¹At sinabi ng Panginoon kay Moises, May isang salot pa akong dadalhin kay Faraon at sa Egipto; pagkatapos niyaon ay pahihintulutan niyang kayo'y umalis dito: pagpapahintulot niya sa inyong yumaon, ay tunay na kayo'y samasamang palalayasin niya rito.

¹ Rabbi ne Musa se: «A cindi balaaw folloŋ jina kaŋ ay ga kande Firawna nda Misira boŋ koyne, woodin banda no a ga naŋ araŋ ma fatta ne. Saaya kaŋ a n'araŋ taŋ mo, sikka si a g'araŋ tuti taray no parkatak! araŋ ma fun neewo.

²Magsalita ka ngayon sa pakinig ng bayan, at humingi ang bawa't lalake sa kaniyang kapuwa, at bawa't babae sa kaniyang kapuwa, ng mga hiyas na pilak, at ng mga hiyas na ginto.

² Sohõ ma salaŋ borey hangey ra. Ngey mo, i ma taalam jinayyaŋ ceeci, nzarfu nda wura wane, alboro kulu nga gorokasin kambe ra, wayboro kulu mo nga gorokasin wayboro do.»

³At pinagbiyayaan ng Panginoon ang bayan, sa paningin ng mga Egipcio. Saka si Moises ay lalaking naging dakila sa lupain ng Egipto, sa paningin ng mga lingkod ni Faraon, at sa paningin ng bayan.

³ Rabbi mo na borey no gaakuri Misirancey do. Bora din, Musa gonda beeray gumo Misira laabo ra, Firawna bannyey da jama mo diyaŋ ra.

⁴At sinabi ni Moises, Ganito ang sinasabi ng Panginoon, Sa may hating gabi ay lalabas ako sa gitna ng Egipto:

⁴ Musa ne Firawna se koyne: «Yaa no Rabbi ci: Han fo cin bindi Rabbi ga gana ka bisa Misira bindo ra.

⁵At lahat ng mga panganay sa lupain ng Egipto ay mamamatay, mula sa panganay ni Faraon, na nakaluklok sa kaniyang luklukan, hanggang sa panganay ng aliping babaing nasa likuran ng gilingan; at ang lahat ng mga panganay sa mga hayop.

⁵ Misira laabo ra mo, ize hay-jiney kulu ga bu, za Firawna kaŋ go nga karga boŋ ga goro hay-jina, kal a ma koy a fufuyaŋo do koŋŋa hay-jina, da alman hay-jiney kulu mo.

⁶At magkakaroon ng malakas na hiyawan sa buong lupain ng Egipto, na hindi nagkaroon ng kaparis, at hindi na magkakaroon pa ng kaparis.

⁶ Hẽeni korno ga te Misira laabo kulu ra, kaŋ dumi mana bay ka te, a dumi si ye ka te mo koyne.

⁷Datapuwa't sa lahat ng anak ng Israel mula sa tao hanggang sa hayop, ay walang maggagalaw kahit isang aso ng kaniyang dila laban sa tao o sa hayop: upang inyong makilala kung paano ang pagkakalagay ng pagkakaiba ng Panginoon sa mga Egipcio at sa Israel.

⁷ Amma Israyla izey wo, baa hansi si ŋwafu i gaa, boro gaa, alman gaa, zama araŋ ma bay kaŋ Rabbi na hirri daŋ Misirancey da Israyla game ra.

⁸At bababain ako nitong lahat na iyong lingkod, at magsisiyukod sa akin, na magsasabi, Umalis ka, at ang buong bayan na sumusunod sa iyo: at pagkatapos niyaon ay aalis ako. At siya'y umalis sa harap ni Faraon na may maalab na galit.

⁸ Ni bannyey wo kulu mo ga kaa ay do ka sombu ay se ka ne: ‹Ma fatta, nin d'i kulu kaŋ yaŋ go ni banda.› Woodin banda no ay ga fatta.» Musa binde tun ka fun Firawna do da futay korno.

⁹At sinabi ng Panginoon kay Moises, Hindi kayo didinggin ni Faraon: upang ang aking mga kababalaghan ay dumami sa lupain ng Egipto.

⁹ Rabbi ne Musa se: «Firawna si maa ni sanney din se bo, zama ay dambara harey ma baa Misira laabo ra.»

¹⁰At ginawa ni Moises at ni Aaron ang lahat ng mga kababalaghang ito sa harap ni Faraon: at pinapagmatigas ng Panginoon ang puso ni Faraon, at hindi niya pinahintulutan ang mga anak ni Israel ay umalis sa kaniyang lupain.

¹⁰ Musa nda Haruna na dambara harey din kulu te Firawna jine, Rabbi mo na Firawna bina sandandi. A mana Israyla izey taŋ i ma fun nga laabo ra.