1Ingatan mo ang iyong paa pagka ikaw ay napasasa bahay ng Dios; sapagka't ang paglapit upang makinig ay maigi kay sa magbigay ng hain ng mga mangmang: sapagka't hindi nila nalalaman na sila'y nagsisigawa ng kasamaan.
1Pathian ina na hoh chiangin na khepek kemin; za dinga pai lah mihaite kithoihna piak sangin a hoihzo ngala: gilou a hih uh chih lah a thei ngal kei ua.
2Huwag kang pakabigla ng iyong bibig, at huwag magmadali ang iyong puso na magsalita ng anomang bagay sa harap ng Dios; sapagka't ang Dios ay nasa langit, at ikaw ay nasa lupa: kaya't pakauntiin mo ang iyong mga salita.
2Kam lawp kenla, Pathian maa thil himhim gen dingin na lungtang lawptawp kei hen; Pathian lah van ah a om a, nang lah leitungah na om ngala: huaijiakin na thute tawmsakin.
3Sapagka't ang panaginip ay dumarating sa karamihan ng gawain; at ang tinig ng mangmang sa karamihan ng mga salita.
3Mang lah thu leh la tampi toh ahongoma; huan mihai aw thu tampi toh.
4Pagka ikaw ay nananata ng panata sa Dios, huwag kang magliban ng pagtupad; sapagka't siya'y walang kaligayahan sa mga mangmang: tuparin mo ang iyong ipinanata.
4Pathian laka thuchiam na chiam chiangin, pe dingin hal ken; mihaite tungah lah kipahna a nei ngal keia: na thuchiam pen piain.
5Maigi nga ang ikaw ay huwag manata, kay sa ikaw ay manata at hindi tumupad.
5Na chiama na piak louh sangin, na chiamlouh a hoihjaw hi.
6Huwag bayaan ang iyong bibig, na papagkasalanin ang iyong laman; at huwag ka mang magsabi sa harap ng anghel, na isang kamalian: bakit nga magagalit ang Dios sa iyong tinig, at sisirain ang gawa ng iyong mga kamay?
6Na kamin na sa thil a hihkhelh sak phal ken: angel maah leng, a dikkei chi sam ken: bangdingin na aw ah Pathianin a hehin, na khut nasep a hihse dia?
7Sapagka't sa karamihan ng mga panaginip ay may kawalangkabuluhan, at sa maraming mga salita: nguni't matakot ka sa Dios.
7Huchibangin mangte tamna ah bangmahloute a tam thu tampite jiakin siatna hongom ngal naka: himahleh nangjaw Pathian kihta in.
8Kung iyong nakikita ang kapighatian ng dukha, at ang karahasang pagaalis ng kahatulan at kaganapan sa isang lalawigan, huwag mong kamanghaan ang bagay: sapagka't ang lalong mataas kay sa mataas ay nagmamasid; at may lalong mataas kay sa kanila.
8Gentheite nuaisiahna leh, hiamgamnain bial sungah vaihawmna leh diktatna a lamang chih na muh leh, huai thu lamdang sa ken: sang sanga sangjaw khatin lah a limsak ngala; huan amau sanga sang om ahi.
9Bukod dito, ay sa lahat ang pakinabang sa lupa: ang hari man ay pinaglilingkuran ng bukid.
9Huailouin leia punna bangteng ading ahi: kumpipa ngei leng loumain a na a sepsak hi.
10Siyang umiibig sa pilak ay hindi masisiyahan sa pilak; o siya mang umiibig sa kasaganaan ng pakinabang: ito man ay walang kabuluhan.
10Kuapeuh dangka deihta dangkain a lungkim kei ding; kuapeuh hauhsakna punna deihta leng: hiai leng bangmahlou ahi.
11Pagka ang mga pag-aari ay nagsisidami, ay nagsisidami silang nagsisikain ng mga yaon: at anong pakinabang mayroon ang may-ari niyaon, kundi ang mamasdan ng kaniyang mga mata?
11Van a khan chiangin, amau nete a khang uh; huan huai neimi adingin bang phattuamna a oma, a mittea huaite et chihngallouh?
12Ang tulog ng manggagawang tao ay mahimbing, maging siya'y kumain ng kaunti o marami: nguni't ang kasaganaan ng yaman ay hindi magpapatulog sa kaniya.
12Ne tawmin ne tam leh, semgim mi ihmut a lima; himahleh mihausa vahnain amah a ihmu sak kei hi.
13May malubhang kasamaan na aking nakita sa ilalim ng araw, ito nga, ang mga yamang iningatan ng may-ari niyaon sa kapahamakan niya.
13Ni nuaia gilou hoihhetlou ka muh a oma, huai tuh, hauhsakna a neipan amah siatna dia a kep:
14At ang mga yamang yaon ay nawawala ng masamang pangyayari; at kung siya'y magkaanak ng lalake, walang maiiwan sa kaniyang kamay.
14Huan huai hauhsaknate thuakna gilouin a mangthang hi; huan tapa a suan leh, a khut ah bangmah a om kei.
15Kung paanong siya'y lumabas sa bahay-bata ng kaniyang ina, hubad na yayaon siya uli na gaya ng siya'y dumating, at hindi magdadala ng anoman sa kaniyang nagawa, na kaniyang madadala sa kaniyang kamay.
15A nu gil akipana a hongpai leh, vuaktangin a pai nawn ding a hongpai bangin, a sepgimna, a khuta a puak mang theih, adingin bangmah a la kei ding hi.
16At ito man ay malubhang kasamaan, na kung paano siya dumating ay gayon siya yayaon: at anong pakinabang mayroon siya, na gumagawa sa hangin?
16Huan hiai leng gilou hoihhetlou ahi, a hongpai bang dan tengtengin, hichibangin a pai dinga: huih adinga a sepgimnaah bang punna a nei a?
17Lahat ng mga araw naman niya ay ikinakain niya sa kadiliman, at siya'y totoong nayayamot, at may sakit at pag-iinit.
17A damsung tengin khomial ah an a nea, huan nakpi taka hih buaiin a oma, chinatna leh thangpaihna a nei hi.
18Narito, na aking nakita na mabuti at ukol sa isa ang kumain at uminom, at magalak sa kabutihan sa lahat niyang gawa na kaniyang ginawa sa ilalim ng araw lahat ng mga kaarawan ng kaniyang buhay na ibinigay sa kaniya ng Dios: sapagka't ito'y kaniyang bahagi.
18Ngaiin, hoih leh kilawm hia ka muh min Pathianin amah a piak a damsung tenga a neka, a dawna, ni nuaia a sepgimnaa sepgimna tengtenga hoih nuam a sakpiha, huai tuh ahi: hiai lah a tantuan ahi ngala.
19Bawa't tao rin naman na binigyan ng Dios ng mga kayamanan at mga pag-aari, at binigyan ng kapangyarihan na kumain niyaon, at kumuha ng kaniyang bahagi, at magalak sa kaniyang gawa, ito'y kaloob ng Dios.
19Mi chiteng leng amah kianga Pathianin hausakna leh neihzohna a piak, huaia nek theihna a piaka, a tantuan la ding leh a sepgimnaa kipak dingin; hiai Pathian thilpiak ahi.A dam lai nite lah a theigige lo kei dinga; a lungtang kipahnaa Pathianin amah a dawn jiakin.
20Sapagka't hindi niya aalalahaning lubha ang mga kaarawan ng kaniyang buhay; sapagka't sinasagot siya ng Dios sa kagalakan ng kaniyang puso.
20A dam lai nite lah a theigige lo kei dinga; a lungtang kipahnaa Pathianin amah a dawn jiakin.