¹Hindi ba umiiyak ang karunungan, at inilalabas ng unawa ang kaniyang tinig?

¹Pilna a kikouin, theihsiamnain a aw a suah kei maw?

²Sa taluktok ng mga mataas na dako sa tabi ng daan, sa mga salubungang landas, siya'y tumatayo;

²Lampia mun sangta tungah, lampite kisutna ah, a dinga;

³Sa tabi ng mga pintuang-bayan sa pasukan ng bayan, sa pasukan sa mga pintuan siya'y humihiyaw ng malakas:

³Kongpite biangah, khopi lutna ah, kongkhaktea pai lutna ah, nakpiin a kikou a:

⁴Sa inyo, Oh mga lalake, ako'y tumatawag; at ang aking tinig ay sa mga anak ng mga tao.

⁴Noute, aw mite, ka sam: huan ka aw mite tapa kiangah ahi.

⁵Oh kayong mga musmos, magsiunawa kayo ng katalinuhan; at, kayong mga mangmang, makaunawa kayo sa puso.

⁵Aw nou mimawlte, kivensiamna theisiam un; huan, nou mi haite, lungtang theisiam nei un.

⁶Kayo'y mangakinig, sapagka't magsasalita ako ng mga marilag na bagay; at ang buka ng aking mga labi ay magiging mga matuwid na bagay,

⁶Ja un, thil hoihpenpente gen ding lah ka hi ngala; huan ka mukte honna thil dikte ahi ding hi.

⁷Sapagka't ang aking bibig ay sasambit ng katotohanan; at kasamaan ay karumaldumal sa aking mga labi.

⁷Ka kamin thuthak gen ding ahi ngala; huan gitlouhna ka muk adingin kihhuai ahi.

⁸Lahat ng mga salita ng aking bibig ay sa katuwiran; walang bagay na liko o suwail sa kanila.

⁸Ka kama thute tengteng diktatna ah a om; huaiteah bangmah hei hiam kilawmlou hiam a om kei hi.

⁹Pawang malilinaw sa kaniya na nakakaunawa, at matuwid sa kanila na nangakakasumpong ng kaalaman.

⁹A theisiam kuapeuh adingin a kichian vek ua, theihna mu amaute adingin a dik hi.

¹⁰Tanggapin mo ang aking turo at huwag pilak; at ang kaalaman na higit kay sa dalisay na ginto.

¹⁰Ka hilhna sang unla, dangka hilouin; dangkaeng hoihpen sangin theihna.

¹¹Sapagka't ang karunungan ay maigi kay sa mga rubi; at lahat ng mga bagay na mananasa ay hindi maitutulad sa kaniya.

¹¹Rubi suang sangin pilna lah a hoihzo ngaka; huan deihhuai thilte tengteng huai toh tehpih theih ahi kei uh.

¹²Akong karunungan ay tumatahan sa kabaitan, at aking nasusumpungan ang kaalaman at gunita.

¹²Kei pilnain kivensiamna ka tenna dingin ka bawla, huan theihna leh theihkakna ka mu hi.

¹³Ang pagkatakot sa Panginoon ay ipagtanim ang kasamaan; Kapalaluan, at kahambugan at masamang lakad, at ang masamang bibig ay aking ipinagtatanim.

¹³Toupa kihtak gilou huat ding ahi; kisaktheihna leh, kiotsakna leh, gilou lampi leh kam hoihlou, ka hua hi.

¹⁴Payo ay akin at magaling na kaalaman: ako'y kaunawaan; ako'y may kapangyarihan,

¹⁴Thupha keia ahi, theihna hoih: theihsiamna ka neia; hatna ka nei.

¹⁵Sa pamamagitan ko ay naghahari ang mga hari, at nagpapasiya ng kaganapan ang mga pangulo.

¹⁵Kei jiakin kumpipaten vai a hawm ua, lalten dikna thu a pia uh.

¹⁶Sa pamamagitan ko ay nagpupuno ang mga pangulo, at ang mga mahal na tao, sa makatuwid baga'y lahat ng mga hukom sa lupa.

¹⁶Kei jiakin lalten vai a hawm ua, milianten, leia vaihawmte tengtengin.

¹⁷Aking iniibig sila na nagsisiibig sa akin; at yaong nagsisihanap na masikap sa akin ay masusumpungan ako.

¹⁷Kei honitte amau ka ita; thanuam taka honzongten honmu ding uh.

¹⁸Mga kayamanan at karangalan ay nasa akin; Oo, lumalaging mga kayamanan at katuwiran.

¹⁸Hauhsakna leh zahtakna ka kiangah a om; ahi, hauhsakna leh diktatna pangsawtte.

¹⁹Ang bunga ko ay maigi kay sa ginto, oo, kay sa dalisay na ginto; at ang pakinabang sa akin kay sa piling pilak.

¹⁹Ka gah dangkaeng sangin a hoihjaw, ahi, dangkaeng hoih sangin; ka sum muhna dangka hoihpen sangin.

²⁰Ako'y lumalakad sa daan ng katuwiran, sa gitna ng mga landas ng kahatulan:

²⁰Diktatna lampi ka juia, vaihawmna lampite lakah:

²¹Upang aking papagmanahin ng pag-aari yaong nagsisiibig sa akin, at upang aking mapuno ang kanilang ingatang-yaman.

²¹Kei honitte van ka luahsak theiha, a goubawmte uh ka dimsak theihna dingin.

²²Inari ako ng Panginoon sa pasimula ng kaniyang lakad, bago pinasimulan ang kaniyang mga gawa ng una.

²²Toupan a lampi kipattungin a honneia, nidanga a thilhihte main.

²³Ako'y nalagay mula noong araw mula ng walang pasimula, bago nalikha ang lupa.

²³Khantawna kipan, a tunga kipan ahihkeileh lei om maa kipan koih kip ka hi.

²⁴Ako'y nailabas ng wala pang mga kalaliman; nang wala pang mga bukal na sagana ng tubig.

²⁴Thuknate a om louh laiin, lak khiakin ka oma; luikhuk tuia dimte a om loh lai un.

²⁵Bago ang mga bundok ay nalagay, bago ang mga burol ay ako'y nailabas:

²⁵Mualte a omkip main, tangte om main lak khiakin ka om:

²⁶Samantalang hindi pa niya nililikha ang lupa, ni ang mga parang man, ni ang pasimula man ng alabok ng sanglibutan.

²⁶Lei hiam, gamte hiam, ahihkeileh khovel leivui kipatna a bawl nai louh laiin.

²⁷Nang kaniyang itatag ang langit nandoon ako: nang siya'y maglagay ng balantok sa balat ng kalaliman:

²⁷Vante a hihkip laiin, huaiah ka om: tui thuk maikaiha bemvilvel a koih laiin:

²⁸Nang kaniyang pagtibayin ang langit sa itaas: nang maging matibay ang mga bukal ng kalaliman:

²⁸Tunga vante a bawl kip laiin: tui thukte tuikhukte a honghat lai un:

²⁹Nang bigyan niya ang dagat ng kaniyang hangganan, upang huwag salangsangin ng tubig ang kaniyang utos: nang kaniyang iayos ang mga patibayan ng lupa:

²⁹Tuipi kianga a gi a piak laiin, huchia tuiten a thupiak tunga a tatlek louhna ding un: lei suangphumte achiamteh laiin:

³⁰Nasa siping nga niya ako na gaya ng matalinong manggagawa: at ako ang kaniyang ligaya sa araw-araw, na nagagalak na lagi sa harap niya;

³⁰Huailaiin a kiangah ka om, nasemmi heutu bangin: huan nitengin a kipahna ka hi a, a maa kipak gigein;

³¹Na nagagalak sa kaniyang tinatahanang lupa; at ang aking kaaliwan ay sa mga anak ng mga tao.

³¹A tentheihna leiah; huan ka kipahna mite tapate kiangah a om hi.

³²Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako: sapagka't mapalad ang nangagiingat ng aking mga daan.

³²Huaijiakin tuin, ka tapate, hon ngaikhia unla: ka lampite jui miten nuam a sa ngal ua.

³³Mangakinig kayo ng turo, at kayo'y magpakapantas, at huwag ninyong tanggihan.

³³Hilhna ja unla, pil un, huai tuh deilou kei un.

³⁴Mapalad ang tao na nakikinig sa akin, na nagbabantay araw-araw sa aking mga pintuang-bayan, na naghihintay sa mga haligi ng aking mga pintuan.

³⁴Mi kei honjain nuam a sa hi, ka kongpia niteng vangin, ka kongkhakte khuamtea ngakin.

³⁵Sapagka't sinomang nakakasumpong sa akin, ay nakakasumpong ng buhay. At magtatamo ng lingap ng Panginoon.

³⁵Kuapeuh honmuin hinna a mu un, Toupa deihsakna tang ding ahi ngal ua.Himahleh kuapeuh ka tunga thilhihkhialin amah kha a hihdik kei hi: kei honhuaten sihna a it uhi.

³⁶Nguni't siyang nagkakasala laban sa akin ay nagliligaw ng kaniyang sariling kaluluwa; silang lahat na nangagtatanim sa akin ay nagsisiibig ng kamatayan.

³⁶Himahleh kuapeuh ka tunga thilhihkhialin amah kha a hihdik kei hi: kei honhuaten sihna a it uhi.