Tagalog 1905

Paite

Job

3

1Pagkatapos nito'y ibinuka ni Job ang kaniyang bibig at sinumpa ang kaniyang kaarawan.
1Hiai khitin Jobin a kam a kaa, a ni a hamsiat ta hi.
2At si Job ay sumagot, at nagsabi,
2Huan Jobin a dawnga hichiin a chi hi:
3Maparam nawa ang kaarawan ng kapanganakan sa akin, at ang gabi na nagsabi, may lalaking ipinaglihi.
3Ka pianna ni leh jan, Pasal naupang paiin a om, a kichihna mangthang hen.
4Magdilim nawa ang kaarawang yaon; huwag nawang pansinin ng Dios mula sa itaas, ni silangan man ng liwanag.
4Huai ni mialna hihen; tunglam akipan Pathianin kah dah hen, a tungah leng khovak tang kei hen.
5Ang dilim at ang salimuot na kadiliman ang siyang mangagari niyaon; pag-ulapan nawa yaon; Pangilabutin nawa yaon ng lahat na nagpapadilim sa araw.
5Khomial leh sihna limin amau adingin huai ngen uhen; a tungah meipi kai hen; khua nimsak tengtengin huai tuh lausak uhen.
6Suma gabing yaon nawa ang pagsasalimuot ng kadiliman: huwag nawang kagalakan sa mga araw ng sangtaon; huwag nawang mapasok sa bilang ng mga buwan.
6Jan a hihleh, mial sah bikbek a tungah tu hen; kum nite lakah kipak kei hen; khate simna ah tel kei heh.
7Narito, mapagisa ang gabing yaon; huwag nawang datnan yaon ng masayang tinig.
7Ngaiin, huai jan hut hen; huaiah kipah aw hong kei hen.
8Sumpain nawa yaong nanganunumpa sa araw, ng nangamimihasang gumalaw sa buwaya.
8Huai ni hamsiat amauten hamsiat uhen, leviathan tokthou dinga mansaa om te.
9Mangagdilim nawa ang mga bituin ng pagtatakip-silim niyaon: maghintay nawa ng liwanag, nguni't huwag magkaroon: ni huwag mamalas ang mga bukang liwayway ng umaga:
9Huaia khomui aksite mial uhen: khovak zong henla, himahleh bangmah neikei hen; jingsang mitvunte leng mu sam kei hen:
10Sapagka't hindi tinakpan ang mga pinto ng bahay-bata ng aking ina, o ikinubli man ang kabagabagan sa aking mga mata.
10Ka nu sul kongkhakte a khak louh jiakin, ka mit akipana buaina a sel louh jiakin.
11Bakit hindi pa ako namatay mula sa bahay-bata? Bakit di pa napatid ang aking hininga nang ipanganak ako ng aking ina?
11Sul akipana bang dia silou ka hia? gil akipan ka hongpai khiak laia bangdia kha khah lou kahia?
12Bakit tinanggap ako ng mga tuhod? O bakit ng mga suso, na aking sususuhin?
12Bangdia khukten kei honsang uh ahia? Ahihkeileh bangdia ka tep ding, nawiten?
13Sapagka't ngayon ay nahihiga sana ako at natatahimik; ako sana'y nakakatulog; na napapahinga ako:
13Tuchiangin na lum khina na dai mai ding lah ka hi ngala; ka na ihmuta dia; huchiin ka nakhawlta ding hi:
14Na kasama ng mga hari at ng mga kasangguni sa lupa, na nagsisigawa ng mga dakong ilang sa ganang kanila;
14Lei kumpipate leh thudotmite, amau adinga mun siate bawlte toh;
15O ng mga pangulo na nangagkaroon ng ginto, na pumuno sa kanilang bahay ng pilak:
15Ahihkeileh dangkaeng nei lalte, a inte uh dangkaa dimsakte toh;
16O gaya sana ng nalagas na nakatago, na hindi nabuhay; gaya sana ng sanggol na kailan man ay hindi nakakita ng liwanag.
16Ahihkeileh muh louha a hunloua piang bang na hilou ka hia, naungek khovak mu ngeiloute bang?
17Doo'y naglilikat ang masama sa pagbagabag; at doo'y nagpapahinga ang pagod.
17Huaiah mi gilouten sukbuai a tawpsan ua; huan huaiah mitawlte a khawl uh.
18Doo'y ang mga bihag ay nangagpapahingang magkakasama; hindi nila naririnig ang tinig ng nagpapaatag.
18Huai ah suangkulha tangte nuamin a om khawm uh; nasep heutu aw a za kei uh.
19Ang mababa at ang mataas ay nangaroon; at ang alipin ay laya sa kaniyang panginoon.
19Huaiah a lian leh a neu a om ua; huan a pu akipanin sikha a nuamlen.
20Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;
20Bangdia daha om kianga khovak piak ahia, khaa haksa sa kiangah hinna;
21Na naghihintay ng kamatayan, nguni't hindi dumarating; at hinahangad ng higit kaysa mga kayamanang nakatago;
21Sihna deiha, lah a tunlouhnate kiangah; huan gou sel guk zon sanga thupia zongmite kiang ah;
22Na nagagalak ng di kawasa, at nangasasayahan, pagka nasumpungan ang libingan?
22Han a tun lai ua, nakpitaka kipakte kiang ah?
23Bakit binibigyan ng liwanag ang tao na kinalilingiran ng lakad, at ang kinulong ng Dios?
23Bangdia mi a lampi sela om kiang leh Pathianin a umsuak kianga khovak piaka om ahia?
24Sapagka't nagbubuntong hininga ako bago ako kumain, at ang aking mga angal ay bumubugsong parang tubig.
24Ka thumna lah an ka nek main a hongtunga, ka maunate tui banga leihbuakin a om hi.
25Sapagka't ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin, at ang aking pinangingilabutan ay dumarating sa akin.
25Ka kihtak thil lah ka tungah a hongtung ngala, ka laulau lah ka tungah a hongtung hi.Nuam ka sa keia, muan leng ka muang kei, khawlna leng ka neikei hi; himahleh buaina a hongpai hi.
26Hindi ako tiwasay, ni ako man ay tahimik, ni ako man ay napapahinga; kundi kabagabagan ang dumarating.
26Nuam ka sa keia, muan leng ka muang kei, khawlna leng ka neikei hi; himahleh buaina a hongpai hi.