¹Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,

¹Então Jó, respondendo, disse:

²Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.

²Oxalá de fato se pesasse a minhá magoa, e juntamente na balança se pusesse a minha calamidade!

³Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.

³Pois, na verdade, seria mais pesada do que a areia dos mares; por isso é que as minhas palavras têm sido temerárias.

⁴Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.

⁴Porque as flechas do Todo-Poderoso se cravaram em mim, e o meu espírito suga o veneno delas; os terrores de Deus se arregimentam contra mim.

⁵Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?

⁵Zurrará o asno montês quando tiver erva? Ou mugirá o boi junto ao seu pasto?:

⁶Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?

⁶Pode se comer sem sal o que é insípido? Ou há gosto na clara do ovo?

⁷Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.

⁷Nessas coisas a minha alma recusa tocar, pois são para mim qual comida repugnante.

⁸Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!

⁸Quem dera que se cumprisse o meu rogo, e que Deus me desse o que anelo!

⁹Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!

⁹que fosse do agrado de Deus esmagar-me; que soltasse a sua mão, e me exterminasse!

¹⁰Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.

¹⁰Isto ainda seria a minha consolação, e exultaria na dor que não me poupa; porque não tenho negado as palavras do Santo.

¹¹Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?

¹¹Qual é a minha força, para que eu espere? Ou qual é o meu fim, para que me porte com paciência?

¹²Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?

¹²É a minha força a força da pedra? Ou é de bronze a minha carne?

¹³Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?

¹³Na verdade não há em mim socorro nenhum. Não me desamparou todo o auxílio eficaz?

¹⁴Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.

¹⁴Ao que desfalece devia o amigo mostrar compaixão; mesmo ao que abandona o temor do Todo-Poderoso.

¹⁵Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;

¹⁵Meus irmãos houveram-se aleivosamente, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam,

¹⁶Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:

¹⁶os quais se turvam com o gelo, e neles se esconde a neve;

¹⁷Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.

¹⁷no tempo do calor vão minguando; e quando o calor vem, desaparecem do seu lugar.

¹⁸Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.

¹⁸As caravanas se desviam do seu curso; sobem ao deserto, e perecem.

¹⁹Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.

¹⁹As caravanas de Tema olham; os viandantes de Sabá por eles esperam.

²⁰Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.

²⁰Ficam envergonhados por terem confiado; e, chegando ali, se confundem.

²¹Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.

²¹Agora, pois, tais vos tornastes para mim; vedes a minha calamidade e temeis.

²²Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?

²²Acaso disse eu: Dai-me um presente? Ou: Fazei-me uma oferta de vossos bens?

²³O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?

²³Ou: Livrai-me das mãos do adversário? Ou: Resgatai-me das mãos dos opressores ?

²⁴Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.

²⁴Ensinai-me, e eu me calarei; e fazei-me entender em que errei.

²⁵Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?

²⁵Quão poderosas são as palavras da boa razão! Mas que é o que a vossa argüição reprova?

²⁶Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.

²⁶Acaso pretendeis reprovar palavras, embora sejam as razões do desesperado como vento?

²⁷Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.

²⁷Até quereis lançar sortes sobre o órfão, e fazer mercadoria do vosso amigo.

²⁸Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.

²⁸Agora, pois, por favor, olhai para, mim; porque de certo � vossa face não mentirei.

²⁹Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.

²⁹Mudai de parecer, peço-vos, não haja injustiça; sim, mudai de parecer, que a minha causa é justa.

³⁰May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?

³⁰Há iniqüidade na minha língua? Ou não poderia o meu paladar discernir coisas perversas?