¹Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

¹Y RESPONDIO Bildad Suhita, y dijo:

²Hanggang kailan magsasalita ka ng mga bagay na ito? At hanggang kailan magiging gaya ng makapangyarihang hangin ang mga salita ng iyong bibig?

²¿Hasta cuándo hablarás tales cosas, Y las palabras de tu boca serán como un viento fuerte?

³Nagliliko ba ng kahatulan ang Dios? O nagliliko ba ang Makapangyarihan sa lahat ng kaganapan?

³¿Acaso pervertirá Dios el derecho, O el Todopoderoso pervertirá la justicia?

⁴Kung ang iyong mga anak ay nangagkasala laban sa kaniya, at kaniyang ibinigay sila sa kamay ng kanilang pagkasalangsang:

⁴Si tus hijos pecaron contra él, El los echó en el lugar de su pecado.

⁵Kung hanapin mong mainam ang Dios, at iyong pamanhikan ang Makapangyarihan sa lahat;

⁵Si tú de mañana buscares á Dios, Y rogares al Todopoderoso;

⁶Kung ikaw ay malinis at matuwid; walang pagsalang ngayo'y gigising siya dahil sa iyo. At pasasaganain ang tahanan ng iyong katuwiran.

⁶Si fueres limpio y derecho, Cierto luego se despertará sobre ti, Y hará próspera la morada de tu justicia.

⁷At bagaman ang iyong pasimula ay maliit, gayon ma'y ang iyong huling wakas ay lalaking mainam.

⁷Y tu principio habrá sido pequeño, Y tu postrimería acrecerá en gran manera.

⁸Sapagka't ikaw ay magsisiyasat, isinasamo ko sa iyo, sa unang panahon, at pasiyahan mo ang sinaliksik ng kanilang mga magulang:

⁸Porque pregunta ahora á la edad pasada, Y disponte para inquirir de sus padres de ellos;

⁹(Sapagka't tayo'y kahapon lamang, at walang nalalaman, sapagka't ang ating mga kaarawan sa lupa ay anino:)

⁹Pues nosotros somos de ayer, y no sabemos, Siendo nuestros días sobre la tierra como sombra.

¹⁰Hindi ka ba nila tuturuan, at sasaysayin sa iyo, at mangagsasalita ng mga salita mula sa kanilang puso?

¹⁰¿No te enseñarán ellos, te dirán, Y de su corazón sacarán palabras?

¹¹Makatataas ba ang yantok ng walang putik? Tutubo ba ang tambo ng walang tubig?

¹¹¿Crece el junco sin lodo? ¿Crece el prado sin agua?

¹²Samantalang nasa kasariwaan, at hindi pinuputol, natutuyong una kay sa alin mang damo.

¹²Aun él en su verdor no será cortado, Y antes de toda hierba se secará.

¹³Gayon ang mga landas ng lahat na nagsisilimot sa Dios; at ang pagasa ng di banal ay mawawala:

¹³Tales son los caminos de todos los que olvidan á Dios: Y la esperanza del impío perecerá:

¹⁴Na ang kaniyang pagtitiwala ay mapaparam, at ang kaniyang tiwala ay isang bahay gagamba.

¹⁴Porque su esperanza será cortada, Y su confianza es casa de araña.

¹⁵Siya'y sasandal sa kaniyang bahay, nguni't hindi tatayo; siya'y pipigil na mahigpit dito, nguni't hindi makapagmamatigas.

¹⁵Apoyaráse él sobre su casa, mas no permanecerá en pie; Atendráse á ella, mas no se afirmará.

¹⁶Siya'y sariwa sa harap ng araw, at ang kaniyang mga suwi ay sumisibol sa kaniyang halamanan.

¹⁶A manera de un árbol, está verde delante del sol, Y sus renuevos salen sobre su huerto;

¹⁷Ang kaniyang mga ugat ay nagkakapitan sa palibot ng bunton, kaniyang minamasdan ang dako ng mga bato.

¹⁷Vanse entretejiendo sus raíces junto á una fuente, Y enlazándose hasta un lugar pedregoso.

¹⁸Kung siya'y magiba sa kaniyang dako, kung magkagayo'y itatakuwil niya siya, na sinasabi: Hindi kita nakita.

¹⁸Si le arrancaren de su lugar, Este negarále entonces, diciendo: Nunca te vi.

¹⁹Narito, ito ang kagalakan ng kaniyang lakad, at mula sa lupa ay sisibol ang mga iba.

¹⁹Ciertamente éste será el gozo de su camino; Y de la tierra de donde se traspusiere, nacerán otros.

²⁰Narito, hindi itatakuwil ng Dios ang sakdal na tao, ni aalalayan man niya ang mga manggagawa ng kasamaan.

²⁰He aquí, Dios no aborrece al perfecto, Ni toma la mano de los malignos.

²¹Kaniya namang pupunuin ang iyong bibig ng pagtawa, at ang iyong mga labi ng paghiyaw.

²¹Aun henchirá tu boca de risa, Y tus labios de júbilo.

²²Silang nangapopoot sa iyo ay mabibihisan ng pagkahiya; at ang tolda ng masama ay mawawala.

²²Los que te aborrecen, serán vestidos de confusión; Y la habitación de los impíos perecerá.