1Maawa ka sa akin, Oh Dios: sapagka't sasakmalin ako ng tao: buong araw ay nangbababag siya na pinipighati ako.
1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Ιωναθ-ελεμ-ρεχοκιμ, Μικταμ του Δαβιδ, οποτε εκρατησαν αυτον οι Φιλισταιοι εν Γαθ.>> Ελεησον με, ω Θεε, διοτι ανθρωπος χασκει να με καταπιη· ολην την ημεραν πολεμων με καταθλιβει.
2Ibig akong sakmalin ng aking mga kaaway buong araw: sapagka't sila'y maraming may kapalaluan na nagsisilaban sa akin.
2Οι εχθροι μου χασκουσιν ολην την ημεραν να με καταπιωσι· διοτι πολλοι ειναι, Υψιστε, οι πολεμουντες με.
3Sa panahong ako'y matakot, aking ilalagak ang aking tiwala sa iyo.
3Καθ' ην ημεραν φοβηθω, επι σε θελω ελπιζει·
4Sa Dios (ay pupuri ako ng kaniyang salita), sa Dios ay inilagak ko ang aking tiwala, hindi ako matatakot; anong magagawa ng laman sa akin?
4εν τω Θεω θελω αινεσει τον λογον αυτου· επι τον Θεον ηλπισα· δεν θελω φοβηθη· τι να μοι καμη σαρξ;
5Buong araw ay binabaligtad nila ang aking mga salita: lahat ng kanilang mga pagiisip ay laban sa akin sa ikasasama.
5Καθ' εκαστην μεταπλαττουσι τα λογια μου· παντες οι διαλογισμοι αυτων ειναι κατ' εμου εις κακον.
6Sila'y nagpipisan, sila'y nagsisipagkubli, kanilang tinatandaan ang aking mga hakbang, gaya ng kanilang pagaabang sa aking kaluluwa.
6Συναγονται, κρυπτονται, παραφυλαττουσι τα βηματα μου, πως να πιασωσι την ψυχην μου.
7Tatakas ba sila sa pamamagitan ng masama? Sa galit ay ilugmok mo ang mga bayan, Oh Dios.
7Θελουσι λυτρωθη δια της ανομιας; Θεε, εν τη οργη σου κατακρημνισον τους λαους.
8Iyong isinasaysay ang aking mga paggagala: ilagay mo ang aking mga luha sa iyong botelya; wala ba sila sa iyong aklat?
8[] Συ αριθμεις τας αποπλανησεις μου· θες τα δακρυα μου εις την φιαλην σου· δεν ειναι ταυτα εν τω βιβλιω σου;
9Tatalikod nga ang aking mga kaaway sa kaarawan na ako'y tumawag: ito'y nalalaman ko, sapagka't ang Dios ay kakampi ko.
9Τοτε θελουσιν επιστρεψει οι εχθροι μου εις τα οπισω, καθ' ην ημεραν σε επικαλεσθω· εξευρω τουτο, διοτι ο Θεος ειναι υπερ εμου.
10Sa Dios (ay pupuri ako ng salita), sa Panginoon (ay pupuri ako ng salita),
10Εν τω Θεω θελω αινεσει τον λογον αυτου· εν τω Κυριω θελω αινεσει τον λογον αυτου.
11Sa Dios ay inilagak ko ang aking tiwala, hindi ako matatakot; anong magagawa ng tao sa akin?
11Επι τον Θεον ελπιζω· δεν θελω φοβηθη· τι να μοι καμη ανθρωπος;
12Ang iyong mga panata ay sa akin, Oh Dios: ako'y magbabayad ng mga handog na pasalamat sa iyo.
12Επανω μου, Θεε, ειναι αι προς σε ευχαι μου· θελω σοι αποδιδει δοξολογιας.
13Sapagka't iniligtas mo ang aking kaluluwa sa kamatayan: hindi mo ba iniligtas ang aking mga paa sa pagkahulog? upang ako'y makalakad sa harap ng Dios sa liwanag ng buhay.
13Διοτι ελυτρωσας την ψυχην μου εκ θανατου, ουχι και τους ποδας μου εξ ολισθηματος, δια να περιπατω ενωπιον του Θεου εν τω φωτι των ζωντων;