¹Nahalata nga ni Joab, na anak ni Sarvia, na ang puso ng hari ay nahihilig kay Absalom.

¹Huchi in, Zerui tapa Joab in kumpipa lungsim Absalom tungah a teng chih a na thei a.

²At nagsugo si Joab sa Tecoa, at nagdala mula roon ng isang pantas na babae, at sinabi sa kaniya, Isinasamo ko sa iyong ikaw ay magpakunwari na tagapanaghoy at magluksa, at huwag kang magpahid ng langis, kundi ikaw ay magpakunwaring isang babae na mahabang panahon na tumatangis dahil sa isang namatay:

²Huchi in Joab in Tekia khua ah mi a sawl a, huailai a numei pil khat a va pisak a, a kiang ah, Lusun bang in kibawl unla, lusun puan silh inla, sathau leng kinilhlou in numei sawtpi misi sun bang in om in:

³At pasukin mo ang hari, at magsalita ka ng ganitong paraan sa kaniya. Sa gayo'y inilagay ni Joab ang mga salita sa kaniyang bibig.

³Huan, kumpipa kiang ah hoh inla a kiang ah hichi bang in thu va gen in aw, a chi a. Huchi in Joab in thute tuh a kam ah a muam a.

⁴At nang magsalita ang babae sa Tecoa sa hari, ay nagpatirapa sa lupa, at nagbigay galang, at nagsabi: Tulungan mo ako, Oh hari.

⁴Huan, Tekoa khua a numei in kumpipa kiang a thu a gen sin in mai a lei si in a khupboh a, chibai a buk a, TOUPA aw, hon huh in, a chi a.

⁵At sinabi ng hari sa kaniya, Anong mayroon ka? At siya'y sumagot: Sa katotohanan ako'y bao, at ang aking asawa ay patay na.

⁵Huan, kumpipa'n a kiang ah, Bangchidan ahia? a chi a. Huan, aman a dawng a, Meithai petmah ka hi a, ka pasal a sita.

⁶At ang iyong lingkod ay may dalawang anak, at silang dalawa'y nagaway sa parang at walang maghiwalay sa kanila, kundi sinaktan ng isa ang isa, at pinatay siya.

⁶Huan, na sikhanu in tapa nih a nei a, a nih un lou ah a kisual ua, kuamah phelh ding lah a omkei ua, a khatpen in a dang a sata a, a hihlumta a.

⁷At, narito, ang buong angkan ay bumangon laban sa iyong lingkod, at sila'y nagsabi, Ibigay mo siya na sumakit sa kaniyang kapatid, upang siya'y mapatay namin dahil sa buhay ng kaniyang kapatid na kaniyang pinatay, at sa gayo'y iwasak namin ang tagapagmana naman; ganito nila papatayin ang aking baga na nalabi; at walang iiwan sa aking asawa kahit pangalan o anomang labi sa balat ng lupa.

⁷Huan, ngai in, a inkuan tengteng in na sikhanu a doukhawm ua, A unaupa thatpa a unaupa thah ziak a i thah tei theihna ding in hon pia in, huchi in gouluah ding pa leng ka hihmang pah ngal ding uh, a chi a: huchi bang in ka mei am omlai a mitsak ding ua, ka pasal min neilou leh leitung a suan himhim neilou a om maisin ahi, a chi a.

⁸At sinabi ng hari sa babae, Umuwi ka sa iyong bahay, at ako'y magbibilin tungkol sa iyo.

⁸Huan, kumpipa'n numei kiang ah, Na in ah pai inla, na tungtang thu ah thu ka pe mai ding, a chi a.

⁹At ang babae sa Tecoa ay nagsabi sa hari: Panginoon ko, Oh hari, ang kasamaan ay suma akin nawa, at sa sangbahayan ng aking ama: at ang hari at ang kaniyang luklukan ay mawalan nawa ng sala.

⁹Huan, Tekoa khua a numei in kumpipa kiang ah, TOUPA aw, ka pu, thulimlouhna moh ka tung leh ka pa inkote tungah ke mai hen: huan, kumpipa leh laltutphah in moh pokei hen, a chi a.

¹⁰At sinabi ng hari, Sinomang magsabi sa iyo ng anoman, dalhin mo sa akin, at hindi ka na niya gagalawin pa.

¹⁰Huan, kumpipa'n, Kuapeuh na tung a banghiam gen peuhmah ka kiang ah honpi inla, a honkhoih nawn hetkei ding uh, a chi a.

¹¹Nang magkagayo'y sinabi niya, Isinasamo ko sa iyo, na alalahanin ng hari ang Panginoon mong Dios, na huwag patayin ng mapanghiganti sa dugo kailan man, baka kanilang ibuwal ang aking anak. At kaniyang sinabi: Buhay ang Panginoon, walang buhok ng iyong anak na mahuhulog sa lupa.

¹¹Huan, aman, Sisan suahmite tung a phulamite'n hihmang nawnlou ding in kumpipa'n TOUPA na Pathian thei gige hen aw, huchilou in zaw ka tapa a hih mangkha ding uh, a chi a. Huan, aman, TOUPA hinna lou in ka gen hi, na tapa a samzang khat leng lei ah kekei ding, a chi a.

¹²Nang magkagayo'y sinabi ng babae: Pahintulutan mo ang iyong lingkod, isinasamo ko sa iyo, na magsalita ng isang salita sa aking panginoon na hari. At kaniyang sinabi, Sabihin mo.

¹²Huchi in numei in, Na sikhanu in toupa ka pu kiang ah thu kam khatkia kon gen nawn peuhmah ding aw, a chi a. Huan, aman, Gen ve, a chi a.

¹³At sinabi ng babae, Bakit nga iyong inakala ang gayong bagay laban sa bayan ng Dios? sapagka't sa pagsasalita ng ganitong salita ay parang may sala ang hari, dangang hindi ipinabalik ng hari ang kaniyang sariling itinapon.

¹³Huan, numei in, A hihleh bang jiakin ahia Pathian mite doudal a hichi bang a hihtum na hia? hiai thu a kipan in kumpipa moh in a kilang ahi, kumpipa'n a mi, taimangpa a pi kik nawnlouh jiakin.

¹⁴Sapagka't tayo'y mamamatay na walang pagsala at gaya ng tubig na mabubuhos sa lupa, na hindi mapupulot uli: ni nagaalis man ang Dios ng buhay, kundi humahanap ng paraan na siya na itinapon ay huwag mamalagi na tapon sa kaniya.

¹⁴Ka si ngeingei ding ua, huan, tuisik lei a bosa a luahnawn theihlouh bang ka hi uhi: Pathian in hinna a la mang a hikei a, taimangpa amah lak a mituam a hihlouhna ding lunggel ahi zaw hi.

¹⁵Ngayon nga'y kung kaya't ako'y naparito upang salitain ang salitang ito sa aking panginoon na hari, ay sapagka't tinakot ako ng bayan: at sinabi ng iyong lingkod, Ako'y magsasalita sa hari; marahil ay gagawin ng hari ang kahilingan ng kaniyang lingkod.

¹⁵Huchi in toupa ka pu kiang ahiai thu gen ding a ka hong in leng mi ka kihtak ziak ahi: huan, na sikhanu in, kumpipa kiang ah ka gen phot ding a, kumpipa'n a sikhanu ngetna a lohchingsak kha mai deh.

¹⁶Sapagka't didinggin ng hari upang iligtas ang kaniyang lingkod sa kamay ng lalake na nagiibig magbuwal sa akin at sa aking anak na magkasama sa mana ng Dios.

¹⁶Kumpipa'n kei leh ka tapa Pathian gouluahlou ding a hihman tummi lak a na sikhanu honkhe ding in a na ngaikhe ding ka chi a.

¹⁷Nang magkagayo'y sinabi ng iyong lingkod, Isinasamo ko sa iyo na ang salita ng aking panginoon na hari ay sa ikaaaliw: sapagka't kung paano ang anghel ng Dios, ay gayon ang aking panginoon na hari na magdilidili ng mabuti at masama: at ang Panginoong iyong Dios ay sumaiyo nawa.

¹⁷Huchi in na sikhanu a ding in, toupa, ka pu thu lungmuan huai tak hi henla; a sia a pha nakhen ding in toupa ka pu lah Pathian angel bangmai ahi ngal a: Huan, TOUPA Pathian na kiang ah om hen ka chi ahi, a chi a.

¹⁸Nang magkagayo'y sumagot ang hari at nagsabi sa babae, Huwag mong ikubli sa akin, isinasamo ko sa iyo, ang anoman na aking itatanong sa iyo. At sinabi ng babae, Magsalita nga ang aking panginoon na hari.

¹⁸Huan, kumpipa'n a dawng a, numei kiang ah, Kon dot peuhmah bangmah hon im ken aw, a chi a. Huan, numei in, Toupa ka pu in gen leh a ke, a chi a.

¹⁹At sinabi ng hari, sumasaiyo ba ang kamay ni Joab sa bagay na ito? At sumagot ang babae at nagsabi, Buhay ang iyong kaluluwa, panginoon ko na hari, walang makaliliko sa kanan o sa kaliwa sa anoman na sinalita ng aking panginoon na hari, sapagka't ang iyong lingkod na si Joab ay siyang nagutos sa akin, at siyang naglagay ng lahat ng mga salitang ito sa bibig ng iyong lingkod:

¹⁹Huan, kumpipa'n, Hiai thu himhim ah Joab in panna a nei hia? a chi a. Huan, numei in a dawng a, Toupa ka pu, na kha hinna lou in ka gen hi, toupa ka pu in a gensa kuamah in taklam ah hiam, veilam ah hiam a pel theikei ding ua: na sikha Joab in a hon sawl a, hiai thu tengteng na sikhanu a hon muam vek hi:

²⁰Upang baguhin ang anyo ng bagay ay ginawa ng iyong lingkod na si Joab ang bagay na ito: at ang aking panginoon ay pantas ayon sa karunungan ng anghel ng Dios, na makaalam ng lahat ng mga bagay na nasa lupa.

²⁰Thil omdan hihlamdang ding in hiai thil na sikha Joab in a hih ahi: huan, ka pu bel khovel a thil om tengteng thei thei in Pathian angel bang in a pil ahi, a chi a.

²¹At sinabi ng hari kay Joab, Narito, ngayon, aking ginawa ang bagay na ito: yumaon ka nga, dalhin mo rito uli ang binatang si Absalom.

²¹Huan, kumpipa'n Joab kiang ah, Ngai in, ka hih samta hi, huaiziak in pai inla, tangval Absalom va pi nawn dole, a chi a.

²²At nagpatirapa si Joab sa lupa, at nagbigay galang, at binasbasan ang hari: at sinabi ni Joab, Ngayo'y talastas ng iyong lingkod na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, panginoon ko, Oh hari, sa paraang pinayagan ng hari ang kahilingan ng kaniyang lingkod.

²²Huan, Joab bel mai a lei si in a khupboh a, chibai a buk a, kumpipa a vualzawl a: huan, Joab in, Toupa ka kumpipa aw, toupa'n a sikha ngetna a lohchinsak ziak in tuni in na sikha in na mit ka tung chih ka natheita hi, a chi a.

²³Sa gayo'y bumangon si Joab at naparoon sa Gessur, at dinala si Absalom sa Jerusalem.

²³Huchi in Joab a thou a, Gesur ah a hoh a, Absalom Jerusalem ah a pita hi.

²⁴At sinabi ng hari, Bumalik siya sa kaniyang sariling bahay, nguni't huwag makita ang aking mukha. Sa gayo'y bumalik si Absalom sa kaniyang sariling bahay, at hindi nakita ang mukha ng hari.

²⁴Huan, kumpipa'n, Amah in lam ah pai henla, ka mel hong mu dah leh, a chi a. Huchi in Absalom amah in lam ah a pai a, kumpipa mel a mutakei hi.

²⁵Sa buong Israel nga'y walang gaya ni Absalom na pinakakapuri dahil sa kagandahan: mula sa talampakan ng kaniyang paa hanggang sa tuktok ng kaniyang ulo, ay walang ipipintas sa kaniya.

²⁵Israel tengteng lak ah Absalom bang a melhoih a phat loh kuamah a omkei uh: a khe lek a kipan in a sip pha in gensiatna himhim a omkei hi.

²⁶At pagka kaniyang ipinagugupit ang kaniyang buhok (sa bawa't katapusan nga ng bawa't taon siya ay nagpapagupit: sapagka't mabigat sa kaniya ang buhok kaya't kaniyang ipinagugupit:) kaniyang tinitimbang ang buhok ng kaniyang ulo na may dalawang daang siklo, ayon sa timbangan ng hari.

²⁶A sam a met in (kum kivei teng in a met sak a, a sam lah a giktheih ziak in a met sek hi. ) a sam a buk zel a, kumpipa bukdan in sekel nih a ching sek hi.

²⁷At ipinanganak kay Absalom ay tatlong lalake, at isang babae, na ang pangala'y Thamar: siya'y isang babae na may magandang mukha.

²⁷Huan, Absalom in tapa thum leh tanu khat a nei a, a min Tamar ahi a, mel hoihtak ahi.

²⁸At tumahan si Absalom na dalawang buong taon sa Jerusalem; at hindi niya nakita ang mukha ng hari.

²⁸Huchi in Absalom kum nih hilhial Jerusalem ah a om a; himahleh kumpipa mel himhim a mukei hi.

²⁹Nang magkagayo'y pinasuguan ni Absalom si Joab, upang suguin sa hari: nguni't hindi siya naparoon sa kaniya: at siya'y nagsugo na ikalawa, nguni't siya'y ayaw paroon.

²⁹Huchi in Absalom in kumpipa kiang a sawl ding in Joab a thukhak a; himahleh a hoh nuamkei; huan, a thukhak nawn a, himahleh a hoh nuamsamkei hi.

³⁰Kaya't kaniyang sinabi sa kaniyang mga alipin: Tingnan ninyo, ang bukid ni Joab ay malapit sa akin, at siya'y may sebada roon; yumaon kayo, at silaban ninyo. At sinilaban ng mga alipin ni Absalom ang bukid.

³⁰Huchi in a sikhate kiang ah, I aw, Joab lou bel kei lou kiang ahi a, barli buh a nei a, va hal un, a chi a. Huchi in Absalom sikhate'n lou a vahalta uh.

³¹Nang magkagayo'y bumangon si Joab, at naparoon kay Absalom sa kaniyang bahay, at nagsabi sa kaniya, Bakit sinilaban ng iyong alipin ang aking bukid?

³¹Huchi in Joab a thou a, Absalom kiang ah a in ah a hoh a, a Bangding a na sikhate'n ka lou hal ahi ua? A chi a.

³²At sinagot ni Absalom si Joab, Narito, ako'y nagpasugo sa iyo, na nagpasabi, Parito ka, upang aking masugo ka sa hari, na magsabi, Sa anong kapararakan naparoon ako mula sa Gessur? lalong mabuti sa akin na tumigil doon. Ngayon nga'y ipakita mo sa akin ang mukha ng hari; at kung may kasamaan sa akin, patayin niya ako.

³²Huan, Absalom in Joab a dawng a, Ngai dih, Bangdia Gesur a kipan a hong ka hia? Huailai ah om thek leng kei dia hoih zo mah ding, chi a kumpipa kiang a sawl dia hon thukhak ing a; huaiziak in kumpipa mel hon musak in; huan, thu ginatlouhna nei ka hih leh hon hihlum mai leh a ke, a chi a.Huchi in Joab kumpipa kiang ah a hoh a, a hilh a; huan, Absalom a sam a, kumpipa kiang ah a hoh a, huan kumpipa ma ah a mai a lei si in a khupboh a; huan, kumpipa'n Absalom a tawp hi.

³³Sa gayo'y naparoon si Joab sa hari at isinaysay sa kaniya: at nang kaniyang matawag na si Absalom, siya'y naparoon sa hari, at nagpatirapa sa lupa sa harap ng hari; at hinagkan ng hari si Absalom.

³³Huchi in Joab kumpipa kiang ah a hoh a, a hilh a; huan, Absalom a sam a, kumpipa kiang ah a hoh a, huan kumpipa ma ah a mai a lei si in a khupboh a; huan, kumpipa'n Absalom a tawp hi.