1Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.
1Au chef des chantres. Des fils de Koré. Cantique. O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté Les oeuvres que tu as accomplies de leur temps, Aux jours d'autrefois.
2Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo sila; iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat sila.
2De ta main tu as chassé des nations pour les établir, Tu as frappé des peuples pour les étendre.
3Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man sila ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap sila.
3Car ce n'est point par leur épée qu'ils se sont emparés du pays, Ce n'est point leur bras qui les a sauvés; Mais c'est ta droite, c'est ton bras, c'est la lumière de ta face, Parce que tu les aimais.
4Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.
4O Dieu! tu es mon roi: Ordonne la délivrance de Jacob!
5Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin sila na nagsisibangon laban sa amin.
5Avec toi nous renversons nos ennemis, Avec ton nom nous écrasons nos adversaires.
6Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.
6Car ce n'est pas en mon arc que je me confie, Ce n'est pas mon épée qui me sauvera;
7Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo sila sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.
7Mais c'est toi qui nous délivres de nos ennemis, Et qui confonds ceux qui nous haïssent.
8Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)
8Nous nous glorifions en Dieu chaque jour, Et nous célébrerons à jamais ton nom. -Pause.
9Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.
9Cependant tu nous repousses, tu nous couvres de honte, Tu ne sors plus avec nos armées;
10Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.
10Tu nous fais reculer devant l'ennemi, Et ceux qui nous haïssent enlèvent nos dépouilles.
11Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.
11Tu nous livres comme des brebis à dévorer, Tu nous disperses parmi les nations.
12Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.
12Tu vends ton peuple pour rien, Tu ne l'estimes pas à une grande valeur.
13Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.
13Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins, De moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent;
14Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.
14Tu fais de nous un objet de sarcasme parmi les nations, Et de hochements de tête parmi les peuples.
15Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,
15Ma honte est toujours devant moi, Et la confusion couvre mon visage,
16Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.
16A la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, A la vue de l'ennemi et du vindicatif.
17Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.
17Tout cela nous arrive, sans que nous t'ayons oublié, Sans que nous ayons violé ton alliance:
18Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;
18Notre coeur ne s'est point détourné, Nos pas ne se sont point éloignés de ton sentier,
19Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.
19Pour que tu nous écrases dans la demeure des chacals, Et que tu nous couvres de l'ombre de la mort.
20Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;
20Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, Et étendu nos mains vers un dieu étranger,
21Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
21Dieu ne le saurait-il pas, Lui qui connaît les secrets du coeur?
22Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.
22Mais c'est à cause de toi qu'on nous égorge tous les jours, Qu'on nous regarde comme des brebis destinées à la boucherie.
23Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.
23Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi! ne nous repousse pas à jamais!
24Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?
24Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?
25Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.
25Car notre âme est abattue dans la poussière, Notre corps est attaché à la terre.
26Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.
26Lève-toi, pour nous secourir! Délivre-nous à cause de ta bonté!