¹Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.

¹Dievas pakyla dievų susirinkime, dievams teismą daro:

²Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)

²“Ar dar ilgai teisite neteisingai ir pataikausite nedorėliams?

³Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.

³Ginkite vargšus ir našlaičius, beturčių ir paniekintųjų saugokite teises.

⁴Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo sila sa kamay ng masama,

⁴Vargšus ir beturčius iš nedorėlių rankų vaduokite!”

⁵Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.

⁵Jie neišmano ir nesupranta, jie vaikščioja tamsoje, todėl visi žemės pamatai svyruoja.

⁶Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.

⁶Aš tariau: “Jūs esate dievai ir Aukščiausiojo sūnūs.

⁷Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.

⁷Tačiau jūs mirsite kaip žmonės, krisite kaip bet kuris kunigaikštis”.

⁸Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.

⁸Pakilk, Dieve, teisk žemę, nes visos tautos Tau priklauso!