1Panginoon, hindi hambog ang aking puso, ni mayabang man ang aking mga mata; ni nagsasanay man ako sa mga dakilang bagay, o sa mga bagay na totoong kagilagilalas sa akin.
1(130:1) Песнь восхождения. Давида. Господи! не надмевалось сердце моеи не возносились очи мои, и я не входил в великое и для меня недосягаемое.
2Tunay na aking itiniwasay at itinahimik ang aking kaluluwa; parang batang inihiwalay sa suso sa kaniyang ina, ang kaluluwa ko ay parang inihiwalay na bata sa suso.
2(130:2) Не смирял ли я и не успокаивал ли души моей, как дитяти, отнятого от груди матери? душа моя была во мне, как дитя, отнятое от груди.
3Oh Israel, umasa ka sa Panginoon mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.
3(130:3) Да уповает Израиль на Господа отныне и вовек.