¹Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

¹Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, A Dios clamé, y él me escuchará.

²Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

²Al Señor busqué en el día de mi angustia: Mi mal corría de noche y no cesaba: Mi alma rehusaba consuelo.

³Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

³Acordábame de Dios, y gritaba: Quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah.)

⁴Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

⁴Tenías los párpados de mis ojos: Estaba yo quebrantado, y no hablaba.

⁵Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

⁵Consideraba los días desde el principio, Los años de los siglos.

⁶Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

⁶Acordábame de mis canciones de noche; Meditaba con mi corazón, Y mi espíritu inquiría.

⁷Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

⁷¿Desechará el Señor para siempre, Y no volverá más á amar?

⁸Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

⁸¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿Hase acabado la palabra suya para generación y generación?

⁹Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

⁹¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus piedades? (Selah.)

¹⁰At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

¹⁰Y dije: Enfermedad mía es esta; Traeré pues á la memoria los años de la diestra del Altísimo.

¹¹Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

¹¹Acordaréme de las obras de JAH: Sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.

¹²Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

¹²Y meditaré en todas tus obras, Y hablaré de tus hechos.

¹³Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

¹³Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿Qué Dios grande como el Dios nuestro?

¹⁴Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

¹⁴Tú eres el Dios que hace maravillas: Tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

¹⁵Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

¹⁵Con tu brazo redimiste á tu pueblo, A los hijos de Jacob y de José. (Selah.)

¹⁶Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

¹⁶Viéronte las aguas, oh Dios; Viéronte las aguas, temieron; Y temblaron los abismos.

¹⁷Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

¹⁷Las nubes echaron inundaciones de aguas; Tronaron los cielos, Y discurrieron tus rayos.

¹⁸Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

¹⁸Anduvo en derredor el sonido de tus truenos; Los relámpagos alumbraron el mundo; Estremecióse y tembló la tierra.

¹⁹Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

¹⁹En la mar fué tu camino, Y tus sendas en las muchas aguas; Y tus pisadas no fueron conocidas.

²⁰Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.

²⁰Condujiste á tu pueblo como ovejas, Por mano de Moisés y de Aarón.