1Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
1,,Adu-Ţi aminte, Doamne, de ce ni s'a întîmplat! Uită-Te şi vezi-ne ocara!
2Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
2Moştenirea noastră a trecut la nişte străini, casele noastre la cei din alte ţări!
3Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
3Am rămas orfani, fără tată; mamele noastre sînt ca nişte văduve.
4Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
4Apa noastră o bem pe bani, şi lemnele noastre trebuie să le plătim.
5Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
5Prigonitorii ne urmăresc cu îndîrjire, şi cînd obosim, nu ne dau odihnă.
6Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
6Am întins mîna spre Egipt, spre Asiria, ca să ne săturăm de pîne.
7Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
7Părinţii noştri, cari au păcătuit, nu mai sînt, iar noi le purtăm păcatele.
8Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
8Robii ne stăpînesc, şi nimeni nu ne izbăveşte din mînile lor.
9Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
9Ne căutăm pînea cu primejdia vieţii noastre, căci ne ameninţă sabia în pustie.
10Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
10Ne arde pielea ca un cuptor, de frigurile foamei.
11Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
11Au necinstit pe femei în Sion, pe fecioare în cetăţile lui Iuda.
12Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
12Mai marii noştri au fost spînzuraţi de mînile lor; Bătrînilor nu le -a dat nici o cinste
13Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
13Tinerii au fost puşi să rîşnească, şi copiii cădeau supt poverile de lemn.
14Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
14Bătrînii nu se mai duc la poartă, şi tinerii au încetat să mai cînte.
15Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
15S'a dus bucuria din inimile noastre, şi jalea a luat locul jocurilor noastre.
16Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
16A căzut cununa de pe capul nostru! Vai de noi, căci am păcătuit!
17Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
17Dacă ne doare inima, dacă ni s'au întunecat ochii,
18Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
18este din pricină că muntele Sionului este pustiit, din pricină că se plimbă şacalii prin el.
19Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
19Dar Tu, Doamne, împărăţeşti pe vecie; scaunul Tău de domnie dăinuieşte din neam în neam!
20Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
20Pentruce să ne uiţi pe vecie, şi să ne părăseşti pentru multă vreme?
21Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
21Întoarce-ne la Tine, Doamne, şi ne vom întoarce! Dă-ne iarăş zile ca cele de odinioară!
22Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
22Să ne fi lepădat Tu de tot oare, şi să Te fi mîniat Tu pe noi peste măsură de mult