¹Pagka ikaw ay nauupong kumain na kasalo ng isang pangulo, kilanlin mong maigi siya na nasa harap mo;

¹¶ Ki te noho tahi korua ko te rangatira ki te kai, ata whakaaroa marietia tera i tou aroaro:

²At maglagay ka ng sundang sa iyong lalamunan, kung ikaw ay taong bigay sa pagkain.

²Whakapakia he maripi ki tou korokoro, ki te mea he tangata kakai koe.

³Huwag kang mapagnais ng kaniyang mga masarap na pagkain; yamang mga marayang pagkain.

³Kaua e hiahia ki ana mea reka: he kai tinihanga hoki era.

⁴Huwag kang mainip sa pagyaman; tumigil ka sa iyong sariling karunungan.

⁴¶ Kaua e taruke ki te mea taonga: kati tau mea ki tou matauranga.

⁵Iyo bang itititig ang iyong mga mata sa wala? Sapagka't ang mga kayamanan, ay tunay na nagsisipagpakpak, gaya ng aguila na lumilipad sa dakong langit.

⁵E anga mai ranei ou kanohi ki taua mea korekore nei? He pono hoki ka whai parirau te taonga, koia ano kei te ekara, rere ana whaka te rangi.

⁶Huwag mong kanin ang tinapay niya na may masamang mata, ni nasain mo man ang kaniyang mga masarap na pagkain:

⁶¶ Kaua e kainga te kai a te tangata kanohi kino, kei minamina hoki koe ki ana mea reka.

⁷Sapagka't kung ano ang iniisip niya sa loob niya, ay gayon siya: kumain ka at uminom ka, sabi niya sa iyo; nguni't ang puso niya ay hindi sumasaiyo.

⁷Ko tana hoki e mea ai i roto i a ia, pera tonu ia: E kai, e inu; koia tana kupu ki a koe; kahore ia ona ngakau ki a koe.

⁸Ang subo na iyong kinain ay iyong isusuka, at iyong iwawala ang iyong mga matamis na salita.

⁸Ko te kongakonga i kainga e koe, ka ruakina e koe, ka maumauria ano hoki au kupu reka.

⁹Huwag kang magsalita sa pakinig ng mangmang; sapagka't kaniyang hahamakin ang karunungan ng iyong mga salita.

⁹¶ Kaua e korero ki nga taringa o te kuware; ka whakahawea hoki ia ki te whakaaro nui o au kupu.

¹⁰Huwag mong baguhin ang dating muhon ng lupa; at huwag mong pasukin ang mga bukid ng ulila:

¹⁰¶ Kei whakanekehia e koe te rohe tawhito; kei haere koe ki nga mara a te pani:

¹¹Sapagka't ang kanilang Manunubos ay malakas; ipaglalaban niya ang kanilang usap sa iyo.

¹¹No te mea he kaha to ratou kaiwhakaora; ka tohea e ia ta ratou tohe ki a koe.

¹²Ihilig mo ang iyong puso sa turo, at ang iyong mga pakinig sa mga salita ng kaalaman.

¹²¶ Anga atu tou ngakau ki te ako, me ou taringa ki nga kupu o te matauranga.

¹³Huwag mong ipagkait ang saway sa bata: sapagka't kung iyong hampasin siya ng pamalo, siya'y hindi mamamatay.

¹³Kaua e tohungia te whiu ki te tamaiti: ki te patua hoki ia e koe ki te rakau, e kore ia e mate.

¹⁴Iyong hahampasin siya ng pamalo, at ililigtas mo ang kaniyang kaluluwa sa Sheol.

¹⁴Tatatia ia e koe ki te rakau, a ka whakaorangia e koe tona wairua i te reinga.

¹⁵Anak ko, kung ang iyong puso ay magpakapantas, ang puso ko'y matutuwa sa makatuwid baga'y ang akin:

¹⁵E taku tama, ki te whakaaro nui tou ngakau, ka koa hoki toku ngakau, ae ra, toku nei ano:

¹⁶Oo, ang aking puso ay magagalak pagka ang iyong mga labi ay nangagsasalita ng matuwid na mga bagay.

¹⁶Ae ra, ka hari oku whatumanawa, ina korero ou ngutu i nga mea tika.

¹⁷Huwag managhili ang iyong puso sa mga makasalanan: kundi lumagay ka sa Panginoon buong araw:

¹⁷¶ Kei hae tou ngakau ki te hunga hara; engari kia wehi koe ki a Ihowa, a pau noa te ra.

¹⁸Sapagka't tunay na may kagantihan; at ang iyong pagasa ay hindi mahihiwalay.

¹⁸He pono hoki tera ano he whakautu; e kore ano hoki tau i tumanako ai e hatepea atu.

¹⁹Makinig ka, anak ko, at ikaw ay magpakapantas, at patnubayan mo ang iyong puso sa daan.

¹⁹¶ Whakarongo ra, e taku tama, kia whai whakaaro hoki koe, a whakatikaia tou ngakau i te ara.

²⁰Huwag kang mapasama sa mga mapaglango; sa mga mayamong mangangain ng karne:

²⁰Kei uru ki te hunga kakai waina; ki te hunga pukukai kikokiko:

²¹Sapagka't ang manglalasing at ang mayamo ay darating sa karalitaan: at ang antok ay magbibihis sa tao ng pagkapulubi.

²¹No te mea ka tutuki tahi te tangata inu raua ko te tangata kakai ki te rawakore; he tawhetawhe hoki te kakahu a te momoe mo te tangata.

²²Dinggin mo ang iyong ama na naging anak ka, at huwag mong hamakin ang iyong ina kung siya'y tumanda.

²²Whakarongo ki tou papa nana koe; kaua hoki e whakahawea ki tou whaea ina ruruhi ia.

²³Bumili ka ng katotohanan at huwag mong ipagbili: Oo karunungan, at turo, at pag-uunawa.

²³Hokona te pono, kaua hoki e whakawhitiwhitia; ae ra, te whakaaro nui, te ako hoki, me te matauranga.

²⁴Ang ama ng matuwid ay magagalak na lubos: at siyang nagkaanak ng pantas na anak ay magagalak sa kaniya.

²⁴Nui atu hoki te koa o te papa o te tangata tika; a, ko te tangata e whanau he tama whakaaro nui mana, ka hari ia ki a ia.

²⁵Mangatuwa ang iyong ama at ang iyong ina, at magalak siyang nanganak sa iyo.

²⁵Kia hari tou papa raua ko tou whaea, ina, kia koa te wahine i whanau ai koe.

²⁶Anak ko, ibigay mo sa akin ang iyong puso, at malugod ang iyong mga mata sa aking mga daan.

²⁶E taku tama, homai tou ngakau ki ahau, kia manako ano hoki ou kanohi ki aku ara.

²⁷Sapagka't ang isang patutot ay isang malalim na lubak; at ang babaing di kilala ay makipot na lungaw.

²⁷No te mea he rua hohonu te wahine kairau; he poka kuiti te wahine ke.

²⁸Oo, siya'y bumabakay na parang tulisan, at nagdaragdag ng mga magdaraya sa gitna ng mga tao.

²⁸Ae ra, ka whanga ia ano he kaipahua, a ka whakatokomahatia e ia nga tangata poka ke.

²⁹Sinong may ay? sinong may kapanglawan? sinong may pakikipagtalo? sinong may daing? sino ang may sugat na walang kadahilanan? sino ang may maningas na mata?

²⁹¶ Ko wai e aue? Ko wai e tangi? Ko wai e totohe? Ko wai e ngangautia? Ko wai e maru, he mea takekore? Ko wai e whero tonu ona kanohi?

³⁰Silang nangaghihintay sa alak; silang nagsisiyaon upang humanap ng pinaghalong alak.

³⁰Ko te hunga e noho roa ana ki te waina; ko te hunga e haere ana ki te rapu i te waina whakaranu.

³¹Huwag kang tumingin sa alak pagka mapula, pagka nagbibigay ng kaniyang kulay sa saro,

³¹Kaua e titiro ki te waina i te mea e whero ana, ina puta tona kara i roto i te kapu, ina mania tona heke.

³²Sa huli ay kumakagat ito na parang ahas, at tumutukang parang ulupong.

³²Tona tukunga iho ano he nakahi e ngau ana, koia ano kei te wero a te neke.

³³Ang iyong mga mata ay titingin ng mga katuwang bagay, at ang iyong puso ay nagbabadya ng mga magdarayang bagay.

³³E kite hoki ou kanohi i nga mea rereke, a ka puta he kupu rereke i tou ngakau.

³⁴Oo, ikaw ay magiging parang nahihiga sa gitna ng dagat, o parang nahihiga sa dulo ng isang palo ng sasakyan.

³⁴Ae ra, ka rite koe ki te tangata e takoto ana i waenga moana, ki te tangata ranei e takoto ana i te tihi o te rewa.

³⁵Kanilang pinalo ako, iyong sasalitain, at hindi ako nasaktan; kanilang hinampas ako, at hindi ko naramdaman: kailan gigising ako? aking hahanapin pa uli.

³⁵A ka mea koe, Patua ana ahau e ratou, a kihai ahau i mamae; tatatia ana ahau e ratou, a kihai ahau i mohio: a hea ahau ara ake ai? Ka rapua ano e ahau.