¹Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

¹(121:1) Песнь восхождения. Давида. Возрадовался я, когда сказали мне:„пойдем в дом Господень".

²Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

²(121:2) Вот, стоят ноги наши во вратах твоих, Иерусалим, –

³Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

³(121:3) Иерусалим, устроенный как город, слитый в одно,

⁴Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

⁴(121:4) куда восходят колена, колена Господни, по закону Израилеву, славить имя Господне.

⁵Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

⁵(121:5) Там стоят престолы суда, престолы дома Давидова.

⁶Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

⁶(121:6) Просите мира Иерусалиму: да благоденствуют любящие тебя!

⁷Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

⁷(121:7) Да будет мир в стенах твоих, благоденствие – в чертогах твоих!

⁸Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

⁸(121:8) Ради братьев моих и ближних моих говорю я: „мир тебе!"

⁹Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

⁹(121:9) Ради дома Господа, Бога нашего, желаю блага тебе.