1Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
1Akulah orang yang telah merasakan sengsara, karena tertimpa kemarahan Allah.
2Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
2Makin jauh aku diseret-Nya ke dalam tempat yang gelap gulita.
3Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
3Aku dipukuli berkali-kali, tanpa belas kasihan sepanjang hari.
4Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
4Ia membuat badanku luka parah, dan tulang-tulangku patah.
5Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
5Ia meliputi aku dengan duka dan derita.
6Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
6Aku dipaksa-Nya tinggal dalam kegelapan seperti orang yang mati di zaman yang silam.
7Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
7Dengan belenggu yang kuat diikat-Nya aku, sehingga tak ada jalan keluar bagiku.
8Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
8Aku menjerit minta pertolongan, tapi Allah tak mau mendengarkan.
9Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
9Ia mengalang-alangi jalanku dengan tembok-tembok batu.
10Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
10Seperti beruang Ia menunggu, seperti singa Ia menghadang aku.
11Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
11Dikejar-Nya aku sampai menyimpang dari jalan, lalu aku dicabik-cabik dan ditinggalkan.
12Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
12Ia merentangkan busur-Nya, dan menjadikan aku sasaran anak panah-Nya.
13Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
13Anak panah-Nya menembus tubuhku sampai menusuk jantungku.
14Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
14Sepanjang hari aku ditertawakan semua orang, dan dijadikan bahan sindiran.
15Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
15Hanya kepahitan yang diberikan-Nya kepadaku untuk makanan dan minumanku.
16Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
16Mukaku digosokkan-Nya pada tanah, gigiku dibenturkan-Nya pada batu sampai patah.
17At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
17Telah lama aku tak merasa sejahtera; sudah lupa aku bagaimana perasaan bahagia.
18At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
18Aku tak lagi mempunyai kemasyhuran, lenyaplah harapanku pada TUHAN.
19Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
19Memikirkan pengembaraan dan kemalanganku bagaikan makan racun yang pahit.
20Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
20Terus-menerus hal itu kupikirkan, sehingga batinku tertekan.
21Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
21Meskipun begitu harapanku bangkit kembali, ketika aku mengingat hal ini:
22Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
22Kasih TUHAN kekal abadi, rahmat-Nya tak pernah habis,
23Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
23selalu baru setiap pagi sungguh, TUHAN setia sekali!
24Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
24TUHAN adalah hartaku satu-satunya. Karena itu, aku berharap kepada-Nya.
25Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
25TUHAN baik kepada orang yang berharap kepada-Nya, dan kepada orang yang mencari Dia.
26Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
26Jadi, baiklah kita menunggu dengan tenang sampai TUHAN datang memberi pertolongan;
27Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
27baiklah kita belajar menjadi tabah pada waktu masih muda.
28Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
28Pada waktu TUHAN memberi penderitaan, hendaklah kita duduk sendirian dengan diam.
29Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
29Biarlah kita merendahkan diri dan menyerah, karena mungkin harapan masih ada.
30Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
30Sekalipun ditampar dan dinista, hendaklah semuanya itu kita terima.
31Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
31Sebab, TUHAN tidak akan menolak kita untuk selama-lamanya.
32Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
32Setelah Ia memberikan penderitaan Ia pun berbelaskasihan, karena Ia tetap mengasihi kita dengan kasih yang tak ada batasnya.
33Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
33Ia tidak dengan rela hati membiarkan kita menderita dan sedih.
34Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
34Kalau jiwa kita tertekan di dalam tahanan,
35Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
35kalau kita kehilangan hak yang diberikan TUHAN,
36Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
36karena keadilan diputarbalikkan, pastilah TUHAN mengetahuinya dan memperhatikan.
37Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
37Jika TUHAN tidak menghendaki sesuatu, pasti manusia tidak dapat berbuat apa-apa untuk itu.
38Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
38Baik dan jahat dijalankan hanya atas perintah TUHAN.
39Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
39Mengapa orang harus berkeluh-kesah jika ia dihukum karena dosa-dosanya?
40Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
40Baiklah kita menyelidiki hidup kita, dan kembali kepada TUHAN Allah di surga. Marilah kita membuka hati dan berdoa,
41Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
41(3:40)
42Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
42"Kami berdosa dan memberontak kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau tak memberi pengampunan.
43Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
43Kami Kaukejar dan Kaubunuh, belas kasihan-Mu tersembunyi dalam amarah-Mu.
44Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
44Murka-Mu seperti awan yang tebal sekali sehingga tak dapat ditembus oleh doa-doa kami.
45Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
45Kami telah Kaujadikan seperti sampah di mata seluruh dunia.
46Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
46Kami dihina semua musuh kami dan ditertawakan;
47Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
47kami ditimpa kecelakaan dan kehancuran, serta hidup dalam bahaya dan ketakutan.
48Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
48Air mataku mengalir seperti sungai karena bangsaku telah hancur.
49Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
49Aku akan menangis tanpa berhenti,
50Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
50sampai Engkau, ya TUHAN di surga, memperhatikan kami.
51Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
51Hatiku menjadi sedih melihat nasib wanita-wanita di kota kami.
52Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
52Seperti burung, aku dikejar musuh yang tanpa alasan membenci aku.
53Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
53Ke dalam sumur yang kering mereka membuang aku hidup-hidup lalu menimbuni aku dengan batu.
54Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
54Air naik sampai ke kepalaku, dan aku berpikir, --'Habislah riwayatku!'
55Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
55Ya TUHAN, aku berseru kepada-Mu, dari dasar sumur yang dalam itu.
56Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
56Aku mohon dengan sangat janganlah menutupi telinga-Mu terhadap permintaanku agar Kau menolong aku. Maka doaku Kaudengar, dan Kaudatang mendekat; Kau berkata, 'Jangan gentar.'
57Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
57(3:56)
58Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
58Kaudatang memperjuangkan perkaraku, ya TUHAN, nyawaku telah Kauselamatkan.
59Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
59Engkau melihat kejahatan yang dilakukan terhadapku, rencana jahat musuh yang membenci aku. Karena itu, ya TUHAN, belalah perkaraku.
60Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
60(3:59)
61Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
61Engkau, TUHAN, mendengar aku dihina; Engkau tahu semua rencana mereka.
62Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
62Mereka membicarakan aku sepanjang hari. Untuk mencelakakan aku, mereka membuat rencana keji.
63Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
63Dari pagi sampai malam, aku dijadikan bahan tertawaan.
64Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
64Hukumlah mereka setimpal perbuatan mereka, ya TUHAN.
65Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
65Kutukilah mereka, dan biarlah mereka tinggal dalam keputusasaan.
66Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
66Kejarlah dan binasakanlah mereka semua sampai mereka tersapu habis dari dunia."