1Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.
1[] <<Ψαλμος του Ασαφ.>> Ο Θεος ισταται εν τη συναξει των δυνατων· αναμεσον των θεων θελει κρινει.
2Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)
2Εως ποτε θελετε κρινει αδικως, και θελετε προσωποληπτει τους ασεβεις; Διαψαλμα.
3Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.
3Κρινατε τον πτωχον και τον ορφανον· καμετε δικαιοσυνην εις τον τεθλιμμενον και πενητα.
4Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo sila sa kamay ng masama,
4Ελευθερονετε τον πτωχον και τον πενητα· λυτρονετε αυτον εκ χειρος των ασεβων.
5Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.
5Δεν γνωριζουσιν, ουδε νοουσι· περιπατουσιν εν σκοτει· παντα τα θεμελια της γης σαλευονται.
6Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.
6[] Εγω ειπα, θεοι εισθε σεις και υιοι Υψιστου παντες·
7Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.
7σεις ομως ως ανθρωποι αποθνησκετε, και ως εις των αρχοντων πιπτετε.
8Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.
8Αναστα, Θεε, κρινον την γην· διοτι συ θελεις κατακληρονομησει παντα τα εθνη.