¹Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.

¹Kuapeuh salhna om naka genhak thakhatin a puakjak dinga, hih damna om louin.

²Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.

²Mi diktatte a pun chiangun, mite a kipak uh: himahleh mi gillouin vaihawmna a puak chiangin, mite a thumthum uh.

³Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.

³Kuapeuh pilna itin apa a kipaksaka; himahleh kuapeuh kijuakte kithuahpihin a sum a mawkzatbei hi.

⁴Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.

⁴Kumpipan vaihawmnain gam a hihkipa: himahleh kuapeuh thilpiak phut teiteiin a hihsia hi.

⁵Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.

⁵Mi a inveng maitangphatin kalsuante adingin len a jak sak hi.

⁶Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.

⁶Mi hoihlou tatlekna ah thang a om: himahleh mi diktatin la a saa, a kipak hi.

⁷Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.

⁷Mi diktatin mi genthei thu a theihpih a: mi gilouin huai thei dingin theihsiamna a neikei hi.

⁸Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.

⁸Mi simmohhatten khopi a hal ua: himahleh mi pilten thangpaihna a heimang uh.

⁹Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.

⁹Mi pilin mi hai a kiselpih leh, a heh hiam a nui hiam, khawlna a om kei ding hi.

¹⁰Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.

¹⁰Sisan duhna dangtakin amah mi hoihkim a mudah: huan mi tang a hihleh, a hinna a zong uhi.

¹¹Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.

¹¹Mi haiin a hehna tengteng a gena: himahleh mi pilin a genkhe keia, a khemdai hi.

¹²Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.

¹²Vaihawmiin juauthu a ngaihkhiak leh, a sikhate tengteng gilou ahi uh.

¹³Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.

¹³Mi genthei leh nuaisiahhat a kituak khawm ua: TOUPA a nih tuak uh mitte a sukvaksak hi.

¹⁴Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.

¹⁴Kumpipa ginomtaka gentheite ngaihtuah, khantawnin a mangtutphah a kip ding hi.

¹⁵Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.

¹⁵Chiang leh salhnain pilna a pia: himahleh naupang amah thuthua omsakin a nu adingin zumna a omsak hi.

¹⁶Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.

¹⁶Giloute a pun chiangun, tatlekna a pung hi: himahleh mi diktatin a pukna uh a en ding hi.

¹⁷Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.

¹⁷Na tapa bawlhoihin, awlna a honpe ding hi; ahi, na kha adingin nuamna a honpe ding hi.

¹⁸Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.

¹⁸Mengmuhna om louhna ah, miten khamna a paikhia uh: himahleh kuapeuh dan jui, aman nuam a sa hi.

¹⁹Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.

¹⁹Sikha thutea bawl hoih in a om kei ding: a limsak kei ding thei mahleh.

²⁰Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.

²⁰A thutea man gang mi na mu hia? amah akipan sangin mihai akipanin lametna a omjaw hi.

²¹Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.

²¹Kuapeuh a naupan akipana a sikha nuamtattaka kemin a tawptawpin amah tapa honghiin a nei ding hi.

²²Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.

²²Mi hehin kinakna a tok thoua, huan mi thangpaiin tatlekna a hau hi.

²³Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.

²³Mihing kisaktheihnain amah a lai naim ding: himahleh kuapeuh lungsim kiniamkhiakin zahtatna a mu ding.

²⁴Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.

²⁴Kuapeuh gutami toh kithuahin amah kha a mudah hi: nakpitaka ngetna a jaa huan bangmah a gen kei.

²⁵Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.

²⁵Mihing kihtaknain thang a hontawia: himahleh kuapeuh TOUPAa a muanna koih a bit ding hi.

²⁶Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.

²⁶Mi tampiin vaihawmmi deihsakna a zong ua: himahleh mihing vaihawmna TOUPA akipan a hongpai ahi.Mi diklou mi diktat adingin kihhuai ahi: huan kuapeuh lampia tang migilou adingin kihhuai ahi.

²⁷Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.

²⁷Mi diklou mi diktat adingin kihhuai ahi: huan kuapeuh lampia tang migilou adingin kihhuai ahi.