¹Ang mga salita ng haring Lemuel; ang sanggunian na itinuro sa kaniya ng kaniyang ina.

¹Kumpipa Lemuel thute; a nun amah ahilh thu:

²Ano anak ko? at ano, Oh anak ng aking bahay-bata? At ano, Oh anak ng aking mga panata?

²Bang ahia, ka tapa? Huan bang ahia, Aw ka sul tapa? Huan bang ahia, Aw ka thuchiam tapa?

³Huwag mong ibigay ang iyong kalakasan sa mga babae, o ang iyo mang mga lakad sa lumilipol ng mga hari.

³Na hatna numeite kiangah pe kenla, kumpipate hihsia te kiangah leng na lampite pe sam ken.

⁴Hindi sa mga hari, Oh Lemuel, hindi sa mga hari ang paginom ng alak; ni sa mga pangulo man, na magsabi, saan nandoon ang matapang na alak?

⁴Kumpipate ading ahi kei, Aw Lemuel, uain dawn kumpipate ading ahi kei; Zu khauh koia om ahia, chih leng lalte ading ahi sam kei.

⁵Baka sila'y uminom, at makalimotan ang kautusan, at humamak ng kahatulan sa sinomang nagdadalamhati.

⁵Huchilouin jaw a dawn un, dan a manghilh un, gimthuak kuapeuh vaihawmna a kaikawi kha ding uh.

⁶Bigyan mo ng matapang na inumin siya na handang manaw, at ng alak ang mapanglaw na loob.

⁶Mangthang dia mansa kiangah zu khauh pia un, khaa haksasa kiangah uain:

⁷Uminom siya at limutin niya ang kaniyang kahirapan, at huwag nang alalahanin pa ang kaniyang karalitaan.

⁷Dawn masak unla, a gentheihna manghilh sakun, a haksatna theigige nawn kei hen.

⁸Bukhin mo ang iyong bibig sa pipi, sa bagay ng lahat ng naiwang walang kandili.

⁸Pauttheilou a ding in na kam ka in, sukgawpa om mi huchibangte tengteng thu ah.

⁹Bukhin mo ang iyong bibig, humatol ka ng katuwiran, at mangasiwa ka ng kahatulan sa dukha at mapagkailangan.

⁹Na kam ka inlan, diktakin vaihawm in, gentheite leh tasamte kiangah vaihawmsak in.

¹⁰Isang mabait na babae sinong makakasumpong? Sapagka't ang kaniyang halaga ay higit na makapupo kay sa mga rubi.

¹⁰Numei hoih kuan a mu dia? aman lah rubi suang tunglam pek ah a om ngala.

¹¹Ang puso ng kaniyang asawa ay tumitiwala sa kaniya, at siya'y hindi kukulangin ng pakinabang.

¹¹A pasal lungtangin amah a muanga, punna taksapna a neikei ding hi.

¹²Gumagawa siya ng mabuti sa kaniya at hindi kasamaan lahat ng mga kaarawan ng kaniyang buhay.

¹²A damsung ni tengin amah a hih hoiha, a hihse kei.

¹³Siya'y humahanap ng balahibo ng tupa at lino, at gumagawang kusa ng kaniyang mga kamay.

¹³Samul leh jija a zonga, a khutin kilawptakin na a sem hi.

¹⁴Siya'y parang mga sasakyang dagat ng kalakal; nagdadala siya ng kaniyang pagkain mula sa malayo.

¹⁴Sumsinmi longte bang ahia: gamla akipanin a an a hontawia.

¹⁵Siya'y bumabangon naman samantalang gabi pa, at nagbibigay ng pagkain sa kaniyang sangbahayan, at ng kanilang gawain sa kaniyang alilang babae.

¹⁵Jan ahih lai in leng a thou a, a inkote kiangah an a pia a, a sikhanute kiangah a sep ding uh.

¹⁶Kaniyang minamasdan ang bukid at binibili: sa pamamagitan ng kaniyang kamay ay nagtatanim siya ng ubasan.

¹⁶Lou a ngaihtuaha, a leia; a khuta gahtein grephhuan a bawl hi.

¹⁷Binibigkisan niya ang kaniyang mga balakang ng kalakasan, at nagpapalakas ng kaniyang mga bisig.

¹⁷Hatnain a kawng a gaka, a khutte a hatsak hi.

¹⁸Kaniyang namamalas na ang kaniyang kalakal ay makikinabang: ang kaniyang ilaw ay hindi namamatay sa gabi.

¹⁸A sumsitna vante a phatuam hi chih a mu a; janin a khawnvak a mit kei hi.

¹⁹Kaniyang itinangan ang kaniyang mga kamay sa panulid, at ang kaniyang mga kamay ay humahawak ng panghabi.

¹⁹A khutte muikhut ah a ngaa, huan a khutte muiah a nga hi.

²⁰Iginagawad niya ang kaniyang kamay sa dukha: Oo, iniaabot niya ang kaniyang mga kamay sa mapagkailangan.

²⁰Gentheite lamah a khut a jaka; ahi, tasamte lam a sawk hi.

²¹Hindi niya ikinatatakot ang kaniyang sangbahayan sa niebe; sapagka't ang boo niyang sangbahayan ay nakapanamit ng mapulang mapula.

²¹A inkote jiakin vuk a kihta keia; a inkote tengteng lah puansan- auin a kithuam ua.

²²Gumagawa siya sa ganang kaniya ng mga unang may burda; ang kaniyang pananamit ay mainam na kayong lino at ng kayong kulay ube.

²²Puanphah zehoih mantam a kibawla; a puansilh puanmalngat leh sandup ahi.

²³Ang kaniyang asawa ay kilala sa mga pintuang-bayan, pagka siya'y nauupo sa kasamahan ng mga matanda ng lupain.

²³Kongpite ah pasal theihin a oma, gama upate laka a tut laiin.

²⁴Gumagawa siya ng mga kasuutang kayong lino at ipinagbibili; at nagbibigay ng mga pamigkis sa mga mangangalakal.

²⁴Puan hoih puansilh a bawla, a juaka; sumsinmi kiangah kawngakte a pekhia hi.

²⁵Kalakasan at kamahalan ay siyang kaniyang suot. At kaniyang tinatawanan ang panahong darating.

²⁵Hatna leh zahkaina a puansilh ahi; huan hun hongtung ding a nuihsan hi.

²⁶Binubuka niya ang kaniyang bibig na may karunungan; at ang kautusan ng kagandahang-loob ay nasa kaniyang dila.

²⁶Pilnain a kam a kaa; huan siamna dan a lei ah a om hi.

²⁷Kaniyang tinitignang mabuti ang mga lakad ng kaniyang sangbahayan, at hindi kumakain ng tinapay ng katamaran.

²⁷A inkote lampihoih takin a ena, huan thadahna tanghou a ne kei hi.

²⁸Nagsisibangon ang kaniyang mga anak, at tinatawag siyang mapalad; gayon din ang kaniyang asawa, at pinupuri siya niya, na sinasabi:

²⁸A tate a thou ua, huan amah nuamsa a chi uhi; a pasalin leng, amah a phata,

²⁹Maraming anak na babae ay nagsisigawang may kabaitan, nguni't ikaw, ay humihigit sa kanilang lahat.

²⁹Tanu tampiten hoih takin a hih ua, himahleh nang jaw amaute tengteng na khup vek hi, chiin.

³⁰Ang lingap ay magdaraya, at ang kagandahan ay walang kabuluhan: nguni't ang babae na natatakot sa Panginoon, ay siya'y pupurihin.

³⁰Deihsakna khemnain a dima, huan kilawmna bangmahlou ahi: himahleh numei TOUPA laudan siam, phatin a om ding hi.A khuta gahte amah pia un; huan kongpite ah a thilhihten amah phat hen.

³¹Bigyan ninyo siya ng bunga ng kaniyang mga kamay; at purihin siya ng kaniyang mga gawa sa mga pintuang-bayan.

³¹A khuta gahte amah pia un; huan kongpite ah a thilhihten amah phat hen.