¹At umahon sa Timugan si Abram mula sa Egipto, siya at ang kaniyang asawa, at ang lahat ng kaniyang tinatangkilik, at si Lot na kaniyang kasama.

¹ Abram binde tun Misira laabo ra ka koy Negeb* laabu, nga nda nga wando da hay kulu kaŋ go a se, da Lotu mo ngey banda.

²At si Abram ay totoong mayaman sa hayop, sa pilak, at sa ginto.

² Abram gonda alman boobo nda nzarfu nda wura.

³At nagpatuloy si Abram ng kaniyang paglalakbay mula sa Timugan hanggang sa Bethel, hanggang sa dakong kinaroroonan noong una ng kaniyang tolda sa pagitan ng Bethel at ng Hai;

³ A tun Negeb ka tonton dirawo gaa kala Betel, naŋ kaŋ a kuuru fuwo goro za sintina, Betel da Ayi game ra,

⁴Sa dako ng dambana na kaniyang ginawa roon nang una: at sinambitla doon ni Abram ang pangalan ng Panginoon.

⁴ nango kaŋ sargay feema* kaŋ a sinji waato din go. Noodin mo Abram ce Rabbi maa boŋ.

⁵At si Lot man na kinasama ni Abram ay may tupahan at bakahan, at mga tolda.

⁵ Lotu mo, kaŋ goono ga dira Abram banda gonda feeji kuru nda haw wane yaŋ da kuuru fuyaŋ.

⁶At sila'y hindi makayanan ng lupain, na sila'y manahan na magkasama: sapagka't napakarami ang kanilang pag-aari, na ano pa't hindi maaring manirahang magkasama.

⁶ Amma laabo din si wasa i se i ma goro care banda, zama i arzakey ya iboobo no, hal i si hin ka goro nangu folloŋ.

⁷At nagkaroon ng pagtatalo ang mga pastor ng hayop ni Abram at ang mga pastor ng hayop ni Lot; at ang Cananeo at ang Pherezeo ay naninirahan noon sa lupain.

⁷ Kala yanje tun Abram alman hawjiyey da Lotu alman hawjiyey game ra. Jirbey din mo Kanaanancey da Perizancey goono ga goro laabo din ra.

⁸At sinabi ni Abram kay Lot, Ipinamamanhik ko sa iyong huwag magkaroon ng pagtatalo, ikaw at ako, at ang mga pastor mo at mga pastor ko; sapagka't tayo'y magkapatid.

⁸ Kala Abram ne Lotu se: «Ay ga ni ŋwaaray, kakaw ma si bara in da nin game ra, wala ay hawjiyey da ni hawjiyey game ra, zama iri ya nya-izeyaŋ no.

⁹Di ba ang buong lupain ay nasa harap mo? Humiwalay ka nga sa akin, ipinamamanhik ko sa iyo: kung ikaw ay pasa sa kaliwa, ay pasa sa kanan ako: o kung ikaw ay pasa sa kanan, ay pasa sa kaliwa ako.

⁹ Manti laabo kulu ne ga daaru ni jine? Ay ga ni ŋwaaray, naŋ iri ma fay. Da kambe wow no ni ga sambu, ay wo, ay ga gana kambe ŋwaari haray. Da kambe ŋwaari mo no ni ga koy, ay wo ga koy kambe wow haray.»

¹⁰At itiningin ni Lot ang kaniyang mga mata, at natanaw niya ang buong kapatagan ng Jordan, na pawang patubigan na magaling sa magkabikabila, kung pasa sa Zoar, bago giniba ng Panginoon ang Sodoma at Gomorra, ay gaya ng halamanan ng Panginoon, gaya ng lupain ng Egipto.

¹⁰ Kala Lotu guna nga windanta. A di Urdun* isa batama kulu. A go, nangu tayo no nango kulu, zama Rabbi mana Saduma nda Gomorata halaci jina. A ga hima Rabbi kalo cine, danga Misira laabo cine no, ka koy to Zowar haray.

¹¹Kaya't pinili ni Lot sa kaniya ang buong kapatagan ng Jordan; at si Lot ay naglakbay sa silanganan: at sila'y kapuwa naghiwalay.

¹¹ Lotu na Urdun batama kulu suuban nga boŋ se. Woodin banda Lotu dira ka koy wayna funay haray, i binde fay da care.

¹²Tumahan si Abram sa lupain ng Canaan; at si Lot ay tumahan sa mga bayan ng kapatagan, at inilipat ang kaniyang tolda hanggang sa Sodoma.

¹² Abram goro Kanaana laabo ra. Lotu mo goro batama birney ra, ka nga kuuru fuwo sinji Saduma haray.

¹³Ang mga tao nga sa Sodoma ay masasama at mga makasalanan sa harap ng Panginoon.

¹³ Amma Saduma borey ya boro laaloyaŋ no, zunubikooniyaŋ mo no gumo Rabbi jine.

¹⁴At sinabi ng Panginoon kay Abram, pagkatapos na makahiwalay si Lot sa kaniya, Itingin mo ngayon ang iyong mga mata, at tumanaw ka mula sa dakong iyong kinalalagyan, sa dakong hilagaan, at sa dakong timugan, at sa dakong silanganan, at sa dakong kalunuran:

¹⁴ Waato kaŋ Lotu dira a do, Rabbi ne Abram se: «Ma ni boŋ sambu sohõ, za nango kaŋ ni go, ka guna azawa nda dandi kambe nda wayna funay da wayna kaŋay haray.

¹⁵Sapagka't ang buong lupaing iyong natatanaw ay ibibigay ko sa iyo, at sa iyong binhi magpakaylan man.

¹⁵ Zama laabo kaŋ ni goono ga di, ay g'a kulu no ni se da ni banda se, hal abada.

¹⁶At gagawin kong parang alabok ng lupa ang iyong binhi: na ano pa't kung mabibilang ng sinoman ang alabok ng lupa ay mabibilang nga rin ang iyong binhi.

¹⁶ Ay ga ni banda ciya sanda ganda laabo cine, baayaŋ se, hal a ga ciya, da boro ga hin ka ganda laabu gurayzey kabu, kulu ni banda mo ga kabu.

¹⁷Magtindig ka, lakarin mo ang lupain, ang hinabahaba at niluwang-luwang niyan; sapagka't ibibigay ko sa iyo.

¹⁷ Tun ka dira laabo ra, a kuuyaŋo me d'a tafayyaŋo me, zama ay g'a no ni se.»

¹⁸At binuhat ni Abram ang kaniyang tolda, at yumaon at tumahan sa mga punong encina ni Mamre na nasa Hebron, at siya'y nagtayo roon ng dambana sa Panginoon.

¹⁸ Saaya din ra Abram na nga kuuru fuwo dagu ka koy ka goro Mamre tuuri nyaŋey do, wo kaŋ yaŋ go Hebron haray. Noodin mo a na sargay feema fo cina Rabbi se.