¹Siyang tumatahan sa lihim na dako ng Kataastaasan. Ay mananatili sa lilim ng Makapangyarihan sa lahat.

¹Tas, kuris gyvena Aukščiausiojo globoje, Visagalio šešėlyje pasilieka,

²Aking sasabihin tungkol sa Panginoon, siya'y aking kanlungan at aking katibayan, ang Dios ko na siyang aking tinitiwalaan.

²sako Viešpačiui: “Tu mano priebėga ir mano tvirtovė, mano Dievas, kuriuo pasitikiu!”

³Sapagka't kaniyang ililigtas ka sa silo ng paninilo, at sa mapamuksang salot.

³Jis ištrauks tave iš medžiotojo kilpos, iš pražūtingo maro.

⁴Kaniyang tatakpan ka ng kaniyang mga bagwis, at sa ilalim ng kaniyang mga pakpak ay manganganlong ka: ang kaniyang katotohanan ay kalasag at baluti.

⁴Jis pridengs tave savo plunksnomis, po Jo sparnais rasi sau prieglaudą. Didysis skydas ir šarvas yra Jo tiesa!

⁵Ikaw ay hindi matatakot sa kakilabutan sa gabi, ni sa pana man na humihilagpos kung araw;

⁵Tau nereikės bijoti nakties baisumų nė strėlių, švilpiančių dieną,

⁶Dahil sa salot na dumarating sa kadiliman, ni dahil sa paggiba man na sumisira sa katanghaliang tapat.

⁶nebaugins tavęs patamsyje slankiojąs maras nė vidudienį siaučiantis sunaikinimas.

⁷Isang libo ay mabubuwal sa iyong siping, at sangpung libo sa iyong kanan; nguni't hindi lalapit sa iyo.

⁷Tavo pašonėje kris tūkstantis ir dešimt tūkstančių­tavo dešinėje, bet tai nepriartės prie tavęs.

⁸Iyong mamamasdan lamang ng iyong mga mata, at iyong makikita ang ganti sa masama.

⁸Tu savo akimis tai stebėsi ir matysi nedorėlių atlyginimą,

⁹Sapagka't ikaw, Oh Panginoon, ay aking kanlungan! Iyong ginawa ang Kataastaasan na iyong tahanan;

⁹nes tu pasidarei Viešpatį savo priebėga, Aukščiausiąjį savo buveine.

¹⁰Walang kasamaang mangyayari sa iyo, ni anomang salot ay lalapit sa iyong tolda.

¹⁰Tau neatsitiks nieko pikto, ir jokia nelaimė nepriartės prie tavo palapinės.

¹¹Sapagka't siya'y magbibilin sa kaniyang mga anghel tungkol sa iyo, upang ingatan ka sa lahat ng iyong mga lakad.

¹¹Jis įsakys savo angelams saugoti tave visuose keliuose.

¹²Kanilang dadalhin ka sa kanilang mga kamay, baka matisod ka ng iyong paa sa isang bato.

¹²Ant rankų jie nešios tave, kad neužsigautum kojos į akmenį.

¹³Iyong yayapakan ang leon at ang ulupong: ang batang leon at ang ahas ay yuyurakan mo ng iyong mga paa.

¹³Tu mindžiosi liūtą ir gyvatę, sutrypsi jauniklį liūtą ir slibiną.

¹⁴Sapagka't kaniyang inilagak ang kaniyang pagibig sa akin, kaya't iniligtas ko siya: aking ilalagay siya sa mataas, sapagka't kaniyang naalaman ang pangalan ko.

¹⁴“Kadangi jis pamilo mane, Aš išlaisvinsiu jį ir apginsiu, nes jis mano vardą pažįsta.

¹⁵Siya'y tatawag sa akin, at sasagutin ko siya; ako'y sasa kaniya sa kabagabagan: aking ililigtas siya, at pararangalan siya.

¹⁵Jis šauksis manęs, ir Aš jam atsakysiu. Būsiu su juo varge, išlaisvinsiu jį ir pagerbsiu.

¹⁶Aking bubusugin siya ng mahabang buhay, at ipakikita ko sa kaniya ang aking pagliligtas.

¹⁶Ilgu gyvenimu pasotinsiu jį ir parodysiu jam savo išgelbėjimą”.