1At nang kami'y mangakatakas na, nang magkagayo'y napagtalastas namin na ang pulo'y tinatawag na Melita.
1Kana skepisailiam, ashundiam ke kodia izula busholas Malta.
2At pinagpakitaan kami ng hindi karaniwang kagandahang-loob ng mga barbaro: sapagka't sila'y nagsiga, at tinanggap kaming lahat, dahil sa ulan niyaon, at dahil sa ginaw.
2O narodo kai sas pe kodia izula sas defial lashe amensa, breshind delas, ai defial shil sas, kerde ek bari iag, ai savorhe akhardia ame te beshas lensa.
3Datapuwa't pagkapagtipon ni Pablo ng isang bigkis na kahoy at mailagay sa apoy, ay lumabas ang isang ulupong dahil sa init, at kumapit sa kaniyang kamay.
3O Pavlo chidia but krenzhetsi te shudelpe iag, numa ek sap anklisto avri andal krenzhetsi ke pala tachimos, ai huluisailo pe lesko vas.
4At nang makita ng mga barbaro ang makamandag na hayop na nakabitin sa kaniyang kamay, ay nagsabi ang isa sa iba, Walang salang mamamatay-tao ang taong ito, na, bagama't siya'y nakatakas sa dagat, gayon ma'y hindi siya pinabayaang mabuhay ng Katarungan.
4Kana o narodo kodola izulako dikhle o sap kai sas huluime pel Pavlosko vas, denas pe duma won de won, ai mothonas, "Kako manush si kai mudarel, ke o chacho zakono le Devlesko chi mekel les te traiil, marka ke skepisailo andai maria."
5Gayon ma'y ipinagpag niya ang hayop sa apoy, at siya'y hindi nasaktan.
5Numa o Pavlo shudia le sapes ande iag, ai nas vov si dukhado.
6Nguni't kanilang hinihintay na siya'y mamaga, o biglang mabuwal na patay: datapuwa't nang maluwat na silang makapaghintay, at makitang walang nangyari sa kaniyang anoman, ay nangagbago sila ng akala, at nangagsabing siya'y isang dios.
6Kado narodo azhukerelas te shuvliol, vai te merel strazo, numa azhukerde but te dikhen so kerdiol leske, ai dikhle ke chi kerdilia leske chi iek baio, ai parhude penge ginduria karing leste ai phende, "Kako manush si ek del!"
7At sa mga kalapit ng dakong yao'y may mga lupain ang pangulo sa pulong yaon, na nagngangalang Publio; na tumanggap sa amin, at nagkupkop sa aming tatlong araw na may kagandahang-loob.
7Kotsar pashe sas ek phuv kai sas ieke manusheski, ai wo sas baro pe kodia izula kai busholas Publius, kodo manush akhardia ame peste lashimasa, ai meklia ame te beshas leste trin dies.
8At nangyari, nararatay ang ama ni Publio na may-sakit na lagnat at iti: at pinasok siya ni Pablo, at nanalangin, at nang maipatong sa kaniya ang kaniyang mga kamay ay siya'y pinagaling.
8O dat kodole manushesko ando than sas, ai baro zharo sas pe leste, ai leski ji sas defial naswali. O Pavlo gelo leste, thodia le vas pe leste, ai rhugisardia leske, ai sastiardia les.
9At nang magawa na ito, ay nagsiparoon naman ang mga ibang maysakit sa pulo, at pawang pinagaling:
9Pala kodia le kolaver naswale kai sas pe izula avile ka Pavlo ai vi won sastile.
10Kami nama'y kanilang pinarangalan ng maraming pagpaparangal; at nang magsilayag kami, ay kanilang inilulan sa daong ang mga bagay na kinakailangan namin.
10Ai lazhanas amendar, ai chetainas amen, ai kana avili e vriama te zhastar, dine ame so godi trobulas ame te zhas.
11At nang makaraan ang tatlong buwan ay nagsilayag kami sa isang daong Alejandria na tumigil ng tagginaw sa pulo, na ang sagisag ay Ang Magkapatid na Kambal.
11Kana nakhle trin shon liam ek paraxodo kai si andai Alexander, kodo paraxodo busholas 'Le dui zhamea dela' (Castor ai Pollux), kai nakhlo sas o ivend ande izula.
12At nang dumaong kami sa Siracusa, ay nagsitigil kami roong tatlong araw.
12Aresliam andek foro kai bushol Syraceuse, ai kotse beshliam trin dies.
13At mula doo'y nagsiligid kami, at nagsirating sa Regio: at pagkaraan ng isang araw ay humihip ang timugan, at nang ikalawang araw ay nagsirating kami sa Puteoli;
13Ai kotsar geliam kodole dromesa te aresas ando Rhegium. Pe terharin e barval kai avelas anda sauto phurdelas, ai ande dui dies aresliam ando Puteoli.
14Na doo'y nakasumpong kami ng mga kapatid, at kami'y pinakiusapang matira sa kanilang pitong araw: at sa gayo'y nagsirating kami sa Roma.
14Ande kodo foro arakhliam phralen, kai mangel amendar te beshas lensa iek kurko. Ai geliam ande Rome.
15At buhat doo'y pagkabalita ng mga kapatid, ay sinalubong kami sa Pamilihan ng Appio at sa Tatlong Bahay-Tuluyan; na nang sila'y makita ni Pablo, ay nagpasalamat sa Dios, at lumakas ang loob.
15Kana le phral kai sas ande Rome ashunde kai aviliamas won avile zhi ka bazari kai bushol Appius Forum ai le trin kafanavi te dikhen ame. O Pavlo kana dikhlia le, naisisardia le Devles, ai mishto sas leske.
16At nang mangakapasok kami sa Roma, si Pablo ay pinahintulutang mamahay na magisa na kasama ng kawal na sa kaniya'y nagbabantay.
16Kana aresliam ande Rome, o baro ketano angerdia le manush kai sas phandade ka o baro le Romanongo, numa meklia le Paulos te beshel korkorho ieka ketanasa te arakhel les.
17At nangyari, na nang makaraan ang tatlong araw ay tinipon niya yaong mga pangulo sa mga Judio: at nang sila'y mangagkatipon na, ay sinabi niya sa kanila, Ako, mga kapatid, bagaman wala akong ginawang anoman laban sa bayan, o sa mga kaugalian ng ating mga magulang, ay ibinigay akong bilanggo buhat sa Jerusalem sa mga kamay ng mga taga Roma:
17Trin dies pala kodia o Pavlo akhardia peste le bare le Zhidovonge kai sas ande Rome. Kana chidinisaile, wo phendia lenge, "Manushale, Murhe phral! Ivia ke chi kerdem kanch amare narodoske, ai chi rimosardem o zakono amare dadengo, aterdiarde ma ande Jerusalem, ai dine ma kal Romanuria.
18Na, nang ako'y kanilang masulit na, ay ibig sana nila akong palayain, sapagka't wala sa aking anomang kadahilanang marapat sa kamatayan.
18Numa le Romanuria phushle ma, ai mangenas te meken ma, ke chi arakhle kasavestar baio pe mande te mudaren ma.
19Datapuwa't nang magsalita laban dito ang mga Judio, ay napilitan akong maghabol hanggang kay Cesar; hindi dahil sa mayroon akong anomang sukat na maisakdal laban sa aking bansa.
19Numa savon mangenas te mudaren ma, le Zhiduvuria; ai antunchi musai sas mange te akharav le amperatos o Caesar, ai chi tradem chi iek chorhi viasta pa kodo narodo.
20Sanhi sa dahilang ito tinawag ko kayo upang makipagkita at makipagusap sa akin: sapagka't dahil sa pagasa ng Israel ay nagagapos ako ng tanikalang ito.
20Eta, Sostar manglem te dikhav tumen, ai te dav tumensa duma; ke te si kako lantso pe mande ke pala kuko kai le Zhiduvuria pachanpe ande leste."
21At sinabi nila sa kaniya, Kami'y hindi nagsitanggap ng mga sulat na galing sa Judea tungkol sa iyo, ni naparito man ang sinomang kapatid na magbalita o magsalita ng anomang masama tungkol sa iyo.
21Ai won mothon leske, "Chi aviliam amende chi iek lil andai Judea pa tute, chi avilo chi iek phral te anel vai te mothol nasulimos pa tute.
22Datapuwa't ibig naming marinig sa iyo kung ano ang iyong iniisip: sapagka't tungkol sa sektang ito'y talastas naming sa lahat ng mga dako ay laban dito ang mga salitaan.
22Numa ame mangliamas te zhanas tutar, so gindis, ke ame zhanas ke kadia buchi kai tu keres, o narodo chi mangel."
23At nang mataningan na nila siya ng isang araw, ay nagsiparoon ang lubhang marami sa kaniyang tinutuluyan; at sa kanila'y kaniyang ipinaliwanag ang bagay, na sinasaksihan ang kaharian ng Dios, at sila'y hinihikayat tungkol kay Jesus, sa pamamagitan ng kautusan ni Moises at gayon din sa pamamagitan ng mga propeta, buhat sa umaga hanggang sa gabi.
23Line penge iek dies te den duma le Pavlos, ai kodo dies avile mai but leste kotse kai beshelas o Pavlo. De diminiatsi zhi ande riat o Pavlo motholas lenge ai sicharelas le pa rhaio le Devlesko, ai mangelas te anel le te pachanpe ando Jesus, ai motholas lenge pa zakono le Mosesosko, ai pal klishki le profetonge.
24At ang mga iba'y nagsipaniwala sa mga bagay na sinabi, at ang mga iba'y hindi nagsipaniwala.
24Uni pachaiepe pa so motholas lenge, ai le kolaver chi mangenas te pachanpe.
25At nang sila'y hindi mangagkaisa, ay nangagsialis pagkasabi ni Pablo ng isang salita, Mabuti ang pagkasalita ng Espiritu Santo sa pamamagitan ng propeta Isaias sa inyong mga magulang,
25Zhanastar, ai nashtinas te malaven pala iek kavreste, ai o Pavlo phendia lenge, "O Swunto Duxo vorta motholas kana divinilas tumare dadensa anda mui le profetosko o Isaiah!
26Na sinasabi, Pumaroon ka sa bayang ito, at sabihin mo, Sa pakikinig ay inyong mapapakinggan, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mapaguunawa; At sa pagtingin ay inyong makikita, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mamamalas:
26Isaiah motholas, Zha karing kado narodo, ai mothol leske; "Ashunena mishto, numa chi haliaren; dikhena mishto, numa chi dikhena."
27Sapagka't kumapal ang puso ng bayang ito, At mahirap na makarinig ang kanilang mga tainga, At kanilang ipinikit ang kanilang mga mata; Baka sila'y mangakakita ng kanilang mga mata, At mangakarinig ng kanilang mga tainga, At mangakaunawa ng kanilang puso, At muling mangagbalik-loob, At sila'y aking pagalingin.
27Ke e goji kadale narodosko chi mai haliarel, ai phandade penge khan, phandade penge iakha, saxke te na dikhen penge iakhensa. Ai te na ashunen penge khanensa, ai lenge goji chi haliarel kanch, ai te na boldenpe karing mande, ai te sastiarav le, mothol O Del.
28Maging hayag nawa sa inyo, na ang kaligtasang ito ng Dios ay ipinadala sa mga Gentil: sila'y makikinig naman.
28"Me mangav tume te zhanen e viasta le skepimaski kai si katar O Del, sas tradini ka kodola kai Nai Zhiduvuria, ai won ashunen ka kodia viasta."
29At nang masabi na niya ang mga salitang ito'y nagsialis ang mga Judio, at sila-sila'y nangagtatalong mainam.
29Kana o Pavlo phendia kodo divano le Zhiduvuria geletar, ai denas pe duma won de won.
30At tumahan si Pablo na dalawang taong ganap sa kaniyang tahanang inuupahan, at tinatanggap ang lahat ng sa kaniya'y nagsisipagsadya,
30Ai o Pavlo beshlo dui bersh antrego ando kher kai pochinelas swako shon, mekelas te aven leste sa kodola kai avenas te dikhen les.
31Na ipinangangaral ang kaharian ng Dios, at itinuturo ang mga bagay na nauukol sa Panginoong Jesucristo ng buong katapangan, wala sinomang nagbabawal sa kaniya.
31Motholas pa rhaio le Devlesko, ai sicharelas pa Del Jesus Kristo, sa peske ilesa, ai chi aterdiarelas les khonik te kerel peske buchi le Devleski.