¹Magsiawit kayo ng malakas sa Dios na ating kalakasan: mangagkaingay kayo na may kagalakan sa Dios ni Jacob,

¹Al Músico principal: sobre Gittith: Salmo de Asaph. CANTAD á Dios, fortaleza nuestra: Al Dios de Jacob celebrad con júbilo.

²Magsiawit kayo at dalhin ninyo rito ang pandereta, ang masayang alpa sangpu ng salterio.

²Tomad la canción, y tañed el adufe, El arpa deliciosa con el salterio.

³Magsihihip kayo ng pakakak sa bagong buwan, sa kabilugan ng buwan, sa ating dakilang kapistahan.

³Tocad la trompeta en la nueva luna, En el día señalado, en el día de nuestra solemnidad.

⁴Sapagka't pinakapalatuntunan sa Israel, ayos ng Dios ni Jacob.

⁴Porque estatuto es de Israel, Ordenanza del Dios de Jacob.

⁵Kaniyang inilagay na pinakapatotoo sa Jose, nang siya'y lumabas na maglakbay sa lupain ng Egipto: na aking kinaringgan ng wika na di ko nauunawa.

⁵Por testimonio en José lo ha constituído, Cuando salió por la tierra de Egipto; Donde oí lenguaje que no entendía.

⁶Aking inihiwalay ang kaniyang balikat sa pasan: ang mga kamay niya'y napabitiw sa luwelang.

⁶Aparté su hombro de debajo de la carga; Sus manos se quitaron de vasijas de barro.

⁷Ikaw ay tumawag sa kabagabagan, at iniligtas kita; sinagot kita sa lihim na dako ng kulog; sinubok kita sa tubig ng Meriba. (Selah)

⁷En la calamidad clamaste, y yo te libré: Te respondí en el secreto del trueno; Te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah.)

⁸Dinggin mo, Oh bayan ko, at ako'y sasaksi sa iyo: Oh Israel, kung ikaw ay makikinig sa akin!

⁸Oye, pueblo mío y te protestaré. Israel, si me oyeres,

⁹Hindi magkakaroon ng ibang dios sa iyo; at hindi ka man sasamba sa anomang ibang dios.

⁹No habrá en ti dios ajeno, Ni te encorvarás á dios extraño.

¹⁰Ako ang Panginoon mong Dios, na naglabas sa iyo mula sa lupain ng Egipto: bukhin mong maluwang ang iyong bibig, at aking pupunuin.

¹⁰Yo soy Jehová tu Dios, Que te hice subir de la tierra de Egipto: Ensancha tu boca, y henchirla he.

¹¹Nguni't hindi nakinig sa aking tinig ang bayan ko; at hindi ako sinunod ng Israel.

¹¹Mas mi pueblo no oyó mi voz, E Israel no me quiso á mí.

¹²Sa gayo'y aking pinasunod sa pagmamatigas ng kanilang puso, upang sila'y makalakad sa kanilang sariling mga payo.

¹²Dejélos por tanto á la dureza de su corazón: Caminaron en sus consejos.

¹³Oh kung ako'y didinggin ng aking bayan, kung ang Israel ay lalakad sa aking mga daan!

¹³Oh, si me hubiera oído mi pueblo, Si en mis caminos hubiera Israel andado!

¹⁴Aking pasusukuing madali ang kanilang mga kaaway, at ibabalik ko ang aking kamay laban sa kanilang mga kaaway.

¹⁴En una nada habría yo derribado sus enemigos, Y vuelto mi mano sobre sus adversarios.

¹⁵Ang mga mapagtanim sa Panginoon ay magsisisuko sa kaniya: nguni't ang kanilang panahon ay mananatili kailan man,

¹⁵Los aborrecedores de Jehová se le hubieran sometido; Y el tiempo de ellos fuera para siempre.

¹⁶Kaniya ring pakakanin sila ng katabaan ng trigo: at ng pulot na mula sa bato ay bubusugin kita.

¹⁶Y Dios lo hubiera mantenido de grosura de trigo: Y de miel de la piedra te hubiera saciado.