¹Nang magkagayo'y sumagot si Zophar na Naamathita, at nagsabi,

¹Huan Zophar Naaman miin a dawng a, hichiin a chi a:

²Kaya't nagbibigay sagot sa akin ang aking mga pagiisip, dahil nga sa aking pagmamadali na taglay ko.

²Huaijiakin ka ngaihtuahnaten kei dawnna a honpiaa, ka sunga om ka kinna thu jiak mahmahin.

³Aking narinig ang saway na inilalagay ako sa kahihiyan, at ang diwa ng aking pagkaunawa ay sumasagot sa akin.

³Kei honzahlaksak salhna ka zataa, huan ka theihsiamna khain a hondawng hi.

⁴Hindi mo ba nalalaman ito ng una, mula nang ang tao'y malagay sa lupa,

⁴Lei tunga mihing koiha a om nungsiah, hun lui thu hiai na theikei maw;

⁵Na ang pagtatagumpay ng masama ay maikli, at ang kagalakan ng di banal ay sandali lamang?

⁵Gilou vualzohna a toma, huan pathianlimsakloute nuamsakna mitphiat kal sunglel ahi chih?

⁶Bagaman ang kaniyang karilagan ay napaiilanglang hanggang sa langit, at ang kaniyang ulo ay umaabot hanggang sa mga alapaap;

⁶A hoihkimna vante phain tuangtou mahleh, a luin meipite pha mahleh;

⁷Gayon may matutunaw siya magpakailan man, na gaya ng kaniyang sariling dumi: silang nangakakita sa kaniya ay mangagsasabi: Nasaan siya?

⁷Himahleh amah ek bangin khantawnin a mangthang dinga: Koia om ahia? amah muten a chi ding uh.

⁸Siya'y mawawala na gaya ng panaginip, at hindi masusumpungan. Oo, siya'y mawawala na parang pangitain sa gabi.

⁸Mang bangin a lengmang dinga, huan muhin a omkei ding hi: ahi, jan mengmuh banga hawlmangin a om ding hi.

⁹Ang mata na nakakita sa kaniya ay hindi na siya makikita pa; ni mamamalas pa man siya sa kaniyang pook.

⁹Amah mu mitin amah a muta kei ding hi; a munin leng amah a muta kei ding hi.

¹⁰Hahanapin ng kaniyang mga anak ang lingap ng dukha, at ang kaniyang mga kamay ay magsasauli ng kaniyang kayamanan.

¹⁰A taten gentheite deihsakna a zong ding ua, huan a khutten a hauhsakna ape nawn ding hi.

¹¹Ang kaniyang mga buto ay puspos ng kaniyang kabataan, nguni't hihiga na kasama niya sa alabok.

¹¹A guhte a tuailainain a dima, himahleh leivui ah amah toh a lum ding hi.

¹²Bagaman ang kasamaan ay masarap sa kaniyang bibig, bagaman kaniyang itago sa ilalim ng kaniyang dila;

¹²Gitlouhna a kam ah khum mahleh, a lei ah sel mahleh;

¹³Bagaman kaniyang patawarin, at hindi niya ito babayaan, kundi ingatan pa sa loob ng kaniyang bibig;

¹³Sitin, paisak keiin, a kam sungah kem gige zo mahleh;

¹⁴Gayon ma'y ang kaniyang pagkain ay nabago na sa kaniyang tiyan, siyang kamandag ng mga ahas sa loob niya.

¹⁴Himahleh a gila a an a kitoka, a sunga khuai gu ahi hi.

¹⁵Siya'y sumakmal ng mga kayamanan, at kaniyang mga isusuka uli: mga aalisin uli ng Dios sa kaniyang tiyan.

¹⁵Hauhsaknate a nawmvalha, huan a lokhe nawn ding hi: Pathianin a gilpi akipanin apaikhe ding hi.

¹⁶Kaniyang hihititin ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.

¹⁶Khuai gu a tep dia: gul leiin amah a that ding.

¹⁷Hindi niya matitingnan ang mga ilog, ang umaagos na mga bukal ng pulot at mantekilya.

¹⁷Luipite, khuaiju leh nawituidat lui luangte a en kei ding hi.

¹⁸Na kaniyang isasauli ang kaniyang pinagpagalan, at hindi lalamunin; ayon sa pag-aari na kaniyang tinangkilik, hindi siya magagalak.

¹⁸Sepgim gah a pe nawn dia huan a nawmvalh suk kei ding hi; a muhsa ah kipahna a neikei ding.

¹⁹Sapagka't kaniyang pinighati at pinabayaan ang dukha; kaniyang kinuhang marahas ang isang bahay; at hindi niya itatayo.

¹⁹Aman lah gentheite a nuaisiaha, a mangngilh hi; a lam louhpi in hiamgamtakin alata.

²⁰Sapagka't hindi siya nakakilala ng katiwasayan sa loob niya, hindi siya makapagliligtas ng anoman sa kaniyang kinaluluguran.

²⁰A deihgawlnain tawp aneihlouhjiakin, a kipahpih thil himhim a khol kei ding.

²¹Walang bagay na naiwan na hindi niya sinakmal; kaya't ang kaniyang kaginhawahan ay hindi mananatili.

²¹A nekgaihlouh bangmah omlai a om kei hi; huaijiakin a hauhnain a daih sawt kei ding.

²²Sa lubos niyang kasaganaan ay magigipit siya; ang kamay ng bawa't nasa karalitaan ay darating sa kaniya.

²²A nian san lain haksa sakna a nei dia: gimthuak mi chiteng khut a tungah a hongtung ding.

²³Pagka kaniyang bubusugin ang kaniyang tiyan, ihuhulog ng Dios ang kaniyang mabangis na poot sa kaniya. At ibubugso sa kaniya samantalang siya'y kumakain.

²³A gilpi hihdim dinga a kisaklaiin, Pathianin a tungah a thangpaihna kihtakhuaina a khe dinga, a nek laiin a tungah a zusak ding hi.

²⁴Kaniyang tatakasan ang sandatang bakal, at ang busog na tanso ay hihilagpos sa kaniya.

²⁴Sik galvan akipan a tai dia, huan dal thalin amah a kap pailet ding.

²⁵Binubunot niya ang pana, at lumalabas sa kaniyang katawan: Oo, ang makintab na talim ay lumalabas mula sa kaniyang apdo; mga kakilabutan ang sumasa kaniya.

²⁵A dok khiaa, huan a pumpi akipanin a hongpai khia: ahi a sinkha apat a mukzum te velvel hongpai khiaa launate a tungah a hongtung hi.

²⁶Lahat na kadiliman ay nalalagay na mga pinakakayamanan niya; isang apoy na hindi hinipan ng tao ay susupok sa kaniya: susupukin niyaon ang naiwan sa kaniyang tolda.

²⁶A gou dingin mialna tengteng kholkhawmin a om: mi mutlouh meiin amah a negai ding; a puanina nutsiata om a negai ding hi.

²⁷Ihahayag ng mga langit ang kaniyang kasamaan, at ang lupa ay babangon laban sa kaniya.

²⁷Vanten a thulimlouhna a taklang ding ua, huan lei amah dou dingin a thou ding.

²⁸Ang pakinabang ng kaniyang bahay ay yayaon, ang kaniyang mga pag-aari ay huhuho sa kaarawan ng kaniyang kapootan.

²⁸A ina punna a paimang dinga, a vante a heh niin a luang mang ding hi.Hiai bel Pathian akipana mi gilou tantuan ahi, a gouluah dia Pathianin a sehsak.

²⁹Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Dios, at ang manang takda sa kaniya ng Dios.

²⁹Hiai bel Pathian akipana mi gilou tantuan ahi, a gouluah dia Pathianin a sehsak.