1Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
1 Kala Bildad Suhi bora tu ka ne:
2Kapangyarihan at takot ay sumasa kaniya; siya'y gumagawa ng kapayapaan sa kaniyang mga mataas na dako.
2 «Mayray da humburkumay ya Rabbi wane yaŋ no, Kaŋ ga laakal kanay kayandi nga do yongo beene.
3May anomang bilang ba sa kaniyang mga hukbo? At doon sa hindi sinisikatan ng kaniyang liwanag?
3 A wongu margey baayaŋ gonda me no, wala? May gaa mo no a annura mana kaari?
4Paano ngang makapagiging ganap ang tao sa Dios? O paanong magiging malinis siya na ipinanganak ng isang babae.
4 Mate binde no boro ga te ka ciya adilante Irikoy jine? Haŋ kaŋ wayboro hay, Mate n'a ga te ka ciya hanante?
5Narito, pati ng buwan ay walang liwanag, at ang mga bituin ay hindi dalisay sa kaniyang paningin:
5 Guna, baa handu kwaara sinda kaari, Handariyayzey mo sinda hananyaŋ a diyaŋ ra,
6Gaano pa nga kaliit ang tao, na isang uod! At ang anak ng tao, na isang uod!
6 Sanku fa boro kaŋ go, nooni no! Wala boro ize mo kaŋ go, Sanda nooni ize cine.»