1Ako'y tatayo sa aking bantayan, at lalagay ako sa moog, at tatanaw upang maalaman ko kung ano ang kaniyang sasalitain sa akin, at kung ano ang aking isasagot tungkol sa aking daing.
1 Ay ga kay ay batuyaŋ nango do, Ay ma kay cinari kuuko boŋ, Ay ma guna ka di haŋ kaŋ no a ga ci ay se, Da haŋ kaŋ ay ga tu d'a a se ay ŋwaara boŋ.»
2At ang Panginoon ay sumagot sa akin, at nagsabi, Isulat mo ang pangitain, at iukit mo na malinaw sa mga tapyas na bato upang makatakbo ang bumabasa niyaon.
2 Rabbi tu ay se ka ne: «Ma bangando hantum a ma fatta taray walhẽy gaa, Zama cawkwa ma du k'a caw ka zuru _ka konda baaro|_.
3Sapagka't ang pangitain ay sa panahong takda pa, at nagmamadali sa pagkatapos, at hindi magbubulaan: bagaman nagluluwat ay hintayin mo; sapagka't walang pagsalang darating, hindi magtatagal.
3 Zama bangando gonda alwaati jisante. A goono ga cahã mo k'a toonandi, A si tangari mo. Baa a gay kayna, hangan a se, Zama daahir a ga kaa, a si gay.
4Narito, ang kaniyang kaluluwa ay nagpapalalo, hindi tapat sa kaniya; nguni't ang ganap ay mabubuhay sa pamamagitan ng kaniyang pananampalataya.
4 Guna a gonda boŋbeeray, Manti haŋ kaŋ ga saba no ka bare a bina ra. Amma boro kaŋ ciya adilante* _Irikoy jine|_, Nga cimbeero ra no a ga funa.
5Oo, bukod dito'y ang alak ay magdaraya, isang taong hambog, at hindi natitira sa bahay; na lumaki ang kaniyang nasa na parang Sheol, at siya'y parang kamatayan, at hindi masisiyahan, kundi pinipisan sa kaniya ang lahat na bansa, at ibinubunton sa kaniya ang lahat na bayan.
5 Oho, duvan* wo ga boŋbeeraykoy daŋ kambe hal a si goro nangu fo. A na nga laakal-zaara tafandi sanda buuyaŋ cine, A ga hima Alaahara mo, kaŋ si kungu. A ga dumey kulu margu nga bumbo do, A ma borey kundey dumi kulu gusam-gusam nga boŋ se.
6Hindi baga ang lahat ng ito ay magbabadya ng talinhaga laban sa kaniya, at ng nakagagalit na kawikaan laban sa kaniya, at mangagsasabi, Sa aba niya na nagpaparami ng di kaniya! hanggang kailan? at nagpapasan siya sa kaniyang sarili ng mga sangla!
6 Woodin yaŋ kulu, i si misa fo te a boŋ, i si donda-caray yaasay te a boŋ, wala? I ma ne: ‹Kaari bora din kaŋ ga haŋ kaŋ manti a wane margu-margu! A ga nga boŋ arzakandi da tolmeyaŋ! Waati fo no a ga ban?›
7Hindi baga sila mangagtitindig, na bigla na kakagat sa iyo, at magsisigising na babagabag sa iyo, at ikaw ay magiging samsam sa kanila?
7 Borey kaŋ yaŋ ga ni gana garaw, Manti i ga tun fap folloŋ? Borey kaŋ yaŋ ga ni ŋwa mo, Manti i ga tun jirbi, Ni ma ciya mo i se wongu arzaka fo?
8Dahil sa iyong sinamsaman ang maraming bansa, lahat ng nalabi sa mga tao ay magsisisamsam sa iyo, dahil sa dugo ng mga tao, at dahil sa karahasang ginawa sa lupain, sa bayan at sa lahat ng nagsisitahan doon.
8 Za kaŋ ni na dumi boobo ku gumo, Borey dumi cindey mo ga ni ku borey kuro sabbay se, Da toonya kaŋ ni te laabo, Da birno, d'a ra gorokoy kulu se.
9Sa aba niya na nagiimpok ng masamang pakinabang para sa kaniyang sangbahayan, upang kaniyang mailagay ang pugad niya sa itaas, upang siya'y maligtas sa kamay ng kasamaan!
9 Kaari boro kaŋ ga riiba laalo ŋwa nga windo se, Zama nga ma du ka nga fito daŋ beene, Zama nga ma faaba masiiba laalo kambe ra!
10Ikaw ay naghaka ng ikahihiya ng iyong sangbahayan, sa paghihiwalay ng maraming tao, at ikaw ay nagkasala laban sa iyong sarili.
10 Ni na haawi candi ka kande ni windo se, Za kaŋ ni na dumi boobo pati, Ni na zunubi te mo ni fundo se.
11Sapagka't ang bato ay dadaing mula sa pader, at ang tahilan mula sa mga kahoy ay sasagot.
11 Zama cinaro ra no tondi ga jinde tunandi, Kataaku mo ga tu a se bundey ra.
12Sa aba niya na nagtatayo ng bayan sa pamamagitan ng dugo, at nagtatatag ng bayan sa pamamagitan ng kasamaan!
12 Kaari nga kaŋ ga kwaara cina nda kuri ka birni sinji nda taali beeri!
13Narito, hindi baga dahil sa Panginoon ng mga hukbo na ang mga tao ay nagsisigawa para sa apoy, at ang mga bansa ay nangagpapakapagod sa walang kabuluhan?
13 Guna, manti Rabbi Kundeykoyo miila no kaŋ dumey goono ga taabi danji se, kaŋ dumey mo goono ga ngey boŋ fargandi hay fo yaamo sabbay se?
14Sapagka't ang lupa ay mapupuno ng kaalaman ng kaluwalhatian ng Panginoon, gaya ng pagtakip ng tubig sa dagat.
14 Zama ndunnya ga aniya ka to da Rabbi darza bayray, Sanda mate kaŋ cine harey go ga teeko daabu.
15Sa aba niya na nagpapainom ng alak sa kaniyang kapuwa, na idinadagdag mo ang iyong kamandag, at nilalasing mo rin naman siya, upang iyong mamasdan ang kaniyang kahubaran!
15 Kaari nga kaŋ goono ga nga gorokasin no baji. Ni goono ga ni humburo dooru a se, a ma haŋ ka bugu zama ni ma du k'a gaa-koono guna se!
16Ikaw ay puno ng kahihiyan, at hindi ng kaluwalhatian: uminom ka naman, at maging gaya ng isang hindi tuli; ang saro ng kanan ng Panginoon ay mababalik sa iyo, at kasuklamsuklam na kahihiyan ang mahahalili sa iyong kaluwalhatian.
16 Manti darza no ni ga to d'a bo, amma haawi. Kala ni mo ma haŋ ka ni gaa-koono cabe. Rabbi kambe ŋwaari gaasiya ga bare ka ye ni do, Haawi kaŋ ga ziibi mo ga goro ni darza boŋ.
17Sapagka't ang pangdadahas na ginawa sa Libano ay tatakip sa iyo, at ang panggigiba sa mga hayop na nakatakot sa kanila; dahil sa dugo ng mga tao, at dahil sa pangdadahas na ginawa sa lupain, sa bayan, at sa lahat na nagsisitahan doon.
17 Zama toonya kaŋ ni te Liban se din ga ni daabu. Ganji hamey kaŋ ni halaci mo ga ni humburandi borey kuro sabbay se, da toonya kaŋ ni te laabo, da birno, d'a ra gorokoy kulu se.
18Anong napapakinabang ng larawang inanyuan na yao'y inanyuan ng manggagawa niyaon; ng binubong larawan, na tagapagturo ng mga kasinungalingan, na tinitiwalaan ng nagaanyo sa kaniya, na gumawa ng mga piping diosdiosan?
18 Man gaa himandi jabante nafa, Waato kaŋ a jabukwa n'a te? Sooguyaŋ tooru mo, tangari dondonandiko no, Man gaa a nafa kaŋ ga naŋ a goy-teero ma de a gaa, Hala nd'a ma tooruyaŋ kaŋ si salaŋ te?
19Sa aba niya na nagsasabi sa kahoy, Gumising ka; sa piping bato, Bumangon ka! Magtuturo baga ito? Narito, nababalot ng ginto at pilak, at walang hinga sa loob niyaon.
19 Kaari nga kaŋ ga ne bundu se: ‹Ma mo hay!› A ma ne tondi beebe mo se: ‹Tun!› Woodin ga dondonandi no? Guna, i n'a taalam da wura nda nzarfu, Amma fulanzamyaŋ si no a ra, baa kayna.
20Nguni't ang Panginoo'y nasa kaniyang banal na templo: tumahimik ang buong lupa sa harap niya.
20 Amma Rabbi go nga fu hananta ra. Ndunnya kulu ma dangay a jine!»