1Ako'y magpapasalamat sa Panginoon ng aking buong puso; aking ipakikilala ang lahat na iyong kagilagilalas na mga gawa.
1Eu te louvarei, Senhor, de todo o meu coração; contarei todas as tuas maravilhas.
2Ako'y magpapakasaya at magpapakagalak sa iyo: ako'y aawit ng pagpuri sa iyong pangalan, Oh ikaw na kataastaasan.
2Em ti me alegrarei e exultarei; cantarei louvores ao teu nome, ó Altíssimo;
3Pagka ang aking mga kaaway ay magsisibalik, sila'y matitisod at malilipol sa iyong harapan.
3porquanto os meus inimigos retrocedem, caem e perecem diante de ti.
4Sapagka't iyong inalalayan ang aking matuwid at ang aking usap; ikaw ay nauupo sa luklukan na humahatol na may katuwiran.
4Sustentaste o meu direito e a minha causa; tu te assentaste no tribunal, julgando justamente.
5Iyong sinaway ang mga bansa, iyong nilipol ang masama, iyong pinawi ang kanilang pangalan magpakailan man.
5Repreendeste as nações, destruíste os ímpios; apagaste o seu nome para sempre e eternamente.
6Ang kaaway ay dumating sa wakas, sila'y lipol magpakailan man; at ang mga siyudad na iyong dinaig, ang tanging alaala sa kanila ay napawi.
6Os inimigos consumidos estão; perpétuas são as suas ruínas.
7Nguni't ang Panginoon ay nauupong hari magpakailan man: inihanda niya ang kaniyang luklukan para sa kahatulan.
7Mas o Senhor está entronizado para sempre; preparou o seu trono para exercer o juízo.
8At hahatulan niya sa katuwiran ang sanglibutan, siya'y mangangasiwa ng karampatang kahatulan sa mga tao.
8Ele mesmo julga o mundo com justiça; julga os povos com eqüidade.
9Ang Panginoon naman ay magiging matayog na moog sa napipighati, matayog na moog sa mga panahon ng kabagabagan;
9O Senhor é também um alto refúgio para o oprimido, um alto refúgio em tempos de angústia.
10At silang nangakakaalam ng iyong pangalan ay maglalagak ng kanilang tiwala sa iyo; sapagka't ikaw, Panginoon, ay hindi mo pinabayaan sila na nagsisihanap sa iyo.
10Em ti confiam os que conhecem o teu nome; porque tu, Senhor, não abandonas aqueles que te buscam.
11Magsiawit kayo ng mga pagpuri sa Panginoon, na nagsisitahan sa Sion: ipahayag ninyo sa gitna ng bayan ang kaniyang mga gawa.
11Cantai louvores ao Senhor, que habita em Sião; anunciai entre os povos os seus feitos.
12Sapagka't siyang nagsisiyasat ng dugo ay umaalaala sa kanila: hindi niya kinalilimutan ang daing ng dukha.
12Pois ele, o vingador do sangue, se lembra deles; não se esquece do clamor dos aflitos.
13Maawa ka sa akin, Oh Panginoon; masdan mo ang kadalamhatian na aking tinitiis sa kanila na mangagtatanim sa akin, ikaw na nagtataas sa akin mula sa mga pintuan ng kamatayan;
13Tem misericórdia de mim, Senhor; olha a aflição que sofro daqueles que me odeiam, tu que me levantas das portas da morte.
14Upang aking maipakilala ang iyong buong kapurihan: sa mga pintuang-bayan ng anak na babae ng Sion, ako'y magagalak sa iyong pagliligtas.
14para que eu conte todos os teus louvores nas portas da filha de Sião e me alegre na tua salvação.
15Ang mga bansa ay nangahulog sa balon na kanilang ginawa: sa silo na kanilang ikinubli ay kanilang sariling paa ang nahuli.
15Afundaram-se as nações na cova que abriram; na rede que ocultaram ficou preso o seu pé.
16Ang Panginoon ay napakilala, siya'y naglapat ng kahatulan: ang masama ay nasilo sa mga gawa ng kaniyang sariling mga kamay. (Higgaion. Selah)
16O Senhor deu-se a conhecer, executou o juízo; enlaçado ficou o ímpio nos seus próprios feitos.
17Ang masama ay mauuwi sa Sheol, pati ng lahat ng mga bansa na nagsisilimot sa Dios.
17Os ímpios irão para o Seol, sim, todas as nações que se esquecem de Deus.
18Sapagka't ang mapagkailangan ay hindi laging malilimutan, ni ang pagasa ng dukha ay mapapawi magpakailan man.
18Pois o necessitado não será esquecido para sempre, nem a esperança dos pobres será frustrada perpetuamente.
19Bumangon ka, Oh Panginoon; huwag manaig ang tao: mahatulan ang mga bansa sa iyong paningin.
19Levanta-te, Senhor! Não prevaleça o homem; sejam julgadas as nações na tua presença!
20Ilagay mo sila sa katakutan Oh, Panginoon: ipakilala mo sa mga bansa na sila'y mga tao lamang. (Selah)
20Senhor, incute-lhes temor! Que as nações saibam que não passam de meros homens!