1Nguni't ngayo'y silang bata kay sa akin ay nagsisitawa sa akin, na ang mga magulang ay di ko ibig na malagay na kasama ng mga aso ng aking kawan.
1Tetapi kini aku diejek oleh orang yang lebih muda. Dahulu ayah mereka kupandang terlalu hina untuk menjaga dombaku bersama anjing gembala.
2Oo, ang kalakasan ng kanilang kamay, sa ano ko mapapakinabangan? Mga taong ang kalusugan ng gulang ay lumipas na.
2Bagiku mereka tidak berguna karena sudah kehabisan tenaga.
3Sila'y lata sa pangangailangan at sa kagutom; kanilang nginangata ang tuyong lupa, sa kadiliman ng kasalatan at kapahamakan.
3Mereka lapar dan menderita sekali, sehingga makan akar kering di gurun yang sunyi.
4Sila'y nagsisibunot ng mga malvas sa tabi ng mabababang punong kahoy; at ang mga ugat ng enebro ay siyang kanilang pinakapagkain.
4Mereka mencabut belukar di padang belantara lalu memakan baik daun maupun akarnya.
5Sila'y pinalayas mula sa gitna ng mga tao; sila'y sumisigaw sa likuran nila, na gaya ng sa likuran ng isang magnanakaw.
5Mereka diusir dengan tengking seperti orang mengusir maling.
6Upang sila'y magsitahan sa nakatatakot na mga libis, sa mga puwang ng lupa, at ng mga bato.
6Mereka tinggal di dalam gua-gua; lubang-lubang di dinding gunung menjadi rumah mereka.
7Sa gitna ng mabababang punong kahoy ay nagsisiangal; sa ilalim ng mga tinikan ay nangapipisan.
7Di rimba mereka meraung-raung seperti binatang, berkelompok di bawah semak belukar di hutan.
8Mga anak ng mga mangmang, oo, mga anak ng mga walang puring tao; sila'y mga itinapon mula sa lupain.
8Mereka tak bernama dan tak berharga, orang-orang yang sudah dihalau dari negerinya.
9At ngayon ay naging kantahin nila ako, Oo, ako'y kasabihan sa kanila.
9Sekarang mereka datang dan aku ditertawakannya; bagi mereka, aku ini lelucon belaka.
10Kanilang kinayayamutan ako, nilalayuan nila ako, at hindi sila nagpipigil ng paglura sa aking mukha.
10Aku dipandang oleh mereka hina dan keji, bahkan mukaku mereka ludahi.
11Sapagka't kinalag niya ang kaniyang panali, at pinighati ako, at kanilang inalis ang paningkaw sa harap ko.
11Karena Allah membuat aku lemah tidak berdaya, mereka melampiaskan amukan mereka.
12Sa aking kanan ay tumatayo ang tanga; itinutulak nila ang aking mga paa, at kanilang pinapatag laban sa akin ang kanilang mga paraan ng paghamak.
12Gerombolan itu menyerang aku dari depan, dan kejatuhanku mereka rencanakan.
13Kanilang sinisira ang aking landas, kanilang isinusulong ang aking kapahamakan, mga taong walang tumulong.
13Mereka memotong jalanku untuk membinasakan aku; tak seorang pun menghalangi ketika mereka menyerbu.
14Tila dumarating sila sa isang maluwang na pasukan: sa gitna ng kasiraan ay nagsisigulong sila.
14Bagaikan banjir mereka dobrak tembok pertahananku; beramai-ramai mereka datang menindih tubuhku.
15Mga kakilabutan ay dumadagan sa akin, kanilang tinatangay ang aking karangalan na gaya ng hangin; at ang aking kaginhawahan ay napaparam na parang alapaap.
15Kedahsyatan meliputi diriku; bagaikan hembusan angin, harga diriku berlalu; bagaikan awan lewat, hilanglah kebahagiaanku.
16At ngayo'y nanglulupaypay ang aking kaluluwa sa loob ko; mga kaarawan ng pagkapighati ay humawak sa akin.
16Sekarang hampir matilah aku; tak ada keringanan bagi deritaku.
17Sa gabi ay nagaantakan ang aking mga buto, at ang mga antak na nagpapahirap sa akin ay hindi nagpapahinga.
17Pada waktu malam semua tulangku nyeri; rasa sakit yang menusuk tak kunjung berhenti.
18Sa matinding karahasan ng aking sakit ay nagiging katuwa ang aking suot: tumatali sa akin sa palibot na gaya ng leeg ng aking baro.
18Allah mencengkeram aku pada leher bajuku sehingga pakaianku menggelambir pada tubuhku.
19Inihahagis niya ako sa banlik, at ako'y naging parang alabok at mga abo.
19Ke dalam lumpur aku dihempaskan-Nya, aku menjadi seperti sampah saja!
20Ako'y dumadaing sa iyo, at hindi mo ako sinasagot: ako'y tumatayo, at minamasdan mo ako.
20Aku berseru kepada-Mu, ya Allah, Kau tak memberi jawaban; bila aku berdoa, Kau tak memperhatikan.
21Ikaw ay naging mabagsik sa akin: sa pamamagitan ng kapangyarihan ng iyong kamay ay hinahabol mo ako.
21Engkau berlaku kejam terhadapku, Kautindas aku dengan seluruh kekuatan-Mu.
22Itinataas mo ako sa hangin, pinasasakay mo ako roon; at tinutunaw mo ako sa bagyo.
22Engkau membiarkan angin melayangkan aku; dalam angin ribut Kauombang-ambingkan diriku.
23Sapagka't talastas ko na iyong dadalhin ako sa kamatayan, at sa bahay na takda sa lahat na may buhay.
23Aku tahu, Kaubawa aku kepada alam kematian, tempat semua yang hidup dikumpulkan.
24Gayon man ang isa ay di ba naguunat ng kamay sa kaniyang pagkahulog? O sa kaniyang kasakunaan kung kaya sisigaw ng tulong?
24Mengapa Kau menyerang orang yang celaka, yang tak dapat berbuat apa pun kecuali mohon iba?
25Hindi ko ba iniyakan yaong nasa kabagabagan? Hindi ba ang aking kaluluwa ay nakikidamay sa mapagkailangan?
25Bukankah aku menangis bersama orang yang kesusahan, dan mengasihani orang yang berkekurangan?
26Pagka ako'y humahanap ng mabuti, ang kasamaan nga ang dumarating: at pagka ako'y naghihintay ng liwanag ay kadiliman ang dumarating.
26Aku mengharapkan bahagia dan terang, tapi kesukaran dan kegelapanlah yang datang.
27Ang aking puso'y nababagabag at walang pahinga; mga araw ng kapighatian ay dumating sa akin.
27Aku terkoyak oleh duka dan nestapa; hari demi hari makin banyak yang kuderita.
28Ako'y yumayaong tumatangis na walang araw; ako'y tumatayo sa kapulungan at humihinging tulong.
28Di dalam kelam, tanpa cahaya, aku berkeliaran; aku berdiri di muka umum, minta pertolongan.
29Ako'y kapatid ng mga chakal, at mga kasama ng mga avestruz.
29Suaraku sedih penuh iba seperti tangis serigala dan burung unta.
30Ang aking balat ay maitim, at natutuklap, at ang aking mga buto ay nagpapaltos.
30Kulitku menjadi hitam; tubuhku terbakar oleh demam.
31Kaya't ang aking alpa ay naging panangis, at ang aking flauta ay naging tinig ng umiiyak.
31Dahulu kudengar musik gembira, kini hanya ratapan tangis belaka.