¹Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:

¹O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.

²Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:

²Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,

³Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol,

³sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol.

⁴Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:

⁴Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.

⁵Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.

⁵Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

⁶Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.

⁶Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

⁷Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)

⁷Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)

⁸Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,

⁸Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.

⁹Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.

⁹Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.

¹⁰Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? Sila bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)

¹⁰A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)

¹¹Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?

¹¹A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?

¹²Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?

¹²A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?

¹³Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.

¹³Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.

¹⁴Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?

¹⁴Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?

¹⁵Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.

¹⁵Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.

¹⁶Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.

¹⁶Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,

¹⁷Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.

¹⁷më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.

¹⁸Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.

¹⁸Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.