1Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
1Lalu Ayub menjawab, "Andaikata duka nestapaku ditimbang beratnya,
2Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
2(6:1)
3Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
3pasti lebih berat daripada pasir samudra. Jadi, jangan heran jika kata-kataku kurang hati-hati serta terburu-buru.
4Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
4Panah dari Yang Mahakuasa menembus tubuhku; racunnya menyebar ke seluruh jiwa ragaku. Kedahsyatan Allah sangat mengerikan, dan menyerang aku bagai pasukan lawan.
5Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
5Keledai akan puas jika diberi rumput muda, begitu pula lembu jika diberi makanannya.
6Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
6Tetapi makanan hambar, siapa suka? Mana boleh putih telur ada rasanya?
7Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
7Tidak sudi aku menyentuhnya; muak aku jika memakannya.
8Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
8Mengapa Allah enggan mendengar doaku? Mengapa tak diperhatikan-Nya seruanku?
9Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
9Kiranya Allah berkenan meremukkan aku! Kiranya Ia bertindak dan membunuh aku!
10Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
10Bagiku hal itu akan merupakan hiburan; aku bakal menari di tengah penderitaan. Segala perintah Allah Yang Mahakudus, telah kutaati dan kuperhatikan terus.
11Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
11Apa kekuatanku sehingga aku masih ada? Apa harapanku untuk ingin hidup lebih lama?
12Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
12Sekuat batukah badanku ini? Dari tembagakah tubuhku ini?
13Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
13Habislah tenagaku mencari bantuan; bagiku tak ada lagi pertolongan.
14Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
14Dalam derita seperti ini, kudambakan sahabat sejati. Entah aku masih tetap setia atau sudah melalaikan Yang Mahakuasa.
15Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
15Tetapi kamu, hai kawan-kawan, tak dapat dipercaya dan diandalkan. Kamu seperti kali yang habis airnya, di kala hujan tak kunjung tiba.
16Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
16Kamu seperti sungai yang diam dan kaku, karena tertutup salju dan air beku.
17Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
17Segera bila tiba musim panas, salju dan es itu hilang tanpa bekas. Dasar sungai menjadi gersang, tidak berair dan kering kerontang.
18Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
18Kafilah-kafilah sesat ketika mencari air; mereka mengembara dan mati di padang pasir.
19Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
19Kafilah dari Syeba dan dari Tema mencari air itu dan mengharapkannya.
20Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
20Tetapi harapan mereka sia-sia di tepi kali yang tiada airnya.
21Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
21Seperti sungai itulah kamu, kawanku; kaumundur dan takut melihat deritaku.
22Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
22Kenapa? Apakah kuminta sesuatu darimu? Atau menyuruhmu menyogok orang untuk kepentinganku?
23O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
23Apakah aku minta diselamatkan dan ditebus dari musuh yang tak berbelaskasihan?
24Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
24Nah, ajarilah aku, tunjukkanlah kesalahanku! Aku akan diam dan mendengarkan perkataanmu.
25Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
25Kata-kata yang tulus menyejukkan hati, tetapi bicaramu kosong, tiada arti!
26Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
26Segala perkataanku kamu anggap angin saja; percuma kamu jawab aku yang sudah putus asa.
27Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
27Bahkan anak yatim piatu kamu undikan nasibnya, teman karibmu kamu curangi untuk menjadi kaya.
28Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
28Coba, perhatikanlah aku; masakan aku ini berdusta kepadamu?
29Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
29Jangan bertindak tak adil, sadarlah! Jangan mencela aku, aku sungguh tak salah.
30May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
30Apakah pada sangkamu aku berdusta, tak bisa membedakan yang baik dan yang tercela?