1Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
1Então Jó respondeu:
2Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
2Até quando afligireis a minha alma, e me atormentareis com palavras?
3Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
3Já dez vezes me haveis humilhado; não vos envergonhais de me maltratardes?
4At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
4Embora haja eu, na verdade, errado, comigo fica o meu erro.
5Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
5Se deveras vos quereis engrandecer contra mim, e me incriminar pelo meu opróbrio,
6Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
6sabei então que Deus é o que transtornou a minha causa, e com a sua rede me cercou.
7Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
7Eis que clamo: Violência! mas não sou ouvido; grito: Socorro! mas não há justiça.
8Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
8com muros fechou ele o meu caminho, de modo que não posso passar; e pôs trevas nas minhas veredas.
9Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
9Da minha honra me despojou, e tirou-me da cabeça a coroa.
10Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
10Quebrou-me de todos os lados, e eu me vou; arrancou a minha esperança, como a, uma árvore.
11Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
11Acende contra mim a sua ira, e me considera como um de seus adversários.
12Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
12Juntas as suas tropas avançam, levantam contra mim o seu caminho, e se acampam ao redor da minha tenda.
13Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
13Ele pôs longe de mim os meus irmãos, e os que me conhecem tornaram-se estranhos para mim.
14Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
14Os meus parentes se afastam, e os meus conhecidos se esquecem de, mim.
15Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
15Os meus domésticos e as minhas servas me têm por estranho; vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.
16Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
16Chamo ao meu criado, e ele não me responde; tenho que suplicar-lhe com a minha boca.
17Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
17O meu hÁlito é intolerável � minha mulher; sou repugnante aos filhos de minhã mae.
18Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
18Até os pequeninos me desprezam; quando me levanto, falam contra mim.
19Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
19Todos os meus amigos íntimos me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.
20Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
20Os meus ossos se apegam � minha pele e � minha carne, e só escapei com a pele dos meus dentes.
21Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
21Compadecei-vos de mim, amigos meus; compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.
22Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
22Por que me perseguis assim como Deus, e da minha carne não vos fartais?
23Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
23Oxalá que as minhas palavras fossem escritas! Oxalá que fossem gravadas num livro!
24Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
24Que, com pena de ferro, e com chumbo, fossem para sempre esculpidas na rocha!
25Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
25Pois eu sei que o meu Redentor vive, e que por fim se levantará sobre a terra.
26At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
26E depois de consumida esta minha pele, então fora da minha carne verei a Deus;
27Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
27vê-lo-ei ao meu lado, e os meus olhos o contemplarão, e não mais como adversário. O meu coração desfalece dentro de mim!
28Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
28Se disserdes: Como o havemos de perseguir! e que a causa deste mal se acha em mim,
29Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
29temei vós a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que há um juízo.