoy; gayon ang taong madaldal na nagpapaningas ng pagkakaalit.

²¹Le charbon produit un brasier, et le bois du feu; Ainsi un homme querelleur échauffe une dispute.

²²Ang mga salita ng mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa mga pinakaloob na bahagi ng tiyan.

²²Les paroles du rapporteur sont comme des friandises, Elles descendent jusqu'au fond des entrailles.

²³Mga mapusok na labi at masamang puso ay parang sisidlang-lupa na nababalot ng dumi ng pilak.

²³Comme des scories d'argent appliquées sur un vase de terre, Ainsi sont des lèvres brûlantes et un coeur mauvais.

²⁴Ang nagtatanim ay nagpapakunwari ng kaniyang mga labi, nguni't siya'y naglalagay ng pagdaraya sa loob niya:

²⁴Par ses lèvres celui qui hait se déguise, Et il met au dedans de lui la tromperie.

²⁵Pagka siya'y nagsasalitang mainam, huwag mo siyang paniwalaan; sapagka't may pitong karumaldumal sa kaniyang puso:

²⁵Lorsqu'il prend une voix douce, ne le crois pas, Car il y a sept abominations dans son coeur.

²⁶Bagaman ang kaniyang pagtatanim ay magtakip ng karayaan, at ang kaniyang kasamaan ay lubos na makikilala sa harap ng kapisanan.

²⁶S'il cache sa haine sous la dissimulation, Sa méchanceté se révélera dans l'assemblée.

²⁷Ang humuhukay ng lungaw ay mabubuwal doon: at siyang nagpapagulong ng bato, ay babalikan nito siya.

²⁷Celui qui creuse une fosse y tombe, Et la pierre revient sur celui qui la roule.

²⁸Ang sinungaling na dila ay nagtatanim sa mga sinaktan niya; at ang bibig ng kunwang mapagpuri ay gumagawa ng kapahamakan.

²⁸La langue fausse hait ceux qu'elle écrase, Et la bouche flatteuse prépare la ruine.