¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

¹Então Jó respondeu:

²Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.

²Ainda hoje a minha queixa está em amargura; o peso da mão dele é maior do que o meu gemido.

³Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!

³Ah, se eu soubesse onde encontrá-lo, e pudesse chegar ao seu tribunal!

⁴Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.

⁴Exporia ante ele a minha causa, e encheria a minha boca de argumentos.

⁵Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.

⁵Saberia as palavras com que ele me respondesse, e entenderia o que me dissesse.

⁶Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.

⁶Acaso contenderia ele comigo segundo a grandeza do seu poder? Não; antes ele me daria ouvidos.

⁷Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.

⁷Ali o reto pleitearia com ele, e eu seria absolvido para sempre por meu Juiz.

⁸Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:

⁸Eis que vou adiante, mas não está ali; volto para trás, e não o percebo;

⁹Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.

⁹procuro-o � esquerda, onde ele opera, mas não o vejo; viro-me para a direita, e não o diviso.

¹⁰Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.

¹⁰Mas ele sabe o caminho por que eu ando; provando-me ele, sairei como o ouro.

¹¹Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.

¹¹Os meus pés se mantiveram nas suas pisadas; guardei o seu caminho, e não me desviei dele.

¹²Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.

¹²Nunca me apartei do preceito dos seus lábios, e escondi no meu peito as palavras da sua boca.

¹³Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.

¹³Mas ele está resolvido; quem então pode desviá-lo? E o que ele quiser, isso fará.

¹⁴Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.

¹⁴Pois cumprirá o que está ordenado a meu respeito, e muitas coisas como estas ainda tem consigo.

¹⁵Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.

¹⁵Por isso me perturbo diante dele; e quando considero, tenho medo dele.

¹⁶Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:

¹⁶Deus macerou o meu coração; o Todo-Poderoso me perturbou.

¹⁷Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.

¹⁷Pois não estou desfalecido por causa das trevas, nem porque a escuridão cobre o meu rosto.