¹Dinidinig ng pantas na anak ang turo ng kaniyang ama: nguni't hindi dinidinig ng mangduduwahagi ang saway.

¹Anak yang arif memperhatikan bila ayahnya memberi petuah; orang sombong tak mau menerima teguran.

²Ang tao ay kakain ng mabuti ayon sa bunga ng kaniyang bibig: nguni't ang magdaraya ay kakain ng karahasan,

²Perkataan orang baik mendatangkan keuntungan; orang yang tak jujur senang pada kekerasan.

³Siyang nagiingat ng kaniyang bibig, nagiingat ng kaniyang buhay: nguni't siyang nagbubukang maluwang ng kaniyang mga labi ay magkakaroon ng kapahamakan.

³Orang yang hati-hati dalam tutur katanya akan aman hidupnya; orang yang bicara sembarangan akan ditimpa kemalangan.

⁴Ang tamad ay nagnanasa, at walang anoman: nguni't ang kaluluwa ng masipag ay tataba.

⁴Si malas banyak keinginan tapi tak satu pun yang dicapainya; orang yang bekerja keras mendapat segala yang diinginkannya.

⁵Ang matuwid ay nagtatanim sa pagsisinungaling: nguni't ang masama ay kasuklamsuklam, at napapahiya.

⁵Orang jujur benci akan dusta, tingkah laku orang jahat memalukan dan tercela.

⁶Bumabantay ang katuwiran sa matuwid na lakad; nguni't inilulugmok ng kasamaan ang makasalanan.

⁶Kejujuran melindungi orang yang hidup lurus; kejahatan menghancurkan orang yang berdosa.

⁷May nagpapakayaman, gayon ma'y walang anoman: may nagpapakadukha, gayon ma'y may malaking kayamanan.

⁷Ada yang berlagak kaya, padahal tak berharta; ada yang berlagak miskin, padahal kaya raya.

⁸Ang katubusan sa buhay ng tao ay siyang kaniyang mga kayamanan: nguni't ang dukha ay hindi nakikinig sa banta.

⁸Orang kaya harus mengeluarkan uang agar hidupnya aman; orang miskin bebas dari ancaman.

⁹Ang ilaw ng matuwid ay nagagalak: nguni't ang ilawan ng masama ay papatayin.

⁹Orang saleh bagaikan cahaya cemerlang; orang jahat bagaikan lampu padam.

¹⁰Sa kapalaluan, ang dumarating ay pagtatalo lamang: nguni't ang karunungan ay nangasa nangaturuang maigi.

¹⁰Keangkuhan hanya menghasilkan pertengkaran; orang yang bijaksana mau menerima ajaran.

¹¹Ang kayamanang tinangkilik sa walang kabuluhan ay huhupa: nguni't siyang nagpipisan sa paggawa ay mararagdagan.

¹¹Kekayaan yang didapat dengan mudah akan cepat berkurang pula; tapi harta yang dikumpulkan sedikit demi sedikit akan semakin bertambah.

¹²Ang pagasa na nagluluwat ay nagpapasakit ng puso: nguni't pagka ang nasa ay dumarating ay punong kahoy ng buhay.

¹²Kalau harapan tidak dipenuhi, batin merana; kalau keinginan terkabul, hati bahagia.

¹³Sinomang humamak sa salita ay nagdadala ng kapahamakan sa sarili: nguni't siyang natatakot sa utos ay gagantihin.

¹³Orang yang meremehkan ajaran TUHAN, mencelakakan dirinya; orang yang taat kepada hukum Allah akan mendapat upahnya.

¹⁴Ang kautusan ng pantas ay bukal ng buhay, upang lumayo sa mga silo ng kamatayan.

¹⁴Ajaran orang bijaksana bagaikan sumber kebahagiaan; bila ada ancaman, ajaran itu menyelamatkan.

¹⁵Ang mabuting kaunawaan ay nagbibigay lingap: nguni't ang lakad ng mananalangsang ay mahirap.

¹⁵Orang berbudi akan disanjung; orang yang tak dapat dipercaya akan hidup susah.

¹⁶Bawa't mabait na tao ay gumagawang may kaalaman: nguni't ang mangmang ay nagkakalat ng kamangmangan.

¹⁶Orang bijaksana berpikir dahulu sebelum bertindak; orang bodoh mengobralkan kebodohannya.

¹⁷Ang masamang sugo ay nahuhulog sa kasamaan: nguni't ang tapat na sugo ay kagalingan.

¹⁷Utusan yang tak becus mendatangkan celaka; utusan yang dapat dipercaya menjamin keberhasilan.

¹⁸Karalitaan at kahihiyan ang tatamuhin ng nagtatakuwil ng saway: nguni't siyang nakikinig ng saway ay magkakapuri.

¹⁸Orang yang tak mau dididik menjadi miskin dan hina; orang yang mengindahkan nasihat akan dihormati.

¹⁹Ang nasa na natupad ay matamis sa kaluluwa: nguni't kasuklamsuklam sa mga mangmang na humiwalay sa kasamaan.

¹⁹Alangkah baiknya mendapat apa yang diinginkan! Orang bodoh tak mau berpaling dari kejahatan.

²⁰Lumalakad ka na kasama ng mga pantas na tao, at ikaw ay magiging pantas; nguni't ang kasama ng mga mangmang ay mapapariwara.

²⁰Orang yang bergaul dengan orang bijaksana, akan menjadi bijaksana; orang yang bergaul dengan orang bodoh, akan celaka.

²¹Ang kasamaan ay humahabol sa mga makasalanan; nguni't ang matuwid ay gagantihan ng mabuti.

²¹Orang berdosa selalu dikejar-kejar kemalangan orang baik selalu menerima kebahagiaan.

²²Ang mabuti ay nagiiwan ng mana sa mga anak ng kaniyang mga anak; at ang kayamanan ng makasalanan ay nalalagay na ukol sa matuwid.

²²Orang baik mewariskan kekayaan kepada anak cucunya; kekayaan orang berdosa disimpan untuk orang yang lurus hidupnya.

²³Maraming pagkain ang nasa pagsasaka ng dukha: nguni't may napapahamak dahil sa kawalan ng kaganapan.

²³Tanah kosong dapat menghasilkan banyak makanan untuk orang miskin; tetapi ketidakadilan menyebabkan tanah itu tidak dikerjakan.

²⁴Siyang naguurong ng kaniyang pamalo ay napopoot sa kaniyang anak: nguni't siyang umiibig ay nagpaparusang maminsan-minsan.

²⁴Tidak memukul anak, berarti tidak cinta kepadanya; kalau cinta, harus berani memukul dia.

²⁵Ang matuwid ay kumakain hanggang sa kabusugan ng kaniyang kaluluwa; nguni't ang tiyan ng masama ay mangangailangan.

²⁵Orang yang baik selalu berkecukupan, tetapi orang jahat selalu kekurangan.