1Nang magkagayo'y inawit ni Moises at ng mga anak ni Israel ang awit na ito sa Panginoon, at sinalita, na sinasabi, Ako'y aawit sa Panginoon, sapagka't siya'y nagtagumpay ng kaluwaluwalhati: Ang kabayo at ang sakay niyaon ay kaniyang ibinulusok sa dagat.
1 Han din no Musa nda Israyla izey na baytu woone te Rabbi se ka ne: «Ay ga baytu te Rabbi se, Zama a te zaama nda darza. Bari nda nga kaarukwa, a n'i catu teeko ra.
2Ang Panginoon ay aking lakas at awit, At siya'y naging aking kaligtasan: Ito'y aking Dios, at siya'y aking pupurihin. Dios ng aking ama, at siya'y aking tatanghalin.
2 Rabbi no ga ti ay gaako d'ay doono, A ciya mo ay se faaba. Woone ay Irikoyo no, ay g'a saabu mo. Ay baaba Irikoyo no, ay g'a beerandi.
3Ang Panginoo'y isang mangdidigma: Panginoon ang kaniyang pangalan.
3 Rabbi ya wongaari no, Rabbi no ga ti a maa.
4Ang mga karro ni Faraon at ang kaniyang hukbo ay ibinulusok niya sa dagat; At ang kaniyang mga piling kapitan ay ipinaglulubog sa Dagat na Mapula.
4 Torkey da Firawna wongu marga, a n'i jindaw teeko ra. A yaarukom suubanantey mo miri Teeku Cira ra.
5Ang mga kalaliman ang tumatabon sa kanila: Sila'y lumubog sa mga kalaliman, na parang isang bato.
5 Guusey daabu i boŋ. I miri guusuyaŋey ra danga tondi.
6Ang iyong kanan, Oh Panginoon, ay maluwalhati sa kapangyarihan. Ang iyong kanan, Oh Panginoon, ay dumudurog ng kaaway.
6 Ya Rabbi, ni kambe ŋwaaro gonda dabari, darza wane. Ya Rabbi, ni kambe ŋwaaro ga ibare bagu.
7At sa kalakhan ng iyong karilagan ay ibinubuwal mo yaong bumabangon laban sa iyo: Iyong ipinakikita ang iyong pagiinit, at nililipol silang parang dayami.
7 Ni beera kaŋ bisa i kulu ra no ni ga borey kaŋ yaŋ murte ni gaa bare. Ni ga ni futay korna samba, a g'i ŋwa danga subu kogo.
8At sa hihip ng iyong ilong ay natitipon ang tubig, Ang mga agos ay nagsilagay na parang isang bunton; Ang mga kalaliman ay namuo sa gitna ng dagat.
8 Ni niina funsuyaŋo do haro goono ga te guyaŋ. Hari zurey mo tun ka kay danga cinari kuuku, Hari guusey mo sandi gumo teeku bindo ra.
9Sinabi ng kaaway, Aking hahabulin, aking aabutan, magbabahagi ako ng samsam, Ang aking nasa ay masisiyahan sa kanila; Aking bubunutin ang aking tabak, lilipulin sila ng aking kamay.
9 Ibara ne: ‹Kal ay m'i gana, ay m'i to, Ay ma wongu arzaka fay. Ay biniya ga to i boŋ. Ay ga takuba foobu, ay kamba g'i halaci.›
10Ikaw ay nagpahihip ng iyong hangin, at tinabunan sila ng dagat. Sila'y lumubog na parang tingga sa makapangyarihang tubig.
10 Nin, ya Rabbi, ni na ni hawo funsu, teeko n'i daabu. I yoole danga bidila hari bambatey ra.
11Sinong gaya mo, Oh Panginoon, sa mga dios? Sinong gaya mo, maluwalhati sa kabanalan, Nakasisindak sa pagpuri, na gumagawa ng mga kababalaghan?
11 Ya Rabbi, may no ga hima nin de-koyey* game ra? May no ga hima ni beera hananyaŋ ra? Ni ya humburandiyankoy no saabuyaŋ ra, Dambara goy koy mo.
12Iyong iniunat ang iyong kanang kamay, Nilamon sila ng lupa.
12 Ni na ni kambe ŋwaaro salle, laabo n'i gon.
13Iyong pinapatnubayan sa iyong awa ang bayan na iyong tinubos: Sa iyong kalakasan ay iyong inihahatid sila sa banal mong tahanan.
13 Ni baakasina ra ni na borey kaŋ yaŋ ni fansa* daŋ fondo. Ni te i se jina candiko da ni gaabo hala ni nangoray hananta do.
14Narinig ng mga bayan; at sila'y nanginig: Mga sakit ang kumapit sa mga taga Filistia.
14 Dumi cindey maa, i gaahamey goono ga jijiri. Humburkumay bambata na Filistiya gorokoy kulu di.
15Nang magkagayo'y natulig ang mga pangulo sa Edom; Sa matatapang sa Moab, ay panginginig ang sumasakanila: Lahat ng taga Canaan ay nauubos.
15 Saaya din Edom ciitikoy boŋ haw, Mowab gaabikooney mo, jijiriyaŋ n'i di. Kanaana gorokoy kulu bine-gaabo gaze.
16Sindak at gulat ang suma-sakanila; Sa kadakilaan ng iyong bisig ay nagiging walang kibo sila na parang bato; Hanggang sa ang iyong bayan ay makaraan, Oh Panginoon, Hanggang sa makaraan ang bayang ito na iyong kinamtan.
16 Gartyaŋ da karhã n'i jirsi. Ni kambe beero se i dangay sanda tondi, Hala ni borey bisa jina, ya Rabbi, Kala borey kaŋ yaŋ ni fansa bisa.
17Sila'y iyong papapasukin, at sila'y iyong itatayo sa bundok na iyong pamana, Sa dako, Oh Panginoon, na iyong ginawa sa iyo, upang iyong tahanan, Sa santuario, Oh Panginoon, na itinatag ng iyong mga kamay.
17 Ya Rabbi, ni ga furo nd'ey k'i tilam ni wane tondo ra, Nango nooya kaŋ ni te zama ni ma goro a ra, ya ay Koyo, Nangu hanna kaŋ ni kambey sinji nooya.
18Ang Panginoon ay maghahari magpakailan man.
18 Rabbi ga may hal abada abadin.
19Sapagka't ang mga kabayo ni Faraon, ay nagsipasok pati ng kaniyang mga karro at pati ng kaniyang mga nangangabayo sa dagat, at pinapanumbalik ng Panginoon ang tubig ng dagat sa kanila; datapuwa't lumakad ang mga anak ni Israel sa tuyong lupa sa gitna ng dagat.
19 Waati kaŋ Firawna bariyey d'a torkey d'a bari-karey furo teeko ra care banda, Rabbi na teeko haro daabu i boŋ, amma Israyla izey na laabu kogo taamu teeko bindo ra.»
20At si Miriam na propetisa na kapatid ni Aaron, ay tumangan ng isang pandereta sa kaniyang kamay; at sumunod ang lahat ng mga babae sa kaniya, na may mga pandereta at nagsayawan.
20 Haruna wayme Maryama kaŋ ga ti wayboro annabo* na gaasu haray sambu nga kamba ra. Wayborey kulu mo fatta a banda nda gaasu harayyaŋ, i goono ga gaan.
21At sila'y sinagot ni Miriam, Umawit kayo sa Panginoon, sapagka't siya'y nagtagumpay ng kaluwaluwalhati; Ang kabayo at ang sakay niyaon ay ibinulusok niya sa dagat.
21 Maryama tu i se ka ne: «Wa baytu te Rabbi se, a na zaama darzante te, ka bari nda nga kaarukwa catu teeko ra.»
22At pinatnubayan ni Moises ang Israel mula sa Dagat na Mapula, at sila'y lumabas sa ilang ng Shur; at sila'y lumakad na tatlong araw sa ilang, at hindi nakasumpong ng tubig.
22 Musa na Israyla candi Teeku Cira gaa ka koy jina. I furo Sur ganjo ra ka dira jirbi hinza ganjo ra, amma i mana du hari.
23At nang sila'y dumating sa Mara, ay hindi sila makainom ng tubig sa Mara, sapagka't mapait: kaya't ang pangalang itinawag ay Mara.
23 Waato kaŋ i kaa Maara, i si hin ka Maara haro haŋ zama a ga fottu, woodin se no i n'a maa daŋ Maara.
24At inupasala ng bayan si Moises, na sinasabi, Anong aming iinumin?
24 Kala jama na Musa jance ka ne: «Ifo no iri ga haŋ?»
25At siya'y dumaing sa Panginoon; at pinapagkitaan siya ng Panginoon ng isang puno ng kahoy, at inihagis niya sa tubig, at ang tubig ay tumabang. Doon inatangan niya ng palatuntunan, at ng tagubilin at doon sila sinubok niya;
25 Nga mo hẽ Rabbi gaa. Kala Rabbi na tuuri fo cab'a se. A n'a daŋ haro ra, kala haro ye ka kaan. Noodin no Rabbi na ganayaŋ sanni daŋ i se, da farilla, noodin mo no a n'i neesi.
26At sinabi, Kung iyong didinggin ng buong sikap ang tinig ng Panginoon mong Dios, at iyong gagawin ang matuwid sa kaniyang mga mata, at iyong didinggin ang kaniyang mga utos, at iyong gaganapin ang lahat niyang mga palatuntunan ay wala akong ilalagay na karamdaman sa iyo, na gaya ng inilagay ko sa mga Egipcio: sapagka't ako ang Panginoon na nagpapagaling sa iyo.
26 A ne: «Da ni ga hanga jeeri, ka mo ye Rabbi ni Irikoyo gaa ka maa a se, ka te haŋ kaŋ ga saba a jine, ka laakal ye a lordey* gaa, ka haggoy d'a farilley kulu, yaadin gaa ay si doora-doora kulu kaŋ ay daŋ Misirancey gaa din daŋ ni gaa. Zama ay no ga ti Rabbi kaŋ ga ni no baani.»
27At sila'y dumating sa Elim, na doo'y mayroong labingdalawang bukal ng tubig, at pitongpung puno ng palma; at sila'y humantong doon sa tabi ng mga tubig.
27 I kaa Elim, nango kaŋ bulbulu way cindi hinka da teenay nya wayye go. I zumbu noodin harey jarga.