¹Tumulong ka, Panginoon, sapagka't ang banal na tao ay nalilipol; sapagka't nagkukulang ng tapat sa gitna ng mga anak ng mga tao.

¹למנצח על השמינית מזמור לדוד הושיעה יהוה כי גמר חסיד כי פסו אמונים מבני אדם׃

²Sila'y nangagsasalitaan bawa't isa ng kabulaanan, sa kanikaniyang kapuwa: na may mapanuyang labi, at may giring pulang puso na nangagsasalita.

²שוא ידברו איש את רעהו שפת חלקות בלב ולב ידברו׃

³Ihihiwalay ng Panginoon, ang lahat na mapanuyang labi, ang dila na nagsasalita ng mga dakilang bagay:

³יכרת יהוה כל שפתי חלקות לשון מדברת גדלות׃

⁴Na nagsipagsabi, sa pamamagitan ng aming dila ay magsisipanaig kami; ang aming mga labi ay aming sarili: sino ang panginoon sa amin?

⁴אשר אמרו ללשננו נגביר שפתינו אתנו מי אדון לנו׃

⁵Dahil sa pagsamsam sa dukha, dahil sa buntong hininga ng mapagkailangan, titindig nga ako, sabi ng Panginoon; ilalagay ko siya sa kaligtasang kaniyang pinagmimithian.

⁵משד עניים מאנקת אביונים עתה אקום יאמר יהוה אשית בישע יפיח לו׃

⁶Ang mga salita ng Panginoon ay mga dalisay na salita; na gaya ng pilak na sinubok sa hurno sa lupa, na makapitong dinalisay.

⁶אמרות יהוה אמרות טהרות כסף צרוף בעליל לארץ מזקק שבעתים׃

⁷Iyong iingatan sila, Oh Panginoon, iyong pakaingatan sila mula sa lahing ito magpakailan man.

⁷אתה יהוה תשמרם תצרנו מן הדור זו לעולם׃

⁸Ang masama ay naggala saa't saan man. Pagka ang kapariwaraan ay natataas sa gitna ng mga anak ng mga tao.

⁸סביב רשעים יתהלכון כרם זלות לבני אדם׃